Over een week of drie komt het nieuwe album uit van Foo Fighters. De opvolger van Concrete and Gold uit 2017 heet Medicine At Midnight. De eerste single van het nieuwe album, Shame Shame suggereerde een nieuwe richting, maar de twee tracks die daarna zijn verschenen, No Son Of Mine en nu Waiting On A War laten horen dat alles bij het oude is gebleven. En gelukkig maar! We zijn de beproefde heavy maar sympathieke stadionrock van Dave en zijn vrienden nog lang niet zat.
Waiting On A War is Foo Fighters in optima forma. Even denk je met een balllad van doen te hebben, maar al snel wordt de dynamiek opgevoerd. En voor je het weet, sta je op je stoel te zwaaien met je virtuele festival-vlag.
In het licht van de recente gebeurtenissen in de VS zou je Waiting On A War een politieke lading kunnen geven. De tekst is echter nogal vaag. De woorden lijken eerder gekozen omdat ze lekker bekken dan vanwege een eventuele diepere betekenis. Waarschijnlijk weet alleen Dave waar hij over zingt. De Foo’s hebben hun nieuwe album ook al vorig jaar opgenomen toen er nog weinig aan de hand was. Dat laat onverlet dat Waiting On A War een prima strijdlied zou zijn. Gelukkig zit Dave in het goede (Biden) kamp.