Author: Gijs Vervliet

“Girl picks up guitar, gets on stage a couple of hundred times, the rest is history!” Aldus de twintiger uit Londen die zichzelf een scumbag noemt. Iets als een viespeuk, of in andere woorden, een gebruikt condoom. Die geschiedenis moet zich nog gaan vormen, maar Annie Eve heeft zeker potentie en haar songs klinken helemaal niet zo smerig. Veel muziek heeft ze nog niet uit, maar wat te beluisteren valt klinkt goed. Pop met een gitaardeken. Basement is afkomstig van de cd Sunday ’91 waarvan het het laatste nummer is. De BBC presenteerde haar al op Glastonbury. Wordt Annie Eve dé Daughter van 2014?

https://www.youtube.com/watch?v=022iSZeLZLk

Het is niet voor het eerst dat het Nederlandse/Nieuw-Zeelandse My Baby op de Pinguinplaylist terecht komt. De fanatiekeling kent misschien al het nummer Take It As A Warning via ons. Of gewoon door het live circuit, want dat doet My Baby, live indruk maken met hun zompige bluesrock. Cato en Joost van Dyck plus Daniel Johnston deden dat al op Noorderslag, SXSW, Popronde en in het theater. De Amsterdammers noemen het zelf “Deltra Trance Louisiana Dub Indie Funk”. OKÉ! Mad Mountain Thyme is de nieuwste single van het vorig jaar verschenen My Baby “Loves Voodoo!”, en die willen we je niet onthouden.

Pas net achttien issie, Raury. Geboren op 10 juni 1996. Oftewel één jaar jonger dan Google, wat op zijn Twitter prijkt. Raury groeide op in Oost-Atlanta, hij was de jongste van twee in een Afro-Amerikaans éénoudergezin. Zijn ouders gingen uit elkaar toen hij nog maar één jaar oud was. De vader was nooit echt in de picture. Raury luisterde naar 2Pac, maar later ook naar andere pop en indie, Bon Iver en zelfs onze favoriet Manchester Orchestra. Dat horen we terug in de muziek die Raury nu maakt. Een soort van folkhippop, die in de verte een beetje doet denken aan Mattafix. Iemand met zo’n jeugd wordt snel volwassen, Raury weet wat hij wil en is al echt een artiest qua uitstraling, met strohoed. God’s Whisper is de eerste single van het debuut-EP ‘Indigo Child’, die later dit jaar moet uitkomen. We zijn benieuwd, Raury kan nog wel eens een grote worden, God’s Whisper is een goede hit, maar de tiener heeft nog tijd om even te rijpen.

“Sun, sun, sun, sun”. Caribou is terug met die zwoele electronica! In 2010 kwam het album ‘Swim’ uit met daarop de zomerse nummers Odessa en Sun, die ook dat jaar de X-Ray op Lowlands deden ontploffen. De Canadees Dan Snaith vond het hoog tijd om dit jaar het project Caribou weer op te pakken. Een album is er nog niet, Our Love komt pas in oktober uit. Wel is er een eerste single, Can’t Do Without You. Het bracht Caribou al naar Best Kept Secret en Pitch, heerlijke dansmuziek voor een warme zomeravond. Of gewoon lekker voor in de tuin.

Eigenlijk zitten we al wéééken op een ander nummer van Pulled Apart By Horses te wachten, Hot Squash. De eerste single van het derde album ‘Blood’ die op 1 september verschijnt. We dachten zelfs aan een kandidaat IJsbreker. Toen verscheen daar al de tweede single, Lizard Baby, die wél te verkrijgen was, en Hot Squash nog steeds niet. Heeft vast met een plan van het label hier in de Benelux te maken. Wie Pulled Apart By Horses nog niet kent. Een behoorlijk hardrock kwartet uit Leeds die je oren laten piepen op harde gitaren; stoner, post-hardcore. In de hoek van DZ Deathrays, Wavves en FIDLAR. Lekker dus. Pulled Apart By Horses kon je deze zomer al zien op Welcome To The Village. Gemist? Op zaterdag 13 september in de herkansing in de Amsterdamse Bitterzoet. Voor slechts 5 euries. Pulled Apart By Horses is de headliner van de #standforsomethingtour die schoenenmerk Dr. Martens presenteert. Telkens brengen zij twee hippe Britse bands naar Europa, het voorprogramma staat op naam van Dinosaur Pile-Up.

