Category: Breekijzer

FOOTBALLHEAD– Stupefied

FOOTBALLHEAD komt uit Chicago, uit de V.S. dus, Dat betekent dat hun voetbalhoofd niet rond is zoals het bij ons zou zijn, maar de vorm heeft van een rugbybal.

En dat is toch anders. In beide gevallen is het een rare naam. Tenzij het gewoon (American) voetbalfan betekent natuurlijk. FOOTBALLHEAD is een neo-emo band. D.w.z. dat ze stevige, in geval van Stupefied grungy muziek maken met gevoelige teksten over onbeantwoorde liefde en andere zaken waar generatie Alfa tegen aanloopt. FOOTBALLHEAD heeft nog geen album en dat gaat er ook niet komen op korte termijn. Stupefied is van een EP die volgende week vrijdag wordt losgelaten en de typische emo titel ‘Before I Die’ heeft.

Seether – Judas Mind

Voor hun 25ste verjaardag trakteert het Zuid-Afrikaanse Seether hun fans op een vers album en een nieuwe tour.

‘The Surface Seems So Far’ is het 9e werkstuk van de band, die door kenners bij de post-grunge wordt ingedeeld. Denk je aan grunge dan denk je al snel aan Nirvana, maar Seether houdt zich meer op aan de metalkant van de gruisrock, meer richting Soundgarden en Stone Temple Pilots.

Het is overigens niet te horen dat de mannen er al weer een kwart eeuw op hebben zitten. Als we hadden beweerd dat Judas Mind van een start-up band zou zijn had je het ook geloofd. 20 september, dan komt de nieuwe langspeler uit. De tour zal waarschijnlijk pas volgend jaar ons continent bereiken.

 .

Milly – Running The Madness

MILLY houdt het tempo bijna pesterig laag op Running The Madness, een song over het in toom houden van een nachtmerrie.

Het is de perfecte smaakmaker voor het nieuwe album van de rockers uit L.A. dat tot de rand toe gevuld is met morsige rocksongs die zich afspelen in de gevarendriehoek van grunge, shoegaze en slowcore. Het is allemaal eerder gedaan, maar niet vaak zo stijl en smaakvol als door MILLY. Het nieuwe, derde album van de MILLY’s heet Your Own Becoming en is nu overal te streamen.

Cardboard – The General

Cardboard is een jonge band uit Londen die met jeugdige energie de goede oude rock ‘n’ roll tackelt. Nog geen twee minuten duurt The General, maar alles zit er in; een zich schor schreeuwende zanger, een overdrijvende ritmesectie en een puist gitaar waar je u tegen zegt. Roll over Chuck Berry en Tell Motorhead the news, zoiets.

Niks nieuws onder de zon dus, maar het is bemoedigend en hoognodig dat een nieuwe generatie de geneugten en gevaren van de rock herontdekt. Helemaal mooi is dat The General ook nog eens een protestlied is. In de tekst krijgen de Tories een veeg uit de pan. Beetje mosterd na de maaltijd nu Labour weer aan de macht is, maar dat mag de pret niet drukken.

Badflower – Teacher Has A Gun

Helaas komt het steeds vaker voor in de V.S. een gewapende leerkracht voor de klas. Bedoeling is dat zij eventuele onverlaten kunnen afschrikken of zo nodig uitschakelen. Maar ook onder het onderwijsvolk kom je types tegen die je nog geen zakmes toevertrouwd.

Daarover gaat Teacher Has A Gun van Badflower. De teacher is kwestie heeft het op een leerling gemunt. Laten we hopen dat zanger Josh Katz een levendige fantasie heeft en niet uit ervaring zingt. Het eerste lijkt het geval, want Teacher Has A Gun is een vrolijk rockliedje van een band die meestal niet te heavy tilt aan dingen. Zeker weten doen we het niet, maar Teacher Has A Gun lijkt de eerste single van het derde album van de band uit L.A./Nashville. Wordt dus vervolgd.

All Under Heaven – Believing

Bandnaam en songtitel suggereren een band met een missie. All Under Heaven komt uit de V.S. dus de kans is niet denkbeeldig.

