Afgelopen voorjaar waren ze vanuit onze hoofdstad vrijwel iedere dag ontzettend druk bezig met de promotie van Seven Mountains, het derde album van 77 Bombay Street. Niet vreemd dus dat bij Simri-RamonBuchli de scherpe randjes er nu wel zo ongeveer van af zijn. De bassist en mede-componist van de band, lijkt bijna te hallucineren van geluk dat er interesse wordt getoond in iets waar hij zelf voor de volle honderd procent achter staat, maar waar nu zelfs ook de doorgaans zo kille en zakelijke muziekwereld voor warm loopt.
Tekst Jeroen Bakker
De trip naar Nederland heeft iets weg van een gezellig familie-uitje. 77 Bombay Street bestaat namelijk uit vier broers. Samen met Joe, Esra en Matt startte Simri-Ramon Buchli acht jaar geleden de band in het Zwitserse Scharans. “We hebben daarvoor nog een paar jaar in Adelaide gewoond op de 77 Bombay Street. Het leek mijn moeder een goed idee om, voordat de oudste uit huis zou gaan, nog een jaar met z’n allen samen te zijn. Het werd iets langer maar het was een ontzettend leuke tijd waar we nog altijd met veel plezier aan terug denken. Nu weet je meteen hoe we aan onze naam zijn gekomen”, lacht Simri. De broers besloten al snel om te stoppen met studeren en werken om zich volledig op de muziek te kunnen storten.In 2011 verscheen Up In The Sky waarmee, hoofdzakelijk door succes in eigen land, twee maal platinum werd gehaald. Het vervolg Oko Town dat een jaar later uitkwam verkocht eveneens heel erg goed. Met het nieuwe Seven Mountains moet een doorbraak buiten de eigen landsgrenzen geforceerd kunnen worden. “Zowel in Duitsland als in Engeland hebben we een intensieve tournee achter de rug. Nu is Nederland aan de beurt en volgens mij is Paradiso op een paar kaarten na, helemaal uitverkocht”. Hij doelt op het optreden dat zaterdagavond (red. 18 maart 2016) in de kleine zaal zal plaatsvinden. Eerder op de dag zal er een ludieke actie plaatsvinden. “Via onze Facebook-pagina hebben we een prijsvraag lopen waarmee de fans een rondvaart in de grachten kunnen winnen. Wij zullen de muziek tijdens die tocht verzorgen”. Het is niet de eerste keer dat Simri enkele dagen in de hoofdstad verblijft. Hij bewaart goede herinneringen aan de eerdere bezoekjes. Uiteraard zijn de mensen hier heel vriendelijk en is de stad uitermate prettig om in rond te hangen. Simri klinkt heel ontspannen en het is duidelijk dat het bij het bezoek aan de stad niet alleen tot een middagje Rijksmuseum is gebleven.
De sfeer en manier van werken doet denken aan die van een moderne hippie-commune. Op het vorige album werd al hardop gedroomd over een denkbeeldige maatschappij waarin alleen maar gelukkige en blije mensen wonen. Op Seven Mountains is het niet veel anders. Wat wil je ook als je bedenkt dat het album is opgenomen aan de zonovergoten kust van Australië. De mix van vrolijke folk- en indierock heeft een inspirerende maar ook aanstekelijke uitwerking op de luisteraar. De live-optredens doen, naar verluidt, zelfs de grootste zuurpruim omtoveren in een opgewekte pretletter. “Het is iets wat wij blijkbaar uitstralen en overbrengen op het publiek. Het kost ons weinig moeite. Logisch toch? Wat is er leuker dan alleen maar plezier maken en fulltime bezig zijn met muziek. Hier hebben wij altijd van gedroomd”.
De sfeer binnen 77 Bombay Street heeft zich al vanaf het prille begin gekenmerkt door de enorme positieve instelling. Optimisme, harmonie en warmte zijn de handelsmerken van de band. Aangezien duidelijk leiderschap in de band ontbreekt, worden alle beslissingen op zeer democratische wijze bepaald. Zoiets moet toch vroeg of laat ontaarden in hevige meningsverschillen en zelfs ruzie? Simri legt het uit: “We weten precies wat we aan elkaar hebben en wat we wel of niet tegen elkaar kunnen zeggen. We hebben gemerkt dat we ons als band alleen verder kunnen ontwikkelen wanneer iedereen dat kan doen wat hem het beste ligt en waar hij zich prettig bij voelt. Iedereen heeft een bepaalde taak binnen de band maar mijn rol is hoofdzakelijk beperkt tot componeren, basgitaar spelen en enkele vocale bijdragen. De zakelijke beslissingen hoeven we tegenwoordig niet meer zelfstandig af te handelen en dat maakt alles een stuk eenvoudiger voor ons. Wij hoeven ons alleen maar op de muziek te concentreren”. Zelfs na meerdere pogingen lukt het niet om Simri uit de tent te lokken of zelfs iets gemeens te zeggen over zijn broers/collega’s.
In een Europa dat meer en meer verdeeld lijkt te raken en waarin haat langzaam de overhand begint te krijgen is het goed om te weten dat de positivo’s van 77 Bombay Street snel terug zullen keren om op diverse festivals het woord van hoop, optimisme en broederschap te prediken. Tot die tijd is het prima behelpen met de vele energieke en pakkende ‘feelgoodpopliedjes’ die we op het nieuwe album Seven Mountains vinden.
LIVEDATA 17/07 ParkCity Live, Heerlen (Sold Out) 31/07 Het Wasven ism De Effenaar, Eindhoven (Sold Out) 16/09 Patronaat, Haarlem