Nee hoor, geen cover van J.J. Cale, maar wel een heerlijke rocksong. Van een meid met een geweldige rauwe stem. De vrouwelijke Jack White? Dorothy is de uit L.A. (Hollywood) afkomstige Dorothy Martin, die er qua uiterlijk ook zeker mag wezen (een beetje googelen leert ons dat ze dus óók gewoon model is). Haar act wordt verder gevormd door drie heren. Een website kunnen we nog niet vinden, dus alles blijft nogal spannend rondom de meid met de lange, zwarte haren. Wel heeft Dorothy al veel volgers weten te verzamelen op haar sociale kanalen. Ze zegt zelf: “genres can’t define me”. Laten wij haar dan een prinsesje van de rock ’n roll noemen. En misschien wel een heel leuk voorprogramma wanneer The Black Keys volgend jaar in de Ziggo staan? Het belooft wat in ieder geval.

Als je electro op Pinguin Radio hoort, dan is het electro die zich niet makkelijk laat vangen. The Acid is er zo eentje, die we graag aan je willen voorstellen. Het is geen dj-act, geen pure electro, geen indie, geen minimal, geen ambient, geen singer/songwriter. Maar toch allemaal een beetje. Denk The xx en James Blake. The Acid is de Britse dj Adam Freeland (sinds de jaren ’90 bekend van dance en remixes), de Amerikaanse producer Steve Nalepa en Ry X, de Australische singer/songwriter die je kent van de ex-IJsbreker ‘Berlin’. Een aparte combinatie die uit toeval ontstond. Er is een album uit, Liminal, een boeiend, spannend werk met veel aandacht voor sfeer en soundscapes. Basic Instict is het beste nummer die ook live het beste tot zijn recht komt. Dat liet The Acid al zien in Paradiso, op Pitch Festival en heel binnenkort op Lowlands.

Na al het voorafgaande mysterie rondom de identiteit van Jungle is het self-titled debuutalbum eindelijk uit. Het Londense “modern soul” duo (J & T) had daarvóór al drie singles uit; Platoon, The Heat en Busy Earnin’. De videoclips deden vermoeden dat het om een donker duo ging, niet zo vreemd door de tropische ritmes en funky zang. Maar Jungle bestaat gewoon uit twee blanke jongens uit Londen die al vrienden zijn sinds hun negende, toen ze nog buren waren. J & T kunnen echter niet rekenen op de beste recensies van album ‘Jungle’, misschien waren de verwachtingen wel veel te hooggespannen door alle heisa vooraf. Live maakt Jungle wél indruk. Al op Eurosonic, Motel Mozaique en London Calling. En bijna op Lowlands, met weer een extra hit op zak in de vorm van Time. Jungle moet live wel opletten niet slaapverwekkend te zijn. J & T verhoeden zich namelijk achter een veel te grote microfoon, wat de publieksparticipatie niet ten goede komt. #mysterie

Foto: Dennis Wisse

Alweer het vijfde album van de rockers uit New Jersey zit er aan te komen, 12 augustus is de release. Get Hurt heet-ie, net zoals de single die vanaf deze week op Pinguin Radio te horen is. Een prima plaatje met een lekkere opbouw. The Gaslight Anthem heeft ook al twee andere nummers op hun kanaal gegooid, Rollin’ and Tumblin’ en Stay Vicious, die wat harder zijn. Zanger Brian Fallon beloofde een totaal nieuwe “vibe” op het nieuwe album. In die drie nummers hebben wij die nog niet kunnen ontdekken. De getatoeëerde frontman zegt ook dat hij inspiratie heeft gehaald uit Pearl Jam’s No Code. Dat horen we dan weer wel. En inderaad, Bruce Springsteen blijft doorklinken in de muziek van The Gaslight Anthem. Ach ja, ze komen uit dezelfde streek en hebben samen opgetreden. Op 15 november kan je de heren zien in de Heineken Music Hall (!!), een bierhal en een bierband. Prima combi.