Breekijzer: 1000mods – Electric Carve

360ictBreekijzer = Powered By 360ICT.nl

 

Je moet toch onherroepelijk denken aan Easy Livin’ van Uriah Heep uit 1972 bij het beluisteren van de knallende, alsook behoorlijk verslavende track Electric Carve van 1000mods. De Griekse stonerrockformatie timmert sinds 2006 aan de weg en dit is wel een van de lekkerste tracks die het gezelschap op plaat heeft gezet.

Het beukt, overrompelt en pakt je aan alle kanten in. Typisch zo’n song die schreeuwt om de repeatknop. Een band als Queens Of The Stone Age zou zich er niet voor hebben geschaamd. Integendeel.

1000mods heeft zich laten beïnvloeden door namen als Black Sabbath, Colour Haze, Kyuss and MC5 en ook die hoor je bij nadere beluistering terug in de song.

In 2016 verscheen het laatste album Repeated Exposure To… van de band en we wachten met smart op nieuw werk. Omdat het zo verdomd lekker is.

 

Ook Millionaire en Hallo Venray naar Koele Koele 2017

Hallo VenrayEr is bekendgemaakt dat ook Millionaire, Hallo Venray (foto), Stitch Jones en The Volcano Boys op Koele Koele optreden.

Daarnaast speelt initiatiefnemer en organisator Bökkers twee sets. Een reguliere set ’s avonds en ‘s middags een honky-tonkset op een speciaal, kleiner podium. De lokale voorverkoop is gestart, de online verkoop was al begonnen. Koele Koele vindt plaats op 16 september in een oude zandafgraving in het Overijsselse Luttenberg.

De legendarische Belgische band Millionaire is weer helemaal terug. De band rondom Tim Vanhamel werd na hun oprichting een van de oogappels van Josh Homme (Queens of the Stone Age), maar stopte helaas bijna 10 jaar geleden. Sinds dit jaar is de band weer bijeen en scherper dan ooit. I’m Not Who You Think You Are is de eerste single van het nieuwe album Sciensing dat afgelopen mei uit kwam.

Hallo Venray bestaat 30 jaar en viert dat met een album dat feller en urgenter klinkt dan ooit tevoren. De titel van de plaat is Where Is The Funky Party? en Hallo Venray geeft zelf het antwoord. Het swingt, het schuurt, het is monter en melancholiek tegelijk. Het resultaat is werkelijk voortreffelijk of gewoon wat je mag verwachten van een van de beste livebands van Nederland.

Uit Ierland komt het Stitch Jones. Dit duo maakt met alleen drums en basgitaar een flinke bak punkrock. Korte bondige nummers waar het goed op drinken is.

Het Amsterdamse duo The Volcano Boys, met roots in Luttenberg en Haarle, verzorgt de muzikale omlijsting. Ze komen met een platenkoffer vol hagelnieuwe en knetteroude garage, rock-’n-roll, evergreens, hete indie en obscure undergroundhits. Niet standaard, zeer dansbaar en altijd feest. Er wordt naar alle waarschijnlijkheid op een later tijdstip nog één act toegevoegd aan de line-up.

LIVEDATA 16/09 Koele Koele, Luttenberg

 

Intieme 360-gradenvideo bij nieuwe single Depeche Mode

Photo 3 (Color) - Photo Credit Anton CorbijnDepeche Mode heeft een indrukwekkende en intieme 360-gradenvideo uit voor de nieuwe single Going Backwards, afkomstig van het nieuwe album Spirit.

De door Timothy Saccenti geregisseerde clip showt de band in een liveweergave van een onheilspellende setting in een eenvoudige studioruimte, met elk bandlid in een cirkel. Alsof de band wil zeggen: Kijk eens, we zijn nog altijd state of the art, en dat is de Britse formatie dan ook. Ondanks de scheiding in de video van de bandleden zorgt het interactieve element van de video en zijn scala aan slimme visuele effecten – zoals geëxpandeerde laserlichten die kringelen om foto’s van de band – voor een gevoel van cohesie.

Depeche Mode heeft ook een niet-360-versie van de Going Backwards-video gedeeld, die dezelfde prestatie vastlegt, maar met meer traditionele camera’s.

Depeche Mode bracht Spirit uit in maart. Het nieuwe album van de band, na het succesvolle Delta Machine. Depeche Mode is in mei gestart met een kolossale wereldtournee, in met name grote voetbalstadions wereldwijd. In mei stond Depeche Mode in de razendsnel uitverkochte Amsterdamse Ziggo Dome en daar staat de band zaterdag 13 januari 2018 opnieuw. Ook dat concert is inmiddels zo goed als uitverkocht.

