Chris Robinson Brotherhood – Barefoot In the Head (Silver Arrow Records)
Met enige voorzichtigheid kan worden vastgesteld dat het meer voordelen dan nadelen heeft dat The Black Crowes voor onbepaalde tijd niet meer actief zijn. Met hun projecten los van het zwart gevederde gezelschap leveren de broers Chris en Rich Robinson immers aan de lopende band en per saldo méér muziek van een zeer hoog niveau af. Rich deed dat onlangs nog met zijn Magpie Salute en met het even raak als poëtisch getitelde Barefoot In The Head is het nu weer de beurt aan Chris Robinson Brotherhood (CRB) om te verbijsteren.
Deze beeldschone plaat lijkt compleet losgezongen van conventies, verwachtingen, stijlen, trends, richtingen en bronnen. Toch klinken de tien nummers zoals veel andere CRB-muziek klinkt. Het verschil is dat de band zich van nóg meer harnassen heeft ontdaan en blootvoets door het eigen muzikale universum dartelt. Omdat recenseren nu eenmaal neerkomt op in een hokje duwen toch even dit: eclectische, soms bespiegelende, soms opbeurende en voortdurend betoverende blues, zoals op High Is Not The Top en op afsluiter Good To Know.
Hoewel dat eclectische juist weer op het prachtige Glow opduikt met een bijdrage van sarodist Alam Khan. En voor het psychedelische element, moet de luisteraar vooral bij Blonde Light Of Morning zijn. Schoenen uit en hard draaien deze plaat en telkens nieuwe ontdekkingen doen. Tekst Mania | Wim Koevoet