Author: Marcel van Gastel

Op 5 februari 2016 brengt The Cult het nieuwe album Hidden City uit, dat heeft de band vandaag wereldkundig gemaakt. Hidden City is het tiende studioalbum van The Cult en het laatste deel uit een trilogie die in 2007 begon met het album Born Into This en in 2012 een vervolg kreeg met Choice of Weapon. Hidden City is een strak geweven geheel van ervaringen en visies met verlossing en wedergeboorte als onderliggende thema´s. Thema’s die als een rode draad door de muziek van The Cult lopen. Ian Astbury’s karakteristieke bariton en doorleefde teksten in combinatie met de smeulende en gestructureerde gitaartonen van Billy Duffy creëren een muzikaal landschap dat onverschrokken en ongeëvenaard is. Direct na de sonische aanval van openingstrack Dark Energy duikt Hidden City diep in de donkere onderbuik van haar onderwerp.

Afstammend van de Spaanse zin ‘La Ciudad Oculta´ oftewel ´Hidden City´ is het album door haar toon en complexiteit een muzikale weerspiegeling van het bewustzijn dat ontwaakt. Astbury licht toe: “Hidden City is a metaphor for our spiritual lives our intimate interior lives. I find today’s gurus are trying to peddle some cure, product or insight as if it’s a new phenomenon. My place is to respond, not react, to observe, participate and share through words and music. There is no higher authority than the heart”.

Hidden City is geproduceerd door Bob Rock en geschreven door Ian Astbury en Billy Duffy. Het resultaat is een even brutaal als wonderschoon album. De carrière van The Cult is constant in beweging. Van het iconische album Love, dat bol stond van het idealisme, via de fictie van het in 2001 verschenen Beyond Good & Evil naar Hidden City. The Cult leeft en ademt haar kunst. Voor de band breekt weer een nieuw hoofdstuk aan en terwijl de toekomst zich verder ontvouwt blijft The Cult reageren.

 

J. Tillman is Father John Misty, eerder bekend als drummer van Fleet Foxes. Hij bracht het langverwachte nieuwe album I Love You, Honeybear uit in februari en verraste vriend en vijand. Bored in the USA is daarvan de eerste single – een humoristische parodie op de bekende Springsteen hit. Maar Father John Misty komt er mee weg: grote orkestrale arrangementen en donkere vocalen maken een diepe indruk.

Father John Misty maakt verhalende indierock met invloeden uit traditionele folkmuziek en donkere bluesrock; een bijzonder, intens geheel. In maart dit jaar gaf hij een fantastisch optreden in een uitverkocht Paradiso Noord, nu is hij klaar voor de Grote Zaal.

LIVEDATUM 09/11 Paradiso, Amsterdam

Voor het vijfde jaar op rij slaan IDFA en Melkweg de handen ineen voor een spectaculair programma met de beste muziekdocumentaires en live optredens. Een gezamenlijke selectie van maar liefst 21 muziekdocumentaires wordt zowel in de Rabozaal van de Melkweg als op de andere IDFA-locaties vertoond. De films dingen mee naar de IDFA Music Audience Award: de publieksprijs voor beste muziekdocumentaire van het jaar. Tijdens het openingsweekend op 20, 21 & 22 november in de Rabozaal van de Melkweg worden de films gecombineerd met bijzondere live optredens van o.a. My Baby, Sabrina Starke en Jesse “The Devil” Hughes (Eagles Of Death Metal). De kaartverkoop start aanstaande maandag om 19:00 uur, uitsluitend via IDFA.

Op vrijdag 20 november is niemand minder dan Jesse “The Devil” Hughes als speciale gast aanwezig bij de film ‘Eagles Of Death Metal: Redemption Of The Devil’ van VICE over zijn unieke dubbelleven als predikant met een wild rock-‘n-rollbestaan. Op zaterdag 21 november treden de hoofdpersonen van de bijzondere films ‘Hot Sugar’s Cold World’ (over geluidskunstenaar Hot Sugar), ‘B-Movie: Lust & Sound in West-Berlin 1979-1989’ (over West-Berlijn in de jaren 80 met o.a. Mark Reeder) en ‘Thru You Princess’ (over Youtube mash-up kunstenaar Kutiman en zijn internetster Princess Shaw) aansluitend aan de vertoning live op.