LIVEDATA 26/11 Sportpaleis, Antwerpen 13/01 Ziggo Dome, Amsterdam

 

 

Kind aan huis op festivals Anders Trentemøller: “Succes overweldigt me”

TrentemøllerAnders Trentemøller werkt deze zomer nogal wat festivals af, samen met zijn band. Dat doet hij al jarenlang en met veel succes. Achter de coulissen van Down The Rabbit Hole nam Trentemøller de tijd om onder andere over die festivals te praten, alsook over andere zaken. Plezierige gesprekspartner. Open en ontwapenend.

Tekst Pieter Visscher

 

Trentemøller vindt het spelen op festivals flink afwijken van spelen in een zaal. “Vaak komen mensen even binnenvallen in een tent of op een wei ergens, zonder dat ze bekend zijn met je muziek. In een zaal weet je dat ze speciaal voor jou komen. Enerzijds is dat natuurlijk geweldig, dat je publiek kunt laten kennismaken met jouw muziek, anderzijds is het ook wel spannend. Ze vallen toevallig binnen op een festival en dan hoop je maar dat je dat publiek binnen kunt houden. Dat is de uitdaging. Die mix van spelen in zalen en op festivals bevalt me ontzettend goed overigens. Het liefst sta ik in de kleine tenten, vanwege de intieme sfeer.”

De Deen herinnert zich veel goede optredens op festivals wereldwijd, maar hij denkt met het meeste plezier terug aan Coachella, in 2011. “Schitterende omgeving, in een woestijn. Geweldig, en dat bij een prachtige, ondergaande zon op de slotdag van het festival. We begonnen te spelen voor een paar duizend man en uiteindelijk waren dat er ruim 30.000. Het was fantastisch. Op Glastonbury herinner ik me dat het een keer zó veel had geregend dat er twee gasten met een opblaasboot over de camping roeiden. Dat was ongelooflijk. Natuurlijk, ook Roskilde blijft speciaal, als Deen. Zeker omdat ik als kleine jongen al op dat festival kom. Deze zomer speel ik op meer dan 25 festivals. Op Roskilde probeer ik met mijn vriendin altijd een dagje mee te pikken.”

Chemie

Prettige bijkomstigheid: op festivals komen vaak spontaan samenwerkingen tot stand, omdat artiesten natuurlijk om de haverklap collega’s tegen het lijf lopen. Een ontmoeting met Jenny Lee Lindberg van Warpaint leidde al eens tot een samenwerking en zo raakte Trentemøller ook met Blonde Redhead in gesprek. “Het klikte goed. Toevallig een van mijn favoriete bands en we maakten dan ook meteen een afspraak om samen te werken. Het leidde tot de track Come Undone van voorlaatste album Lost (2013) waarop Kazu Makino de vocalen voor haar rekening neemt. “Wanneer je voelt dat er een bepaalde chemie is, maak ik daar het liefst meteen gebruik van. Die dingen ontstaan vanzelf.”

Gevraagd naar een toekomstige toevallige ontmoeting, zegt Trentemøller, hard lachend: “Thom Yorke! Radiohead is ook een van m’n favoriete bands. Zij kunnen dat intieme gevoel zó goed neerzetten. Geweldige muzikanten.” Van zijn eigen stem is hij minder onder de indruk, vandaar dat gastvocalisten de voorkeur hebben. “Wat ik zelf vocaal voor mijn rekening neem, is vrij eenvoudig, niet te veel en zeker niet te uitbundig”, lacht-ie.

Op het vorig jaar verschenen Fixion werkt de fidele Deen samen met Jehnny Beth, van Savages. Gastvocalisten schrijven hun eigen teksten. Dat voelt veel natuurlijker voor Trentemøller. Terwijl Beth natuurlijk lang niet altijd paraat is. Integendeel. Daarom heeft Trentemøller sinds 2009 de eveneens Deense Marie Fisker in zijn liveband opgenomen. “Marie is zo ongelooflijk getalenteerd. Live worden het dan echt háár songs.”

Organisch

De Deen wordt overweldigd door het huidige succes dat hij en zijn band hebben de laatste jaren. “In de studio, waar ik erg veel tijd doorbreng, ben ik heel geïsoleerd. Vooral op festivals overweldigt alle enthousiasme me telkens weer. Het is dan ook heerlijk om muziek live te spelen. Ik houd enorm van die directe feedback, hoewel het soms dus ook wel beangstigend is. Omdat ik onzeker blijf over het wel of niet waarderen van de massa van mijn muziek. Dat zal nooit overgaan, vrees ik.”

