Category: Breekijzer

Blood Red Shoes – Vertigo

Blood Red Shoes is een duo (M/V) dat toch al weer zo’n dikke tien jaar meedraait. Het gros van de acts dat een flinke tijd actief is wordt milder. Laura en Steve dus niet.

Niet dat Vertigo een oorverdovende ontploffing is van drums en gitaren, het van het nieuwe BRS album afkomstige nummer is een sterk staaltje knijprock, een midtempo rocksong met dreinende gitaren, dreunende drums en dreigende vocalen. Een muzikale vertaling van het begrip vertigo zeg maar, de Engelse benaming voor hoogtevrees.

Vertigo is een van 11 tracks, die tezamen album 5 ½ vormen (6 dus, maar er zit een semi-officiële release tussen met liedjes van voor ze bekend werden) Get Tragic geheten. Het gerucht gaat dat dame en heer op elkaar zijn uitgekeken en dit wel eens het allerlaatste album van de bebloede rode schoentjes zou kunnen zijn. Mocht dat zo zijn, dan neemt de band waardig afscheid.

LIVEDATUM: 3/2 Vera, Groningen (uitverkocht) 6/2 Bitterzoet, Amsterdam (uitverkocht).

John Garcia & The Band Of Gold – My Everything

John Garcia is als sinds 2014 zelfstandig, toch zal je niet snel iets over hem lezen zonder dat zijn vorige werkgevers er bij worden gehaald. Dit stukje is daarop geen uitzondering.

Dat komt omdat John als zanger van Kyuss niet alleen een onuitwisbare indruk heeft gemaakt, maar ook omdat Kyuss de geschiedenis is ingegaan als allereerste stoner-rockband, een genre dat heel veel heeft losgemaakt en veel navolging heeft gehad, nog steeds heeft. Het niveau van Kyuss echter is nog maar zelden gehaald. Eigenlijk alleen door ex-leden van de band, waaronder natuurlijk Josh Homme en onze John, die sinds een jaar optrekt met zijn Band Of Gold.

Een week of drie geleden verscheen het debuutalbum van de Gouden Bende, simpelweg John Garcia & The Band Of Gold gedoopt. Het onstuimige My Everything mag de kar trekken. Een uitstekende keus als eerste single, want alle elementen zijn aanwezig. Grungy gitaren, snerpende zang, botte ritmes en genoeg adrenaline om een stier te temmen.

Het goede nieuws houdt niet op met de release van Garcia‘s nieuwe project. De mannen komen ook ter plekke herrie schoppen. De band is al op 22 februari in het land. Plaats van delict is 013 in Tilburg. Zie je daar.

Breaking Benjamin – Tourniquet

Op papier is Tournequet van Breaking Benjamin een zooitje. De band mixt gothic met griezelrock, hitparadepop met death metal en alsof dat allemaal nog niet genoeg is hebben ze zo’n vermaledijde autotune over de leadzang heen gegooid.

In de praktijk pakt het echter allemaal wonderwel goed uit met als gevolg de zoveelste vette hit voor de band uit Pennsylvania. Tourniquet is alweer de derde single van het zesde album van de Benjamin’s, het vorig jaar verschenen Ember.

Kortom de herrieschoppers bezielde leiding van o.l.v. Benjamin Burley beginnen hun 21ste levensjaar met een vliegende start.

Black Pistol Fire – Level

Black Pistol Fire is een tweekoppig no nonsense/old skool rockmonster uit Austin, Texas. Kevin McKeown en Eric Owen komen oorspronkelijk uit Toronto, maar hebben de trek naar het zuiden gemaakt vanwege het muziekklimaat aldaar. Kevin zingt en speelt gitaar, Eric slaat woest om zich heen.

No nonsense betekent in geval van Black Pistol Fire, geen gedoe, geen onnodige uitwijdingen, old skool houdt in heavy, maar niet echt metal. M.a.w.  geknipt voor Pinguin On The Rocks.

Level is bluesy & grungy & poppy. Als Arctic Monkeys uit de delta van de Mississippi zou komen in plaats van Noord Engeland, zou de band ongeveer zo klinken als Black Pistol Fire. Wat je ook hoort is dat de band zich waarschijnlijk op de bühne als een vis in het water voelt.  Dus hierheen halen die hap voor een festival. Of twee.  

