Volgende week is het dan eindelijk zover, het evenement waar hele volksstammen reikhalzend naar hebben uitgekeken, Pinkpop!
Pinkpop is veel meer dan een festival. Pinkpop is een nationaal instituut, waar inmiddels drie generaties op afkomen. Op Pinkpop zijn vriendschappen voor het leven gesloten, huwelijksaanzoeken gedaan en kinderen verwekt. En dan hebben we het nog geen eens over de muziek gehad. Op Pinkpop zijn carrières gemaakt en gebroken en hebben optredens plaats gevonden waar nu nog steeds over wordt gesproken.
Als mister Pinkpop Jan Smeets aan het begin van het jaar in Paradiso sein veilig geeft, begint de collectieve kriebel, gevolgd door een run op de kaarten en een nationale discussie over het programma, wie of wat wel kan en wie absoluut niet. Als later na drie dagen Pinkpop de rook weer is opgetrokken, zie je alleen maar blije gezichten en tevreden gasten. Moe, maar voldaan.
Zo gaat het al sinds het jaar waarin The Beatles afscheid namen, Elton John debuteerde en Jim Morrison voor de rechter moest verschijnen op verdenking van potloodventen. Ruim anderhalf miljoen mensen zijn sindsdien de ingangspoorten gepasseerd en het einde is nog lang niet in zicht.
De kracht van Pinkpop is dat het festival met zijn tijd is meegegaan, er in is geslaagd het oude publiek aan zich te binden en tegelijkertijd nieuw volk te trekken. Er is serieus sprake van om het festival volgend jaar met een dag te verlengen.
Zoals gezegd, Pinkpop is meer dan een festival, Pinkpop verdient eigenlijk een plek in de Unesco Inventaris van Immaterieel Cultureel Erfgoed Nederland, net als Koningsdag en de Nijmeegse Vierdaagse.
Zaterdagavond van 19:00 tot 21:00 uur hoor je een special over Pinkpop.