Jane Weaver – Modern Kosmology (Fire)
Jane Weaver komt uit Liverpool en zat jaren geleden in britpopbandje Kill Laura. Na het uiteenvallen van de groep ging ze vrij snel solo. En dat voelde prima. Weaver is autodidact, speelt alles zelf in en produceert ook nog eens haar albums.
Haar vorige albums, zoals Fallen By Watchbird (2012) en Silver Globe (2015), waren redelijk geënt op psychedelische folk. Op Modern Kosmology combineert Weaver vooral synthpop met krautrock.
Ze riep de hulp in van niemand minder dan Malcolm Mooney, ex-zanger van CAN, de band die tezamen met Neu! en Faust de exponenten vormden van de experimentele krautrock eind jaren 60 en begin jaren 70.
Nummers als H>A>K en Did You See Butterflies? laten er dan ook geen twijfel over bestaan. We horen onvervalste faustiaanse krautrock: analoge synths, monotone repeterende bas en 4/4 beats (in het muzikale jargon heet dat motorik). Het geheel wordt smaakvol ingedikt met soundscapes, violen en vocale geluidsfragmenten.
Op The Architect contrasteert de lieflijke zang van Weaver mooi met de stuwende beats en synths. De spanning in dit nummer wordt ook nog eens langzaam opgebouwd door het gefaseerd inmixen van allerlei elektronische toeters en bellen.
Een weemoedige nostalgie wordt opgeroepen door de synthesizers in Slow Motion, een nummer dat doet terugdenken aan het oude avantgardistische werk van Simple Minds (ten tijde van Real to Real Cacophony).
Afsluiter I Wish is een van de beste nummers. Kalme droompop, bedekt door een warme deken van Moog-synthesizerklanken, alsof Giorgio Moroder achter de knoppen heeft gezeten in de studio.
Jane Weaver bezorgt de luisteraar met Modern Kosmology een nostalgisch retrogevoel, vakkundig verpakt in een dromerig en bij vlagen hypnotiserend modern popjasje. Knap gedaan. Tekst Muzine George Meijer
LIVEDATA 9-12/11 Le Guess Who, Utrecht