The Dose – Vervain

The Dose is een duo dat lawaai maakt voor vijf. Lawaai van het fraaie soort.

Zanger-gitarist Indio Downey en drummer Ralph Alexander rocken retro met een modern randje. Dat doen ze nog niet zo lang, een eerste album is nog in de maak. Nieuwe single Vervain laat horen dat het officiële debuutalbum van The Dose uit L.A. Best wel eens een belangrijke release kan worden. Het tempo van Vervain ligt hoog, de gitaren komen van alle kanten op je af terwijl de snijdende zang doet denken aan Billy Corgan. Halverwege is er plots een Hendrix -achtige gitaaromleiding waarna iedereen weer de zelfde kant op dendert. In nog geen drie minuten gebeurt meer dan in menig song van twee keer de lengte.

Hard rock dreigt een oude mannen hobby te worden, omdat de aanwas van jonge hardrockende bands al jaren lang gering is. Maar hoop doet leven en de jonge honden van The Dose geven de burger weer moed.

Badflower – Heroin

Het komt heel zelden voor, maar heel soms verschijnt er een nieuwe single die we zo van harte tippen dat we er zowel een Breekijzer als een IJsbreker van maken. Deze week is het zo ver. And the winner is…. Heroin van Badflower!

De nieuwe single van Badflower zou geen Breekijzer zijn als er geen stevig randje aan zou zitten en geen IJsbreker als er geen breed publiek voor zou zijn. Beiden is dus het geval.  Voor alle duidelijkheid, Heroin is geen nummer over drugsverslaving, maar een song over een relatie, die net zo verslavend -en ongezond – is als heroïne.

Voor ons is Badflower een nieuwe naam, in de V.S. rommelt als redelijk rond de band kan de band. De output van Badflower is nog beperkt. Er staan 10 songs online, waarvan één in twee versies, Heroin. De eerste take is een prima poging, maar de tweede is net even beter.  

Heroin versie 2 begint rustig, maar het begint al snel te donderen  en voor je er erg in hebt, barst de bui los, is het windkracht tien en alarmfase rood. Badflower weet wel hoe je een song moet opbouwen.

Badflower komt uit Amerika en dat is te horen. Badflower is een band met connecties. Hun hoeder is John Varvatos, een bekroonde mode-ontwerper met merken als Converse en Ralph Laurens in zijn portefeuille.

Varvatos heeft dus wel wat centen te makken. Een deel daarvan heeft hij in een eigen label gestoken. Badflower is zijn eerste signing. Een goed begin. Vavatos maakt ook geen half werk van Badflower.  Voor de clip van Heroin heeft hij acteur Johnny Galecki (Big Bang Theory) laten optrommelen. Maar laat je niet van de wijs brengen door die grote namen. Badflower heeft echt iets te vertellen en doet dat op Heroin op een zeer overtuigende manier.

Mt. Atlas- I’ve Sailed The World

De heuvels van Limburg zijn ‘alive’ met de sound van Mt. Atlas. Uit alle hoeken van onze meest zuidelijke provincie komen ze, de leden van Mt.Atlas. Nou ja alle, Heerlen, Kerkrade en Landgraaf om precies te zijn.

Die laatste naam heeft national bekendheid als de gemeente waar jaarlijks het Pinkpop festival wordt gehouden. Het zal dan ook extra bijzonder geweest zijn voor de mannen van Mt.Atlas dat zij vorige week zaterdag de Nu Of Nooit competitie wonnen. De hoofdprijs van de Limburgse bandwedstrijd is namelijk de openingspot op datzelfde Pinkpop.

Mt.Atlas speelt dus een thuiswedstrijd voor een mannetje of -wat zal het zijn?- 30.000? Opvallend is dat veel bands die de Nu Of Nooit-slag winnen uit de categorie heavy komen. Ook Mt. Atlas bestaat uit louter zware jongens, zwaar maar slim. Breekijzer I’ve Sailed The World is een verhalend rockepos met een langzaam, maar zekere opbouw naar een onontkoombare climax. Het is knap hoe de band de spanning laat stijgen en weer dalen zonder uit de bocht te vliegen.