Op zondag 22 november vertolkt de Cubaanse pianist Ramón Valle werk van Ernesto Lecuona na de film ‘Playing Lecuona’, waarin de ‘vader van de Cubaanse muziek’ wordt geëerd door bekende Caribische jazzmuzikanten. Verder wordt ‘What Happened Miss Simone?’ vertoont, over het roerige leven van zangeres Nina Simone met aansluitend een optreden van Sabrina Starke die deze maand ook Nina vertolkt in de muziektheaterproductie ‘Nina Simone (A)Live’. Tot slot is de documentaire ‘Mavis!’ te zien met het levensverhaal van gospelzangeres Mavis Staples (The Staple Singers). Na de film is er een knallend optreden van de Amsterdamse band My Baby. Mavis Staples was van grote invloed op hun muziek: een samensmelting van blues, funk, indiefunk en dub.

In de IDFA-week volgend op het openingsweekend, worden van dinsdag 24 t/m zondag 29 november dagelijks muziekdocumentaires vertoond in de Melkweg Rabozaal, die voor het festival wordt omgetoverd tot een luxe bioscoopzaal met indrukwekkend scherm.

---

IDFA MELKWEG OPENINGSWEEKEND MET LIVE OPTREDENS
Vrijdag 20, zaterdag 21 en zondag 22 november, Melkweg Amsterdam (Rabozaal)

Vrijdag 20 november:
21:30 Eagles Of Death Metal: Redemption Of The Devil + Special Guest: Jesse “The Devil” Hughes

Zaterdag 21 november:
14:00 Hot Sugar’s Cold World + Live: Hot Sugar / 17:15 B-Movie: Lust & Sound in West-Berlin 1979-1989 + Live: Mark Reeder / 21:30 Thru You Princess + Live:Princess Shaw & Kutiman

Zondag 22 november:
13:30 Playing Lecuona + Live: Ramón Valle / 17:00 What Happened, Miss Simone? (presented by OOR) + Live: Sabrina Starke e.a. / 21.00 Mavis! (presented by OOR) + Live: My Baby

Kaarten kosten € 15.00 per voorstelling en zijn verkrijgbaar via www.melkweg.nl en www.idfa.nl

Zaterdag 21 november wordt De Kroepoekfabriek getroffen door Maison Du Malheur. Getroffen, omdat we in onze Kroepoek-handjes mogen knijpen dat deze losbandige bemanning het podium wil komen verbouwen; maar ook omdat bij verbouwingen het pand het niet altijd overleeft. Het voorprogramma is in handen van Tiny Legs Tim. Fingers crossed, dus.

Niet te stuiten, niet te overtreffen, niet in een hokje te stoppen, niet te marketen en nauwelijks te managen: verbrand je zwemvest, vergeet de veiligheidsgordels, gooi je helm maar weg en houd je vast: Maison du Malheur is terug. Een deinende muzikale hoerenkast, bevolkt door messcherpe blazers, een superieure gitarist, een drummende kolenstoker en een bordeelpianist van wereldklasse. Geleid door een kapitein die vaak zelf ook verbaasd toekijkt wat voor toeren zijn bemanning nu weer uithaalt, om er dan maar grijnzend mee in te stemmen.

Voorman JP Mesker is in bezit van een platencollectie die via Louis Armstrong van Tom Waits naar Nick Cave loopt. Hij begon Maison du Malheur in 2011 aanvankelijk solo, als singer-songwriter. Binnen vier jaar tijd was zijn ‘project’ een acht man sterk orkest geworden, en waren ze duizenden verkochte exemplaren van hun albums (Waiting For Trouble To Come, Wicked Transmission), honderden vlammende optredens (voor in totaal meer dan honderdduizend enthousiaste toeschouwers, ook en vooral op festivals) en een goedbetaalde biercommercial verder.

