Er zal vast een tijdschrift zijn dat House & Home heet en huiseigenaren adviseert welke gordijnen bij welke vloerbedekking past. Maar de House & Home waar wij het even over willen hebben is een hard rockende band uit Richmond, Virginia die zich onderscheidt van de meute met fijne en strakke samenzang. Die meerstemmigheid geeft het toch al bepaald niet slappe Cellophane nog net even wat meer pit en body. Je vindt de nieuwe single op een EP, die luistert naar de titel Split en die de band deelt met een andere band, Suntitle die ook best okay is, maar niet zo overtuigend en enerverend als House & Home.
Category: Breekijzer
Secret Menu – Irish Goodbyes
Een Irish Goodbye is wanneer je plots en zonder het iemand te zeggen vertrekt van een feestje. Zo weer iets geleerd. Grote kans dat je de band Secret Menu ook niet kent.
We vrezen dat je van ons ook niet veel wijzer gaat worden, want meer dan de mini bio op Spotify citeren kunnen we ook niet. En daar staat eigenlijk niks in. Secret Menu is een rockkwartet uit de Amerikaanse staat Wisconsin. Dat ze daar vandaan komen weten we omdat daar hun luisteraars zitten. Het gebrek aan info heeft alles te maken met het feit dat de band nog maar net komt kijken. Maar met Irish Goodbyes heeft de band een sterke troef in handen. De pas vijfde single van Secret Menu is een slim rockend en virtuoos gespeeld werkstuk dat vanwege de stem en de stevigheid wel wat weg heeft van d’oude Thin Lizzy en een beetje flirt met fusion ofwel jazzrock. Meer dat dit weten we niet. Wel willen we nog even kwijt dat wij het gevoel hebben dat we nog wel het een en ander gaan horen van de beginnende rockers.
The Mysterines – Stray
Niet veel bands zijn gezegend met zo’n direct herkenbare roerganger als The Mysterines.
En dan hebben we het niet over het uiterlijk van miss Lia Metcalfe, maar over haar donker getinte stemgeluid. Haar donkere timbre past perfect bij de dreigende toon van Stray, de eerste single van het nieuwe album van de band uit Liverpool. The Mysterines heeft afgelopen jaar getourd als voorprogramma van Arctic Monkeys. Dat lijkt zijn vruchten te hebben afgeworpen. Op het serieus rockende Stray horen we een band die goed in zijn vel zit, weet wat ie wil en hoe dat doel te bereiken. De opvolger van debuutalbum Reeling gaat Afraid of Tomorrows heten en wordt op 7 juni losgelaten.
Boston Manor – Container
Boston Manor dat dus helemaal niet uit Boston komt, maar uit het Britse Blackpool is een graag geziene gast op Pinguin On The Rocks.
De boys moeten het wel heel bont maken willen we hun singles niet oppikken. Dat is tot nu toe nog niet gebeurd. Ook Container onthalen we weer enthousiast . Zang, song en productie; alles is weer piekfijn in orde. Voorwaarde is wel dat je van een beetje pit en volume houdt natuurlijk. Voor zwijmelliedjes of carnavalskrakers ben je bij Boston Manor aan het verkeerde adres. Container is helemaal nieuw, de eerste nieuwe track van de band sinds hun Datura album uit 2022. Of er een album zit aan te komen is nog niet helemaal duidelijk. Wel is er een tour aangekondigd. De Nederlandse stop is op 30 juni op Jera On Air in IJsselstijn.
Greyborn – A THOUSAND DREAMS AWAY
Greyborn komt uit Limoges, een middelgrote stad in het bij Nederlandse vakantiegangers niet onbekende departement Haute-Vienne.
Ze zijn maar met zijn drieën, maar dat weerhoudt hen er niet van een puist lawaai te produceren waar je Vous tegen zegt. Niet uniek, maar wel opvallend is dat de drummer zingt. A THOUSAND DREAMS AWAY is een donker getinte, strak gespeelde track met een tekst waarin Théo zijn ex bezweert dat zij (of hij) zich geen zorgen over hem hoeft te maken. Ja ja. Greyborn komt eigenlijk nog maar net kijken. De band heeft nog maar zeven songs online. Niet veel maar genoeg om een positief oordeel over Greyborn te vellen.
Royal Tusk – Hated
Royal Tusk is een classic hardrock trio uit Edmonton, Canada.