Hoewel Anders Trentemøller in zijn muziek duidelijk een hoofdrol blijft wegleggen voor elektronica, is zijn sound organischer dan in de beginjaren. Naar elektronische muziek luistert hij gek genoeg ook niet zoveel. “In de auto staat zelfs steevast een zender op waar geen muziek wordt gedraaid en het alleen over politiek en ander nieuws gaat. Ik ben zó veel met muziek bezig dat het luisteren naar andere dingen me alleen maar afleidt van het maken van eigen muziek.”

Áls Trentemøller al naar muziek luistert, is het bijvoorbeeld naar Exploded View, een formatie uit Mexico en naar Beak, waarin onder meer Geoff Barrow van Portishead actief is. “Ik houd enorm van melodieën en harmonieën. Denk ook aan bands als Suicide, Depeche Mode en The Cure. I’m a real melody freak!

Trentemøller speelt 13 juli op het strand van Bloemendaal, in Woodstock69, met zijn band. Een samenwerking met Patronaat. Het voorprogramma wordt verzorgd door The Mysterons. Een dag later staat hij op Dour in België. Weer een festival, inderdaad.

 

 

 

Album van de Dag: Floating Points – Reflections – Mojave Desert

sam shepherdFloating Points – Reflections – Mojave Desert (Pluto)

Sam Shepherd uit Manchester. Neurowetenschapper en muzikant ineen, luisterend naar de naam Floating Points. De creatieveling brengt met Reflections – Mojave Desert een korte film van 27 minuten uit, onder begeleiding van zes eigen tracks. De elektronische meester combineert zijn creatieve brein met geluiden uit de woestijn. Synths, drums en strak gitaarwerk gaan hand in hand met de wind en fluitende vogels. Op cd meer dan goed. Live welhaast onweerstaanbaar. Tekst Mania | Jelle Teitsma

LIVEDATA 03/08 Dekmantalfestival Eindhoven

 

 

 

Comic meets music met Jan Terlouw Junior & The Nightclub

jan terlouwBobby the Butcher is het derde karakter dat verschijnt als single van Jan Terlouw Junior & The Nightclub. De vijfkoppige band lanceert tot aan de Popronde 2017 maandelijks een song en hoofdpersoon uit één groot verhaal. Bobby the Butcher is met een klassiek piano-intro, Jan in de rol van moordenaar Bobby, het feestelijke refrein en slickesynthesizers kenmerkend voor The Nightclub: een plek waar schoonheid, verdorvenheid en banaal plezier gewoon naast elkaar bestaan. Het haast schizofrene karakter van het nummer past dan ook naadloos bij de moordenaar en zijn wereld.

De combinatie van verschillende werelden en emoties is kenmerkend voor het ‘comic meets music’-project Jan Terlouw Junior & The Nightclub. Het autobiografische verhaal van Jan Terlouw Junior gesitueerd in een alternatieve realiteit: een Sin City-achtige wereld met als decor een jaren-20-nachtclub. Donkere tekstuele thematiek wordt vergezeld van poprefreinen, funky blazers en moderne elektronica. Vijf karakters staan centraal in het verhaal. Luister hier naar ‘Mister Nothing’ over luilak Frankie (release: 1 mei 2017), ‘Call for the sunlight’ over slachtoffer Mary (release: 1 juni). Striptekenaar Joeri Schouten verzorgt het artwork voor de singles en de comic (release: 6 oktober 2017).

 

Jan Terlouw Junior & The Nightclub is een productie van poppodium Burgerweeshuis en productiehuis Oost-Nederland/De Nieuwe Oost. De band nam in februari de debuutplaat op in Kytopia en werd in mei geselecteerd voor de Popronde 2017.

LIVEDATA 06/10 Burgerweeshuis, Deventer

 

Album van de Dag: Amplifier – Trippin’ with Dr. Faustus

amplifierAmplifier – Trippin’ with Dr. Faustus (Rockosmos)

Tijdens het High Voltage 2011 festival was ik nog niet zo te spreken over het postrock/postmetalgezelschap Amplifier; de eenvormigheid die daar ten tonele werd gespreid was in tegenspraak met eerdere prima platen zoals Octopus. Echter, sindsdien heeft de band flink aan haar revanche gewerkt.

Het heeft sowieso nooit gelegen aan die heftige gitarengeluidsmuur die de vier mannen tijdens nagenoeg elke songs bij elkaar metselen maar de composities konden (wellicht daardoor) niet altijd boeien. Op de vorige plaat Mystoria uit 2014 werd dat al beter en wat mij betreft is de Amplifier met Trippin’ with Dr. Faustus weer terug aan de postrockmetaltop.