Maison du Malheur viert ieder optreden of het een jubileum is. Met onbedwingbare gretigheid bestijgen ze elk podium, en dan is het inpluggen -en gaan. Het liefst stampen ze zo snel mogelijk een vrijplaats uit de grond, een rock-‘n-roll-hangplek voor dolenden en verdoemden, voor outsiders en insiders, zoekenden en zwervenden. Voor gelukszoekers en andere rare snuiters. En ja, dat is dynamisch en energiek en dat gaat soms gevaarlijk dicht langs de afgrond. Maar dat is de kracht van Maison du Malheur: live spelen, muziek met adem erin maken, en samen met het publiek je plaats in het universum opeisen. En dat gaat niet over geld of roem of de nieuwste telefoon. Dat gaat over leven. Leven tot je erbij neervalt.
Stomping Ground heet het nieuwe album van Maison du Malheur. Medio oktober te verkrijgen, maar de bijbehorende clubtour brengen we maar wat graag alvast naar buiten!

LIVEDATUM 21/11 De Kroepoekfabriek, Vlaardingen

Coldplay brengt op 4 december hun zevende album getiteld A Head Full Of Dreams uit. De eerste single van het album heet Adventure Of A Lifetime.

Het album A Head Full Of Dreams is opgenomen in Malibu, LA en Londen en werd geproduceerd door het Noorse duo Stargate en oudgediende Rik Simpson. Op het album zullen elf nummers staan (twaalf als je de hidden track X Marks The Spot meetelt). Ze werken op dit album samen met meer artiesten dan ooit en het lijstje namen is op zijn minst indrukwekkend te noemen: Beyoncé, Noel Gallagher, Tove Lo en Merry Clayton.

A Head Full Of Dreams is de opvolger van het breekbare Ghost Stories uit 2014 dat in Nederland de Platina status bereikte. De band koos er destijds voor om niet te toeren maar om meteen weer de studio in te duiken. Het resultaat daarvan kunnen we vanaf 4 december horen.

De band heeft met A Head Full Of Dreams een studioalbum gemaakt dat barst van de energie en kleur, met als uitspringers de heerlijk uitbundige eerste single Adventure Of A Lifetime en het krachtige Hymn For The Weekend.

Coldplay heeft als nooit tevoren genoten tijdens de opnames van dit album en zijn nog nooit zo gelukkig geweest met het eindresultaat. Ook niet geheel onbelangrijk: met A Head Full Of Dreams is Coldplay wel van plan om de wereld rond te gaan.

Tracklist:
1. A Head Full Of Dreams
2. Birds
3. Hymn For The Weekend
4. Everglow
5. Adventure Of A Lifetime
6. Fun
7. Kaleidoscope
8. Army Of One
9. Amazing Day
10. Colour Spectrum
11. Up&Up

DIFF maakt stevige rootsrock met een hoog feestgehalte. Elk festival waar DIFF speelt voelt als een gezellige stamkroeg, en elke kroeg voelt als een huiskamer. Met Springsteen-achtige allure en humor pakt zanger Diff Rouw elk publiek bij de kladden. What you see is what you get. Vijf muzikanten die het ambacht verstaan en met een brede glimlach elke show tot een hoogtepunt brengen. Op 13 november verschijnt DIFF’s debuutalbum Count Your Losses. Samen met een eigen bier en eigen Friese droge worst.

DIFF is een spannende en dynamische gitaarband. De spanning komt door de verschillende achtergronden van de bandleden. De stem van zanger Diff Rouw staat altijd centraal. Met een enorm bereik zingt hij soms klein, dan weer overdonderend en bulderend. Gitarist Lennard Fopma brengt de virtuoze en herkenbare country-, blues- en rockabilly licks in de band. Aan de andere kant zorgt Jelmer Haringsma voor herkenbare en sterke melodieuze thema’s op gitaar en lapsteel. Bassist Bonne van der Wal en drummer Jelle Gietema zijn duidelijk de muzikale basis waarop rest van de band bouwt. Samen vormen zij een dynamisch geheel. Door deze club mensen heeft DIFF een groot muzikaal spectrum. ‘In your face’ meeslepende feestnummers en kleine donkere kippenvel-liedjes, afgewisseld met even overtuigend gespeelde ballads.

