Het vorig jaar verschenen tussendoortje Vinticious Versions lijkt de perfecte opmaat voor O; de vierde langspeler van De Staat. Het superstrakke rockgeluid van de Nijmeegse groep is er nog steeds, maar dan voorzien van een speelse bovenlaag. “We willen niet nog een Sweatshop maken, want die hebben we al”, zegt frontman Torre Florim over de constante progressie die zijn band sinds het zeven jaar geleden verschenen debuut Wait For Evolution maakt.
Tekst Mania | Ruben Eg
Waar presentator Matthijs van Nieuwkerk na afloop van een maandagavonduitzending van De Wereld Draait Door tijd tekort komt om met alle bezoekers van het populaire tv-programma op de foto te gaan, daar schuift Florim in opvallend relatieve anonimiteit aan bij een tafeltje in het cafe van de studio. Tijdens de uitzending kreeg de band een minuut om de single Peptalk op te voeren. Vooraf werd het studiopubliek opgewarmd met Get On A Screen van O. Een nummer waarvan de tekst overigens akelig over een tv-programma als DWDD lijkt te gaan.
“Daar gaat het ook deels over”, bevestigt Florim glimlachend. “Voor RTL 4 deed ik ooit mee aan een programma over Nijmegen. Toen besefte ik dat je voor tv steeds een scene moet spelen. Van de ene naar de andere plek lopen moest vaak opnieuw. En ergens naar binnen gaan moest spontaan lijken, terwijl je eerst moest wachten voor de camera was opgezet. Daar is het nummer in eerste instantie erg door geïnspireerd. ‘Are you ready for your presentation?’, zing ik. ‘I’m only living when I get on a screen.’ Maar het gaat ook over het gevoel om in een band te zitten. Je moet de media heel vaak iets van jezelf laten weten; laten weten dat je leeft. Van sommige mensen die je op Twitter volgt, vergeet je dat ze bestaan als ze geen berichten meer plaatsen. Dat is met bands net zo. Dat vond ik een leuke ingang. Maar het is geen aanklacht, hè? Het heeft ook wel iets leuks. In een band zitten gaat niet alleen maar over de muziek. Het gaat ook over het gevoel dat je uitdraagt. Dat is toch ook niet erg?”
O is in zijn geheel gemaakt in het oude pand van popzaal Doornroosje in Nijmegen. Nooit meer thuis opnemen?
“Ik was er na De Speeldoos met Roos, Janne Schra en Vinticious Versions wel klaar voor om een volgend album helemaal zelf te doen. Met De Staat was het altijd eerst thuis, dan tien dagen in een studio met een engineer alles zo snel mogelijk opnemen en vervolgens ergens mixen. Al dan niet toevallig kwam het oude pand van Doornroosje op ons pad. Daar zitten we voorlopig antikraak. We hopen er op termijn een plek met meerdere studio’s van te maken. Het idee was een repetitieruimte en thuisstudio in een te maken. Om songideeën te maken, te repeteren, op te nemen en te mixen. Ik kon op een dinsdagmiddag aan een ideetje werken en dat aan het eind van de avond naar de jongens te sturen. Dan woensdag eerst de drums soundchecken en dan met elkaar uitproberen. De repetities nam ik op, om ze dan te mixen terwijl de rest met koffie zat te luisteren. Uiteindelijk is zo’n repetitie dan de eindopname.”
Vandaar dat de plaat, ondanks dat je er oneindig aan kunt werken, toch zo spontaan klinkt?
“Het repeteren nam best wat tijd in beslag, maar het is allemaal live ingespeeld. Dat is een heel fijn proces. Het kon zijn dat de nummers direct helemaal afgemixed waren zodat we de dag erna aan een compleet nieuw nummer konden beginnen. Een heel leuke manier om een plaat te maken. Dat ga ik voorlopig niet meer anders doen.”
Mag ik stellen dat de sound van De Staat is gegroeid van strak naar strak met veel spontaniteit?
“Goh. Strak is het nog zeker, maar we proberen nu ook op sommige momenten juist expres niet strak te spelen zodat je wat meer uit je evenwicht kunt raken. We hebben bij deze nummers expres meer ruimte gelaten. Hierdoor valt, denk ik, iets geks juist heel erg op en krijgt het ook veel meer ruimte.”Life Is A Game vind ik op die manier een heel typisch strak De Staat-nummer. Murder Death heeft weer dat nieuwe losse strakke geluid.
“Murder Death is wel een voorbeeld van iets dat we nog niet eerder hebben gedaan. We zijn als band na acht jaar nog steeds bij elkaar, we mogen elkaar nog steeds, het werkt nog steeds en er komen nog steeds mensen kijken. Dat is best wel bijzonder. Dus we zijn nu op een punt dat we er erg graag andere nummers bij willen maken; nummers die we nog missen in het repertoire. Niet nog een Sweatshop maken, want die hebben we al. Daarom is deze plaat heel anders. Dat is ook het doel.”
Dat is de grootste uitdaging?
“Sommige mensen vergelijken een band met een bedrijf. Maar het is veel heftiger. Collega’s gaan om vijf, zes uur ’s avonds naar huis en hebben weekend. Wij zien elkaar veel meer dan onze vriendinnetjes. Eigenlijk een compleet onlogische situatie. Hoe iemand een cracker eet kan zo het belangrijkste van de dag worden. Daar kun je helemaal aan kapot gaan. Het slaat helemaal nergens op, maar het gebeurt wel. Ik ben blij dat het bij ons nog goed gaat en dat nog helemaal los daarvan mensen ook nog geïnteresseerd blijven. Nederland is toch een klein land, en de media is natuurlijk altijd op zoek naar iets nieuws om te ontdekken. De Wereld Draait Door is daar een goed voorbeeld van. Die zoeken een primeur. En dat snap ik ook. Je moet altijd een verhaal hebben. En dat is niet makkelijk als je tien jaar samen bent. Wat is dan je verhaal?”
LIVEDATA 25/02 Paard van Troje, Den Haag (Sold Out) 26/02 Patronaat, Haarlem (Sold Out) 27/02 TivoliVredenburg, Utrecht (Sold Out) 01/03 Het Depot, Leuven BE 02/03 Charlatan, Gent (Sold Out) 03/03 Muziekodroom, Hasselt (Sold Out) 05/03 Trix, Antwerpen 06/03 Where The Wild Things Are, Zeewolde 26/03 Paaspop, Schijndel 28/05 Dauwpop, Hellendoorn 10/06 Pinkpop, Landgraaf