In tien songs – met mooie titels als Grooves of Triumph, hoe toepasselijk – slagen Sel Balamir (zang, gitaar), Steve Durose (zang, gitaar ), Alex Redhead (bas) en Matt Brobin (drums) er prima in om mij de volumeknop steeds verder open te doen draaien, het hoofd met de voor mijn leeftijd nog respectabele haardos te laten schudden, de poes van de buren vijf huizen verderop de gordijnen in te jagen (mooi zo, ik heb toch een hekel aan die mensen), en dat alles met het excuus: “Ze heten toch Amplifier, nou dan.” Kortom lieve lezers, het wordt een luidruchtige zomer als jullie allen massaal mijn voorbeeld volgen! Tekst Mania | André de Waal

 

 

Physical Graffiti brengt Led Zeppelin naar Amsterdam

Physical-GraffitiDe legendarisch rockband Led Zeppelin bestaat volgend jaar 50 jaar. Daarom komt een van de allerbeste Zeppelin-tributebands Physical Graffiti naar Q-Factory in Amsterdam voor een avond vol gitaarklassiekers als Whole Lotta Love, Kashmir en natuurlijk Stairway To Heaven.

Physical Graffiti, vernoemd naar het zesde studioalbum van Led Zeppelin, brengt al meer dan 15 jaar een eerbetoon aan de beruchtste rockband aller tijden. De band onder leiding van frontman Andrew Elt (ex-Sleeze Beez) heeft de afgelopen jaren een indrukwekkende livereputatie opgebouwd en speelt de laatste jaren voor volle zalen in heel Europa. Met akelige precisie weten ze het spel van gitaarvirtuoos Jimmy Page, de geweldig krachtige stem van Robert Plant, de demonische bastonen van John Paul Jones en het legendarische drumspel van John Bonham te evenaren. Laat je tijdens deze 2,5 uur (!) durende show meevoeren in de psychedelische rockwereld van Led Zeppelin met hits als Immigrant Song en Black Dog.

LIVEDATA 16/02 Q-Factory, Amsterdam

 

A Place To Bury Strangers support The Black Angels in Muziekgieterij

black-angels-theThe Black Angels (foto) nemen A Place To Bury Strangers mee op tournee. 15 september staan de twee bands bijvoorbeeld in de Muziekgieterij, Maastricht.

Met The Black Angels had Maastricht al de crème de la crème van de psychedelische rock naar Limburg gehaald. Nu wordt daar dus ook nog eens A Place To Bury Strangers aan toegevoegd.

 

Laverend tussen knetterende noiserock, subtiele shoegaze en out-of-this-world spacerock (ja, dat mag je herrie noemen, maar wel lékkere herrie) zijn er momenteel weinig livebands zó overdonderend als A Place To Bury Strangers.

LIVEDATA 15/09 Muziekgieterij, Maastricht 19/09 AB Ballroom, Brussel 20/09 Paradiso, Amsterdam

 

 

Indierockband The Breeders naar Nederland

breedersDe Amerikaanse indierockband The Breeders komt naar Nederland. Het viertal, dat met hun charmante en speelse songs een medebepalende rol heeft gespeeld in de 90’s-sound, geeft 22 oktober een eenmalig concert in de Melkweg. Deze show valt samen met een kersverse single die een week eerder verschijnt. De kaartverkoop start donderdag 6 juli om 10:00 uur. Kaarten zijn te bestellen via de website van het podium.

 

The Breeders wordt in 1988 opgericht door Kim Deal (Pixies), Tanya Donelly (Throwing Muses), Josephine Wiggs (The Perfect Disaster) en Britt Walford (Slint) en geldt aanvankelijk vooral als een sideproject van de dames. Hun debuutalbum Pod komt in 1990 uit en wordt enthousiast onthaalt door de pers. Ze worden de indie supergroup genoemd.

Hun eerste tournee volgt in 1992. Als onderdeel hiervan verzorgen ze ook supports voor Nirvana en staan ze op Glastonbury. Na hun uitverkochte concertreeks in eigen land wordt begonnen met de opnames van Last Splash dat in 1993 verschijnt. Net als Pod wordt ook dit album, met daarop de grote hit Cannonball, goed ontvangen en bovendien een groot commercieel succes met een platina status als resultaat.

In de jaren die volgen, breekt een onstuimige periode aan met personeelswisselingen en tussentijdse pauzes tot gevolg. De band blijft hoe dan ook actief en brengt in 2002 Title TK en in 2008 Mountain Battles uit. In 2013 komt The Breeders terug in nagenoeg originele bezetting ter gelegenheid van het twintigjarige jubileum van Last Splash dat opnieuw wordt uitgebracht en aanleiding is voor een acht maanden durende, uitverkochte wereldtour.

De organisatie (Double Vee Concerts) waarschuwt geen kaarten anders dan via de officiële kanalen te kopen, omdat de kans op aanschaf van ongeldige kaarten groot is.