Al vijf weken dezelfde -1. Welke dat is zal niemand verbazen, die afgelopen week ook maar een beetje heeft opgelet. David Bowie is overleden voor ons plotseling, voor hem na een strijd tegen kanker van anderhalf jaar. Bowie stierf drie dagen na zijn 69ste verjaardag. Op die dag, 8 januari verscheen zijn 28ste album. Niemand behalve Bowie zelf wist dat het zijn afscheid zou zijn. Het album, Blackstar werd opvallend goed ontvangen, veel beter dan de albums daarvoor.
Misschien ook omdat we de laatste tijd toch al een beetje in de ban van Bowie waren door het Lazarus toneelstuk en de tentoonstelling in Groningen.
Met de wetenschap van nu, dat Blackstar Bowie’s zwanenzang is, blijkt het album nog beter, in ieder geval indringender dan we al dachten. Bowie heeft heel bewust aan zijn afscheid gewerkt en zowel zijn toneelstuk als zijn album vol verwijzingen gestopt naar zijn naderende einde, hints, die we nu pas doorhebben. Bowie heeft van zijn leven en zeker van zijn einde een kunstwerk gemaakt. Een artiest als Bowie zullen we nooit meer krijgen en een waardiger afscheid dan zijn Blackstar album en de bijbehorende clips en singles dus ook niet. Daarom zal het niemand verbazen dat er massaal is gestemd op Lazarus, een single die daardoor één klap op de allerhoogste positie belandt (vorige week op zijn sterfdag binnen gekomen op -33), daar waar Bowie als vier en halve decennia thuishoort aan de absolute top.