Allemaal op tijd naar Landgraaf gaan dus op 8 juni om getuige te zijn van deel twee van de zegetocht van Mt. Atlas.

Glass Tides – Empty Thoughts

Glass Tides maakt duidelijk met Empty Thoughts dat er ook stevig wordt gerock in ‘the land down under’.

Australië heeft een bruisende muziekscene die wordt aangevoerd door bands als Tame Impala, DMA’s en King Gizard And The Lizard Wizard. Maar de geboorte grond van AC/DC heeft gelukkig ook nog voldoende bands op voorraad die er geen been in zien om de volumeknop op 11 te zetten. Zoals Glass Tides, een kwartet uit Adelaide dat deze maand zijn eerste verjaardag viert.

Dat doen ze door ons te trakteren op een nieuwe EP. Daarvan is Empty Thoughts het openingssalvo. De bandnaam, noch de songtitel, noch het uiterlijk van de boys, fris geknipt, neutraal gekleed en met slechts één getatoeëerd lid bereiden je voor op de bak herrie die over de nietsvermoedende luisteraar wordt uitgestort. Empty Thoughts is metal van met emotionele soort, de zachte zang contrasteert met de beukende drums en opgevoerde gitaren. Emo meets grunge zou je kunnen zeggen.

Glass Tides komt dus nog maar net kijken, maar als de band zo door rockt zullen we ons beeld van de Australische muziekscene rigoureus moeten bijstellen.

Within Temptation – Raise Your Banner

Ons land staat bekend om zijn internationaal vermaarde dj’s, maar voordat de knoppendraaiers en plaatjesdraaiers de nationale driekleur lieten wapperen in verre oorden, waren het de symfonische metalbands, ook wel gothic rockbands genoemd, die Hollands Glorie vertegenwoordigden.

Je zou zelfs zover kunnen gaan en zeggen dat symfonische metal een Nederlandse uitvinding is. De band die als eerste patent heeft gevraagd en gekregen is Within Temptation.

Het tekent de status van de band rond Sharon den Adel dat ze na een vier jaar durende stilte hun rentree maakten in een bomvolle AFAS Live, ons allergrootste binnenpodium. Het super succesvolle optreden van Within Temptation in de hoofdstad was het startschot van een nieuwe zegetocht, als onderdeel waarvan nu een gloednieuwe single is verschenen.

Raise Your Banner is de voorbode van het strijdlustig getitelde nieuwe album ‘Resist’, dat begin februari volgt. Muzikaal gezien biedt Raise Your Banner niet veel nieuws onder de zon, maar wat schijnt die zon weer heerlijk fel!

De band neemt gelukkig ook alle tijd om te shinen. Raise Your Banner biedt vijf minuut plus vol gierende gitaren, spooky cello’s, daverende drums, donkere bassen en boven alles uit regeert de Koningin van de Nacht, Sharon den Adel, met gruntende assistentie van de Zweedse metalman Anders Fridén.  Within Temptation heef tussen neus en lippen door laten weten best wel op Pinkpop 2019 te willen staan. Jan Smeets zal wel gek zijn als hij nee zegt! 

Citizen – Open Your Heart

Om misverstanden te voorkomen, de nieuwe single van Citizen is géén cover van het gelijknamige nummer van Madonna. Open Your Heart is een eigen werkje van de rockende yankees.

De song was eigenlijk bedoeld voor het meest recente album van het rockkwintet, het zeer geslaagde As You Please album, maar is uiteindelijk toch afgevallen. En daar heeft de band nu spijt van. Met voortschrijdend inzicht zijn de Citizens tot de conclusie gekomen dat Open Your Heart met zijn zaaggitaren, dansbare beat en smacht-zang van primus inter pares Matt Kerekes toch wel een erg tof nummer is, dat veel meer verdient dan ergens in een virtuele la te verdwijnen. Dus is na rijp beraad besloten niet alleen om de track voor de vergetelheid te bewaren, maar als nieuwe single te lanceren met als dubbelfunctie het warm houden van het water gedurende  de dooie periode tussen het vorig jaar verschenen As You Please album en de release van de geplande opvolger ergens in 2019. Met een warm ‘thank you’ van de fans als gevolg.