Op debuutalbum Count Your Losses staan negen sterke tracks. Live opgenomen in de Electric Monkey Studios in Amsterdam. Samen met producer Michiel Cornelisse werd gezocht naar de kern van elk liedje. Dit zorgt voor compacte liedjes die doen verlangen naar meer. Eerder bracht de band al twee EP’s uit. Welcome to DIFF’s (2013) en Second (2015). Singles Put My Life on the Line en Jealousy zorgden voor veel airplay.

LIVEDATA 06/11 Deventer Cafe Midtown 07/11 Oldenzaal Bierlokaal de Engel 12/11  Enschede Cafe de Beiaard 15/11 Hoorn Cafe de Bejaard 16/11 Emmen De Brasserie 20/11 Leeuwarden Neushoorn (CD presentatie)

De eerste zestien namen voor Grasnapolsky 2016 zijn bekend. Op 5, 6 en 7 februari zullen op het bijzondere Radio Kootwijk optredens plaatsvinden van o.a. Eefje de Visser, Weval, Soldier’s Heart (BE), De Likt, Blaue Blume (DK), Joe Goes Hunting, Those Foreign Kids, Bombay, Canshaker pi, Lili Grace (BE), St. Tropez, Pitou, 45ACIDBABIES, Oskamp, Breaking Levees en Radial Sequence (BE). Early bird passe-partouts zijn vanaf vrijdag 6 november 10:00 uur te koop via de website van Grasnapolsky, daar zijn tevens direct bungalows te boeken.

Muziekprogramma
Grasnapolsky kenmerkt zich door het programmeren van veel nieuwe, actuele muziek. Bezoekers kunnen bij Grasnapolsky de nieuwste bandjes ontdekken die daarna op vele podia terug te zien zullen zijn. Meer gevestigde acts presenteren vaak nieuw werk op het winterfestival.

Binnen haar muziekprogramma zet het festival de lijn voort die in 2015 werd ingezet: nog meer ruigere bands, meer dansbare elektronische muziek en hier en daar wat intiemere optredens.
Dat betekent rafelige bands als Canshaker Pi, St. Tropez en Those Foreign Kids in de schuur en dansen op bijvoorbeeld De Likt en Weval.

Weval
Laatstgenoemde debuteerde live op Grasnapolsky 2014, voor publiek en organisatie één van de hoogtepunten van dat jaar. Het duo maakte in de 2 jaar die volgden een explosieve groei door. Ze tekenden bij het fenomenale Keulse label Kompakt en zetten o.a. Pitch, ADE en Best Kept Secret op z’n kop. Met ook nog een debuutalbum op komst reden genoeg om de mannen nu opnieuw de zaterdagavond af te laten sluiten.

Eefje de Visser
Eefje de Visser bestijgt op Grasnapolsky voor het eerst na het verschijnen van haar nieuwe album Nachtlicht (8 januari 2016) een festivalpodium, waarna haar clubtour in maart zal starten. De extraverte, zelfs exotische invloeden op haar album, zullen ook live te horen zijn.

Buitenlandse acts
Op Grasnapolsky 2016 staan meer buitenlandse acts dan ooit tevoren. Verwacht na Radial Sequence, Lili Grace en Soldier’s Heart uit België en Blaue Blume uit Denemarken de komende weken nog bevestigingen uit alle windstreken.

Tickets en early bird korting
Vrijdag 6 november start om 10:00 uur de kaartverkoop van passe-partouts. Nieuw dit jaar zijn de early bird tickets: wie voor 20 november beslist, betaalt €70,- voor een passe-partout in plaats van €80,-.

Dagkaarten zijn verkrijgbaar vanaf 20 november. Een dagkaart voor de zaterdag kost €40,-, een dagkaart voor de zondag €35,-. Op alle kaarten is een CJP-korting van €5,- toepasbaar.

Overnachten en nachtprogramma
Ook dit jaar hebben de festivalbezoekers weer mogelijkheid te overnachten op bungalowpark Landal Rabbit Hill. Hier start het programma op vrijdagavond en vindt op zaterdag en zondag ook het nachtprogramma plaats in het atrium en openluchttheater.

Een bungalowovernachting kost bij volle bezetting van bijvoorbeeld een 6-persoons basis bungalow €45,- per persoon voor maar liefst drie nachten. Een snelle rekensom maakt dat bezoekers voor €115,- van vrijdag tot en met maandagochtend inclusief festivalticket onder de pannen kunnen zijn.

