Porselein: sterk en kwetsbaar tegelijk. De heren Julien Bracht en Markus Nikolaus hebben dan ook goed over de naam Lea Porcelain nagedacht en zetten daarmee een duidelijk kader waarin de band muziek maakt en hoe het klinkt. Hun debuutalbum Hymns to the Night komt uit op 16 juni, maar ze waren al even in Nederland om in Paradiso te spelen. In de achtertuin van Paradiso, in de zon aan het water sprak ik met ze.
Tekst Martje Schoemaker
“En dan mogen wij dus onze muziek spelen over één van de beste geluids-podium systemen van Europa.” Ze zijn enthousiast over Paradiso terwijl ze zitten te wachten op de laatste soundcheck. “Het is een luisteralbum, maar het live ervaren, daar doen wij het in ieder geval wel voor. De muziek raakt je, maar live overweldigd het.”
Lea Porcelain, oftewel Markus en Julien maken muziek die staat als een huis, misschien zelfs wat op de zware hand van tijd tot tijd, maar het is tegelijk ook heel gevoelig. Deze fragiele schoonheid past goed bij hun verhaal, want dat is waar al hun liedjes over gaan: “We willen ons verhaal vertellen, er is werkelijk niets zoals je eigen verhaal. Nu is onze muziek wat abstract en daardoor de verhalen misschien ook.”
Lea Porcelain – Hymns to the Night
Markus, zanger en tekstschrijver en Julien topproducer, complimenteren elkaar persoonlijk, maar in de muziek komt dat het beste tot uiting. Soms is Markus te ‘far out there’, dat hij teveel wil met zijn teksten of teveel met zijn hoofd in de wolken loopt. Dan is Julien er om hem weer met beide boeten op de grond te krijgen. Teveel zeggen is vaak niet goed. Maar Julien kan weer veel te technisch zijn, daar brengt Markus dan weer wat extra gevoel bij.
“Ik kan wellicht in iedere taal zingen, het gaat om het gevoel, het abstracte van taal, zolang het maar een beeld creëert. Er speelt zich een film voor je ogen af, als je zit, ligt en luistert, naar het album. Want alle liedjes zijn een verhaal binnen een groter verhaal.” De muziek beschermt ze en houdt de twee samen. Voor ze in Berlijn neerstreken hadden ze een zware periode in London.
“We moesten weg uit London, frisse lucht, letterlijk en figuurlijk. Julien had de drumbeats al gecomponeerd van een liedje, het geraamte stond al maar het was nog niet compleet. In de herberg waar ze overnachten was Markus wat aan het uitproberen, tekstueel gezang en gebrabbel, toen daar opeens één zinnetje was. Vanonder de douche roept Julien: That’s it! En zo was opeens Loose Life daar. Over los zijn, los in je vel zitten, jezelf verliezen, weg van de druk van London. Alles kwam daar samen. We hebben het hele nummer ter plekke opgenomen. Terwijl de herbergier woedend op de deur aan het bonzen was “wat de fuck denken jullie dat je aan het doen bent!” Omdat we de hele hut hadden wakker gemaakt.”
Sommige muziek komt niet het beste uit de verf in een studio, in een steriele omgeving. Een groot deel van hun album is dan ook onderweg gemaakt. Julien produceert alle drums en beats gewoon vanuit de trein naar Berlijn. Die zijn dan soms al zo overladen met gevoel dat de basis van het liedje al zo overweldigend is zonder tekst zelfs, dat Markus met zijn teksten de balans weer terug moet brengen fragiel en zwaar samen. Zo is Hynms of the Night een abstracte droomwereld waar je best nog eens wakker van zou kunnen liggen.
LIVEDATA 12/06 013, Tilburg (voorprogramma van Alt-J) (Sold Out)