Maar het lijkt mee te vallen. Of tegen al gelang je geaardheid. In ieder geval komt in de tekst van Believing geen religieuze beeldspraak voor en wordt God’s naam niet ijdel of anders gebruikt. Wel dichten we de heren een filosofisch inslag toe. Een simpel liefdeslied is Believing nou ook weer niet. Het nummer staat op het net verschenen debuutalbum van All Under Heaven, What Lies Ahead of Me. De band uit New Jersey produceert een melange van alternatieve rocksoorten. In Believing horen we wel wat Cure terug en andere Britse new wavers en zelfs een beetje (oude) Coldplay.  All Under Heaven heeft nog een lange weg qua fame en fortune, maar de eerste stap is gezet.

LEAP – Power trip

LEAP is een Britse sprokkelrockband die vanwege nieuwe single Power Trip het predikaat veelbelovend krijgt opgeplakt. En om aan te geven hoeveel belovend de startup-band wel niet is roepen Power trip in één adem ook maar uit tot Breekijzer!

Power Trip is de opvolger van een vorig jaar verschenen debuut EP waarop de band naar voren komt als een stel muzikale omnivoren die zonder aanziens des genres lekker doet waar ze zelf zin in hebben, vandaar de term sprokkelrock.  Gelijk hebben ze. En smaak ook. De nieuwe single zal volgens de organisatie van het Groningse EM2 die de band heeft geboekt voor een show op 9 november fans aanspreken van zowel Nothing But Thieves als 21 Pilots en The Black Keys. Wat wil een rocker nog meer? Een album misschien?

The Anix – Shadow

The Anix is een Amerikaanse eenmansforrrrmatie die een brug slaat tussen techno en metal.

Het is niet de eerste keer dat Brandon Smith alias The Anix op Pinguin On The Rocks opduikt. Het is zelfs niet de eerste keer dat electro-rocker er met een Breekijzer vandoor gaat. In 2020 scoorde hij met Defender en een jaar later met Below. Nu hijsen we de goede man dus weer op het schild vanwege zijn jongste proeve van bekwaamheid, Shadow. Sommigen onder u zullen even moeten wennen aan de stemeffecten, maar als je daar doorheen bijt hoor je een fraai vormgegeven rocktrack op elektrobasis. De sfeer is somber. Mocht er ooit nog een derde deel verschijnen van Blade Runner dan zouden de producenten er goed aan doen The Anix te charteren voor de soundtrack. Shadow komt van het volgende week te verschijnen Anix album, Shadow Movement. Dat is om en nabij zijn 10e studioalbum.

Johnny Stranger – Hesperien Death Horse

Eerst maar even over dat paard. Een Hesperien Death Horse lijkt een verzinsel van Johnny Stranger zelf, een mix van Griekse mythologie en Oud testamentische voorspellingen.

De goede verstaander weet dat we in metal sferen verzeild zijn geraakt. Niet de hersenloze ‘knallen en gaan’ categorie, maar de symfonische dan wel progressieve variant. Johny Stranger komt uit L.A. en wordt aangevoerd door Peter Anthony die zich genoodzaakt zag een doorstart te maken nadat het personeel van zijn vorige band was gaan muiten. Het heeft even geduurd, een jaar of tien, maar uiteindelijk is hij gesterkt uit de strijd gekomen.  Er is weer een nieuw album in aantocht van het vernieuwde en verbeterde Johnny Stranger. Het apocalyptische Hesperien Death Horse is daar een enthousiasmerende voorbode van.

Origami Angel – Fruit Wine

Origami Angel is een 5th wave emo band uit Washington DC. Emo waar kennen we dat ook alweer van?

Emo is een muziekstroming die ontstond in de late jaren tachtig en snoeiharde punk, alternatieve rock en metal combineerde met gevoelige teksten. Tot die tijd moesten rockers, zeker hardrockers stoer zijn. Emo mannen mochten zich kwetsbaar opstellen. Invloedrijke emo bands waren o.a. Rites of Spring, Jimmy Eat World en Sunny Day Real Estate.

Emo was vooral een Amerikaans ding, maar had ook hier zijn volgers. Zoals elke muziekstijl ooit is emo nooit helemaal verdwenen. Sterker nog op gezette tijden zijn er oplevingen. Zoals nu dus, voor de vijfde keer. Afgaand op Fruit Wine, de nieuwe single van Origami Angel is emo anno 2024 een mix van poppy zang met frisse koortjes en strakke gitaren. Net als je denkt dat de neue emo wel wat zoetsappig is, gaan de poorten naar de hel open en laat de band haar hardcore kleuren zien. Over een album wordt nog nagedacht.