Bitch Don’t Let Me Die! Gaat over de dood, maar dan wel over de dood van een neppe, veel te dikke en bezopen kerstman die niet slim genoeg is om door de schoorsteen te glijden, wat het simpelweg de vrolijkste plaat ooit over de dood maakt!

Electric Six’s elfde studio album gaat over sterfelijkheid en de dood, wat vertaald wordt in beukende rock nummers. We horen gitaarpartijen uit de jaren ‘70, maar ook prog-rock en een eerbetoon aan Elvis. Dit album heeft het allemaal: zelfs een bombastische rock opera nummer dat klinkt als Radiohead meets Bowie.

Sterfelijk is overal om ons heen en met hun nieuwe album zal Electric Six ook weer overal aanwezig zijn. Iedereen gaat op een dag dood, maar met dit album hoef je je daar niet langer zorgen over te maken!

LIVEDATA 20/11 Metropool, Hengelo 21/11 Neushoorn, Leeuwarden 22/11 Gebr. de Nobel, Leiden

My Wild West opent met een ouverture, een introductie tot iets substantieels. Lissie’s derde album, haar meest persoonlijke tot nu toe en een passende ode aan haar leven in Californië. Toen was ze een jonge singer-songwriter, nu is ze verhuisd naar het middenwesten, wijzer en zelfverzekerder. Met als centrale nummers Hollywood en Ojai komen op My Wild West twee extremen uit het afgelopen decennium naar voren: de hoop en het hartzeer van de eerste stad en het stabiele, de vreugde en rust van de laatste. My Wild West vertegenwoordigt zowel een nieuw begin als een terugkeer naar haar wortels.

My Wild West is opgenomen in Nashville met Bill Reynolds, Lissie’s band uit Ojai en producer Curt Schneider in zijn Studio City. Terwijl het album zich ontvouwt horen we een zelfbewuste en krachtige Lissie. “I want my 40 acres in the sun”, zingt ze in Hero, een nummer dat ze schreef voordat ze besloot Californië te verlaten. Het verhaalt over haar strijd met het leven aan de westkust en de innerlijke kracht die ze kreeg toen ze haar problemen overwon door haar eigen pad te plaveien: “I could have been a hero, I could have been a zero, I could have been all of these things”.

Lissie’s verhaal van triomf en zelfgekozen avontuur werd geïnspireerd door sterke vrouwen in haar nabije omgeving, maar ook ver van huis. Lissie’s tante die overleed aan ALS vormde de inspiratie voor Sun Keeps Risin’, terwijl Daughters een pro-feministische oproep is gevoed door de Liberiaanse vredesactivist en Nobel Prijs winnaar Leymah Gbowee. De droevige klaagzang Shroud en het uptempo Go for a Walk laten licht schijnen op de yin-en-yang natuur van Lissie’s karakter. De eerste als een meditatie van depressie en isolatie, de laatste een bevestiging van de kracht van de natuur als het gaat over vernieuwing. Stay en Together or Apart gaan in op het plezier en de pijn van relaties, terwijl Don’t You Give Up On Me een spirituele peptalk is waarmee ze de mensen om haar heen aanmoedigd, ‘don’t you give up on me/As I dive into the dark/And slip into the endless sea.

Met een carrière waarin ze het voorprogramma verzorgde van Lenny Kravitz (fan van het eerste uur) en Tom Petty en gevraagd werd op te treden op de bruiloft van Ashton Kutcher en Demi Moore, heeft Lissie een schat aan geweldige ervaringen opgedaan die haar de doelgerichte artiest hebben gemaakt die ze tegenwoordig is. “I have a loyal, passionate fan base that every day is growing through its own power, not just an aggressive marketing campaign. I want to be an artist with longevity, which is an exciting prospect for me. I feel I’m in a really good place. In fact, I’m already planning a follow-up album, My Mild Midwest.”

Ok, zeg het maar welk album is beter, het debuut van Bon Iver of het enige album van Jeff Buckley? Stemmen kan tot half vijf via onze Facebook-pagina, dan maken we de uitslag bekend hier en op pinguinradio.com.