Interview: The London Souls

Voorafgaand aan het festivalseizoen presenteerde de organisatie van het Bospop Festival al vroeg in dit jaar een reeks spraakmakende namen die het komende weekend te zien zullen zijn in Weert-Noord. Dream Theater, ZZ Top, Anastacia, Gary Clark Jr. en Melissa Etheridge zullen voor velen een reden zijn geweest om meteen een ticket aan te schaffen voor deze 35e editie. Toch is men er ook weer in geslaagd om de nieuwsgierig-heid te prikkelen met een, althans voor ons, volslagen nieuwe naam: The London Souls. Even een belletje naar het Verenigd Koninkrijk dus en klaar…
…dachten we…

Tekst: Jeroen Bakker

Na beluistering van Here Come The Girls, het nieuwe album dat volgende week officieel zal uitkomen leek het ons hoog tijd om eens kennis te maken met deze Britten…, tenminste dat dachten we want niets is minder waar. Hoewel de naam anders doet vermoeden ligt de nadruk allesbehalve op ‘the soul’ maar veel meer op seventies-rock, folk en gruizige blues. Bovendien zijn de twee heren van The London Souls afkomstig uit New York, ‘The City That Never Sleeps’ en wij bellen naar ‘The City Of Light’, Parijs dus, waar drummer/zanger Chris St. Hilaire zojuist de soundcheck heeft afgerond.

“We spelen vanavond in Les Etoiles en er zijn nog nauwelijks kaarten beschikbaar”, aldus een enthousiaste Chris. “Geweldig om in die prachtige Europese steden te kunnen spelen. We zijn onlangs zelfs in Londen geweest! Het is een droom die uitkomt”. Helaas voor Chris en zijn collega, gitarist/leadzanger Tash Neal, is er nauwelijks tijd om lekker eens even de toerist uit te hangen. “Na het optreden vertrekken we meteen naar Bilbao en zullen vanuit daar richting Nederland rijden.”

Na het gelijknamige debuut uit 2011 heeft de release van opvolger Here Come The Girls lange tijd op zich laten wachten. Er is nogal wat gebeurt in de tussenliggende periode. “Nadat onze debuutplaat was uitgebracht en we op tournee zouden gaan hield onze bassist er plotseling mee op.” Samen met Tash Neal werd besloten om als duo verder te gaan en direkt te gaan werken aan de nieuwe plaat. Chris vervolgt: “Het album was zo goed als helemaal klaar en de eerste optredens stonden al op de agenda toen een verschrikkelijk auto-ongeluk Tash op de intensive care van het ziekenhuis deed belanden. De artsen besloten meteen om een hersenoperatie uit te voeren om zijn leven te kunnen redden. De operatie verliep succesvol maar volgens hen zou het nog lange tijd kosten voordat hij weer helemaal hersteld zou zijn.”

Noodgedwongen stond de hele wereld voor London Souls even stil maar het herstel bleek eveneens zeer voorspoedig te verlopen. “Tash pakte al snel zijn gitaar en wilde zo snel mogelijk de draad weer oppakken. Voordat ik het wist stonden we weer samen op het podium. Ik ben er van overtuigd dat de muziek een helende werking op hem heeft gehad.” De twee zagen geen reden om het album opnieuw onder handen te nemen. “We hebben alles gelaten zoals het is en staan er nog steeds voor de volle honderd procent achter. Het is een heel goed album geworden waar we nog steeds heel erg trots op zijn. De hele situatie heeft ons denk ik alleen maar sterker gemaakt en kracht gegeven om weer stappen vooruit te maken.”

“We hopen na de twee optredens hier snel weer terug te kunnen komen”, aldus Chris. “Het is geweldig om onze muziek op het podium en voor publiek te spelen. In de studio maken we graag gebruik van de beschikbare foefjes maar op het podium komt ons werk erg goed tot zijn recht en gaat het pas echt flink tekeer.” Er wordt volgens ingewijden heel goed gereageerd op het nieuwe materiaal van deze ‘Brooklyn Invasion’ dat in april al werd uitgebracht in Amerika. Met name de uitverkochte release-show in New York bleek een geweldig succes. “Er werd door veel mensen die ons als support-act bij een grote band hadden gezien, lang naar uitgekeken. Ze waren al een beetje bekend met onze muziek zoals die live werd gespeeld. Het gaat ook buiten New York heel goed met de naamsbekendheid. Mensen uit Ohio, Californië en Texas komen naar ons toe om te zeggen hoe goed ze ons vinden.”

Logischerwijs moet hier en daar nog wel even uitgelegd worden hoe dat nu precies zit met de groepsnaam. “Mijn vader was een gitarist die opgroeide in Trinidad en Tobago. Vanwege de nabijgelegen Amerikaanse marinebasis kon hij in de sixties naar de ‘Britse invasie’ luisteren. Dave Clark Five, Stones, Beatles en Kinks bleken een grote indruk op hem te maken terwijl op het eiland zelf al veel Calypso en Ska te horen was. Samen met een paar jongens richtte hij The London Souls op en speelde op bruiloften en partijtjes een stijl die voortkwam uit bovengenoemde muziek. Het werd geen heel groot succes. Toen Tash en ik bij elkaar kwamen in 2008 bedacht ik dat niemand deze naam gebruikte en ik vond het op een of andere manier heel goed bij ons passen. Wij luisterden ook naar Britse muziek en vonden het bovendien interessant hoezeer die bands indertijd door Amerikaanse Rhythm & Blues geïnspireerd zijn geraakt. Zo zitten er dus meerdere lagen in de groepsnaam verstopt.”

Dat Chris muzikant zou worden was onvermijdelijk.Wat wil je ook met een vader als gitarist en woonachtig in een omgeving waar de muziek nooit ver weg was. “Ik was altijd omgeven door muzikale ritmes en kreeg al snel van hem een eigen drumstel. Hij was zelf ooit eens begonnen als drummer en hij had toen al heel veel platen in zijn bezit waarop mijn favoriete drummers aller tijden te vinden zijn. Tash heeft een soortgelijke achtergrond en een zelfde fascinatie voor ‘rhythm’. Hij speelt trouwens ook drums en ik speel naast drums ook gitaar. Het ritme is de basis van onze muziek. Mijn vader is trots op mij en komt zelfs wel eens samen met mijn moeder naar ons kijken. Hij support mij nog altijd maar helaas niet financieel hahaha.”

Er wordt inmiddels ook al geschreven voor het volgende album maar alles staat nu in het teken van het live-spelen. Er zullen nog enkele festivaloptredens en clubshows in Europa plaatsvinden. Zo zal er volgende week met Billy Idol in Duitsland worden opgetreden en met Lenny Kravitz worden shows gedaan in Italië en Spanje.

Vragen naar de toekomstplannen aan iemand die als geen ander weet hoe betrekkelijk het leven kan zijn voelt ongemakkelijk maar Chris durft het, met medeweten van Tash, hardop uit te spreken: “We willen niet te lang op één plaats blijven rondhangen maar onze muziek voor zoveel mogelijk mensen over de hele wereld spelen. We willen niet ‘de huisband’ van een of ander klein gehucht worden.”

LIVEDATA 12/07 Bospop, Weert (hoofdpodium 13.00 uur) 13/07 Paradiso, Amsterdam