Nieuwe single Hated is een kort door de bocht, schoon aan de haak rocksong die recht op zijn doel afgaat. Dat doel is drieledig: het aanmoedigen van stagedivers, het veroorzaken van mosh-pits, en voor de mensen thuis het inspireren van luchtgitaristen. De daarbij gebruikte middelen zijn krachtige zang, een ADHD ritmesectie en een gitarist die lichtjes overdrijft. Doe er je voordeel mee! De lawaaipapegaaien hebben een vierde album op het vuur dat ze Altruistic hebben gedoopt. De 23ste komt-ie uit inclusief een ‘making of’ docu.
Dead Poet Society – Uto
Dead Poet Society is zo’n band die tussen de wal en het schip valt. Ze zijn te heavy voor indie en te indie voor heavy metal. En dat is precies de bedoeling.
De band is in 2013 in het leven geroepen door alumni van het befaamde Berklee College of Music in Boston. Technisch spelen ze dus op het allerhoogste niveau. De oogst van tien jaar rocken is een drietal album waarvan het laatste, Fission gisteren (26/1) is vrijgegeven. Uto, track 6 van Fission is een mooi voorbeeld van de ongrijpbare sound van Dead Poet Society; poppy zang, stevig en inventief gitaarwerk en een ‘state of the art’ productie. Om toch een vergelijking te maken, stel je een mix voor van Cheap Trick en Nirvana. Het zal niet eenvoudig zijn om zo’n gelaagd geluid live te reproduceren, maar als er één band is die dat kan dan is het wel Dead Poet Society. Ga ze zien op 7 maart in de Melkweg.
Teenage Disaster – Sorry For Being Me
Teenage Disaster is het speeltje van Thorne Baker, een 22 jarige ingezetene van Humboldt Country. Dat ligt in Californië.
We schrijven speeltje, niet omdat Thorne zijn muziek niet serieus zou nemen, dat doet hij zeker, maar omdat hij nog veel meer ijzers in het vuur heeft. Als een eigentijdse ‘homo universalis’ is hij ook actief als game-ontwikkelaar, animator, kunstenaar (hij verzorgt zijn eigen artwork) en acteur.
Teenage Disaster blijkt niet voor één muzikaal gat te vangen, Thorne rockt en rapt, is dan weer met elektronica in de weer en dan weer – zoals i.g.v. Sorry For Being Me – met elektrische gitaren. Maar alles wat hij doet heeft een bite, een rafelig randje. En een kwaliteit die de Amerikanen ‘angsty ‘noemen, een begrip dat tussen angstig en schuchter inhangt en vooral door jong volk wordt ervaren.
Qua sound en stijl zouden we de nieuwe Teenage Disaster single onder het kopje (neo) glamrock willen scharen. De zang doet denken aan Marc Bolan, de song aan The Sweet en de gitaarsound aan Ziggy Stardust. Mocht er een album volgen dan wordt dat de opvolger van Creep (2022).
Return To Dust – Live Like This
Return To Dust komt uit en L.A. en is een eigentijdse band. Zo piep zelfs dat ze nog niet aan een album zijn toegekomen. Dat is allemaal niet te horen.
Als je niet beter zou weten zou je zweren dat de band uit Seatle of omgeving komt en dat het begin jaren negentig is. Je kunt niet naar Live Like This luisteren zonder aan bands als Alice In Chains, Deftones of Nirvana te denken. Zie Return To Dust als zelfbenoemde conservatoren van de grunge aanverwante genres.
Is het nieuw of vernieuwend wat ze doen? Nee dus. Is het goed gedaan? Dat dan weer wel. Nog even over de bandnaam. Die klinkt nogal christelijk. ‘Stof zijt gij en tot stof zult ge wederkeren’. Maar zou ook van de gelijknamige film kunnen komen. Hoewel Dust To Dust (2022) is misschien wel wat te romantische voor een harde rockband. Laten we daarom maar op de bijbel houden. Het zijn tenslotte Amerikanen 😉
Present – Easy
Present is een recent opgestarte neo-grungeband uit de Bay Area. Dat is een concentratie van steden rond de baai van San Francisco.
Middelpunt van de band is Alex Hunter. Zij zingt, schrijft de teksten en speelt ook gitaar. Op bio gebied valt er nog niet veel meer dan dit te vertellen over Present. De bands is nog niet aan een album toegekomen. Wel hebben we een mening kunnen vormen op basis van de debuut EP en het drietal nieuwe singles waarvan Easy de meest oorstrelende is.
In Easy maakt de band mooi gebruik van het contrast tussen van Alex’ lichte stem en de zware gitaren van haar mannenbroeders. Bandnaam Present laat zich niet makkelijk googelen en songtitel Easy al helmaal niet. Dus hoe de single elders valt kunnen we je niet vertellen en ook over eventuele albumplannen tasten we nog in het duister. Maar afgaand op eigen smaak en inzicht denken we dat Present alles heeft om uit te groeien tot iets van waarde.