Pinguin Radio presenteert samen met Never Mind The Hype tien weken lang de Harde Honderd: een interactief samengestelde rock/metal/stoner/sludge/grunge/punk-lijst. Speciale aandacht is er voor de opvallendste en niet per se de bekendste nummers van honderd grote en minder grote artiesten. Hier hebben we de volgende 10 songs voor je: nummers 90 tot 81. Voortaan vind je elke donderdag om 16.00 uur de volgende tien songs op NMTH.

De onthulling van de totale lijst loopt door tot de laatste week van januari, dan zal ook de top 10 bekend worden gemaakt. De Harde Honderd verschijnt elke dinsdag op onze website en wordt vervolgens op donderdag en zondag uitgezonden op Pinguin Radio.

Uitzending Pinguin On The Rocks:
Donderdag van 15:00 – 16:00 uur

Herhaling Pinguin On The Rocks:
Zondag van 19:00 – 20:00 uur

De Harde Honderd: Week 2 (Nummers 90 – 81)

90. Dropkick Murphy’s – Rose Tattoo
De Celtic punkers van Dropkick Murphy’s gaan ondertussen alweer 20 jaar mee en overleefden vorig jaar nog een busongeluk. Het lijflied van de band schreef frontman Ken Casey drie jaar geleden. Rose Tattoo vertelt over de verhalen achter de tattoos van de zanger. De muziek wordt uiteraard gekenmerkt door de Ierse folk-invloeden zoals de banjo, accordeon en Ierse fluit. Samen met Bruce Springsteen werd het nummer opnieuw uitgebracht als een ode aan de slachtoffers van de Boston Marathon Bombing. (LH)

89. Therapy? – Teethgrinder
Wie de Noord-Ieren alleen maar kent van de Hüsker Dü-cover Diane moet maar eens verder terug in de tijd gaan. Nog voor doorbraakalbum Troublegum met de hits Nowhere en Die Laughing maakte het drietal stevigere muziek met punk- en industrial-invloeden. Teethgrinder van het eerste volwaardige album Nurse biedt enkele stevige riffs maar valt vooral op door de Sepultura-achtige percussie. “Losing his Mind?” Een onvermijdelijke break na twee minuten zorgt ervoor dat het nummer voorlopig in je hoofd blijft hangen. De videoclip vult het gedachtengoed prima aan. (LH)

88. Coal Chamber – I.O.U Nothing
Deze Californische band is halverwege de jaren ’90 één van de eerste nu-metal acts en laat horen dat het genre meer is dan een cross-over van metal en hiphop. Net als bij de collega’s van Korn zijn de gitaren extra laag getuned. In plaats van te flirten met rapmuziek verbreden ze hun sound met invloeden uit industrial en gothic metal. Na het uiteenvallen van de band in 2003, begint zanger Dez Fafara met DevilDriver. Ondertussen is het kwartet, net als meer voormalige nu-metalbands, weer bij elkaar en heeft dat beklonken met de fijne comeback-plaat Rivals. Eerste wapenfeit is de groovy albumopener I.O.U Nothing. (LH)

87. Rob Zombie – Dragula
Regisseur en rockster Rob Zombie steekt zijn passie voor horrorfilms niet onder stoelen of banken. Met Dragula zit hij qua sound zo’n beetje tussen Marilyn Manson en Metallica in, waardoor hij een cultheld kon worden voor een vrij groot publiek. In 2014 was Rob Zombie nog te zien op een zeer warme editie van Pinkpop. Het is veel show en provocatie, maar Zombie heeft zo veel muziek verkocht dat je niet kan zeggen dat hij puur een maffe act is. (TS)

86. Nine Inch Nails – We’re In This Together
Amerikaanse industrial rockband rond zanger en producer Trent Reznor. Grote doorbraak was zijn conceptalbum over depressies uit 1994: The Downward Spiral. Toch was ook het vijf jaar daarna verschenen album Fragile – ondanks mindere verkoopcijfers – briljant. Het door jullie gekozen We’re In This Together komt daar vandaan en is absoluut een song van grote klasse. De videoclip is eveneens beklemmend en intrigerend. Ook muzikale legendes waarderen het werk van Reznor, Johnny Cash coverde de NIN-song Hurt op weergaloze wijze. (TS)

85. Black Stone Cherry – Rain Wizard
Stevige southern rock à la Lynyrd Skynyrd en ons eigen Black Bottle Riot. De band is recent wat commercieel aan het worden om een spot in de grotere zalen af te dwingen, maar ook pakkende rocksingles als Please Come In vallen zeker nog in de smaak bij rockfanaten. Toch is de energie op de debuutplaat met deze openingstrack ongeëvenaard. Je krijgt meteen zin in bier en burgers door deze song. (TS)

84. Staind – Cross To Bear
Het grote publiek kent Staind vooral van de ballads en dan met het name het duet met Limp Bizkit-frontman Fred Durst: Outside. Deze gevoelige song en andere hit It’s Been Awhile gaven de band een wat pathetisch imago dat door de pretpunkers van Bowling For Soup grandioos opgeblazen werd. Maar Staind is stiekem een fantastische nu-metalband en bewijst dat met het obscuurdere oudere werk of de plaat Chapter V. Die laatste staat bol van de energie en briljant muzikaal spel. (TS)

83. Biffy Clyro – Pocket
Britse rockband die goed in de smaak valt bij zowel de mainstream als underground-muziekliefhebbers. Heeft hard moeten knokken om het etiket ‘eeuwig voorprogramma’ kwijt te raken, maar Biffy Clyro is absoluut een gevestigde act geworden en speelt zeker in Engeland voor stadions en mega festivalweides. Pocket is een ondergewaardeerde parel die alleen op de deluxe editie van Opposites is verschenen, maar het liedje is juist enorm geliefd bij de fans. Zo zie je maar dat heruitgaves lang niet altijd puur commercieel zijn, soms komen de mooiste verborgen schatten bovendrijven. (TS)

82. Limp Bizkit – Full Nelson
Als puber weet je natuurlijk ook al wel dat Limp Bizkit lichtelijk camp en over the top is, maar de klasse en kostuums van Wes Borland en bepaalde nummers maakten van Limp Bizkit meer dan een gimmick. Sommige tracks hadden de donkere energie die je deden opleven tijdens saaie scheikundelessen met de discman op tafel. Boiler bijvoorbeeld, maar ook de wat meer opgefokte beukliedjes zoals Break Stuff of Full Nelson van het hitalbum Chocolate Starfish And The Hotdog Flavored Water. (TS)

81. Fear Factory – Demanufacture
Wie opgroeide in de 90’s en 00’s zal op school menig alto in bandshirt zijn tegengekomen. Zwarte shirts en truien met bandnamen als Pantera, Opeth, Linkin Park en Slipknot sierden de schoolpleinen en – die mochten toen nog – rookruimtes (!). Of het op alle scholen het geval was zou historisch onderzoek moeten uitwijzen, maar er was altijd één dude in een Fear Factory-shirt. Een band die wat meer raakvlakken met gothic en industrial heeft, speciaal voor deze fijnproevers: Demanufacture. (TS)