Beroemd is Declan Welsh and the Decadent West nog niet, maar wel bekend genoeg om een Nederlandstalige wiki te hebben. Daar lezen we dat de band uit Glasgow komt en nu zo’n jaartje of zeven rockt op zijn indie’s.
Vlak voor corona kwamen Declan & Co met een eerste album. De release van Impermanency duidt op de komst van een tweede. Aan de bandnaam en de titel van de nieuwe single –Impermanency betekent iets als vergankelijkheid- mogen we afleiden dat de mannen zijn begaan met het lot der mensheid. Declan heeft wel door dat politieke annex protestsong voor dove manshoren zijn als productie en melodie niet in orde zijn. En dat zijn ze.
Hij heeft overigens wel de wind mee. Nu parlando punk een ding is is hij zo verstandig om even mee te surfen op die golf. Dat geeft Impermanency een eigentijds tintje dat de verspreiding van zijn boodschap nog makkelijker maakt. Een beetje bekendheid met de Schotse tongval helpt overigens wel.
Ook slim is om de waarschuwing dat we met zijn allen de verkeerde kant opgaan te presenteren als liefdesliedje. ‘That I Love You, I Hope You Know I Always Will, And When I Am Fuck All But Ashes On The Breeze I’ll Love You Still. Geen wonder dat Declan Welsh ook hier aanhang heeft. De man is een poëet met het hart op de juiste plaats