Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de nieuwe single Charcoal Baby van Blood Orange, het alterego van indie R&B’er Dev Hynes uit New York. 24 augustus komt zijn nieuwe album Negro Swan uit.
Liefhebbers van Blood Orange luisteren natuurlijk ook naar Pinguin Pop.
LIVEDATUM 30/10 Melkweg, Amsterdam
Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de samenwerking tussen de boeiende artiesten Neko Case en Mark Lanegan op het nummer Curse of the I-5 Corridor, afkomstig van het album Hell-On van Neko Case, ook bekend van de Canadese indieband The New Pornographers. De clip is lichtjes NSFW.
Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de videoclip bij single Nasty Woman van Rodes Rollins.
De Amerikaanse zangeres heeft een verleden in de danswereld, maar ze meer noten op haar zang. Ze zoekt aansluiting bij de traditie van zwoele California girls, die pogen te verleiden met lustig gearrangeerde en zwoel gezongen songs, denk Nancy Sinatra of van recenter datum Lana Del Rey en Angel Olsen. Miss Rollins heeft haar begeleiding organisch gehouden met echte drums, spaghetti-western gitaren en levende strijkers. Binnen dit sensuele decor schittert de diva in spe met onderkoelde vocalen.
Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de videoclip bij single Letting Go van Wild Nothing. De dreampop band rondom Jack Tatum. 31 augustus verschijnt zijn vierde album Indigo. De andere single Partners In Motion hoor je nieuw op Pinguin Radio.
Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de videoclip bij het nummer Shahmaran, de openingstrack van Sevdaliza’s debuutalbum Ison dat in 2017 uitkwam. De Iraanse Rotterdamse is een veelzijdig, genrebrekend artiest die naast haar muziek altijd héél veel indruk maakt met haar videoclips, zo ook nu weer. Sevdaliza is wat ons betreft een ideale gast voor zomergasten, mag ze een hele avond videoclips op ons afvuren.
LIVEDATA 19/08 Lowlands, Biddinghuizen 24/11 Paradiso, Amsterdam
Het is alweer drie jaar geleden dat Slaves de handen op elkaar kreeg met een serie sterke singles en een prima debuutalbum. Wie kent ze niet nummers als Sockets en Cheer Up London? Langspeler twee viel -ondanks het feit dat hij was geproduceerd door Beastie Boy Mike D- een beetje tegen, maar bevatte met Lies en Spit It Out wel een paar lichtpuntjes.
Tussen Take Control en Are You Satisfied zit net een jaar. Zelfs voor een punkband blijkt haastige spoed zelden goed. Die fout maakt het duo uit Kent dus geen tweede keer. Daarom heeft Slaves nu bijna twee jaar uitgetrokken om een album te maken. De band kan zich geen zeperd veroorloven.
Eerste single Cut & Run is een daalder waard, het is een opwindende bundeling van melodie en energie gebracht met die heerlijke bluf die alleen Britse bands eigen is. Cut & Run ligt in het verlengde van eerder behaalde successen, maar laat ook een band horen die heeft opgelet en bijgeleerd. Nog steeds is Slaves (de naam is gekozen omdat hij lekker klinkt en controversieel is) een projectiel, maar niet meer zo ongeleid als vroeger. 17 augustus verschijnt het nieuwe album Acts of Fear and Love met als producer Jolyon Thomas, die ook tekende voor de productie van het debuut van Slaves en sindsdien ook in de weer is geweest voor U2, Royal Blood en rapper Kendrick Lamar.
En nu is er een tweede single, Chokehold. In de clip zien we ook leden van Blur, The Maccabees, Hinds, Royal Blood, Wolf Alice en Peace.
Als je Google hebt kunnen overtuigen dat je toch echt op zoek bent naar Phantastic Ferniture en niet naar fantastic furniture dan stuit je op de volgende informatie. Phantastic Ferniture komt uit Sydney. De band begon als grap. Ze boekten hun eerste optreden voordat ze nog maar één song hadden geschreven. Op de poster stond “The Phantastic Ferniture Christmas Extravaganza First and Last Gig! Dat was twee jaar geleden.
Je voelt hem al aankomen, de band is nooit meer uit elkaar gegaan en is nu een van de leidende lichten van de Australische indie-scene. Daar zijn ze momenteel dolenthousiast over onze ex-IJsbreker Fuckin’ n Rollin. Als je het snel uitspreek klinkt het als rockin’ and rollin’, maar het is toch echt fuckin wat er staat en wat ze zingen. De airplay in Engels-talige landen valt dan ook tegen.
Zangeres Julia Jacklin kan niet alleen heel goed zingen, maar is ook behept met een fijn stemgeluid. Denk Fleetwood Mac. Als je denkt de naam Julia Jacklin komt me bekend voor dan klopt dat. Onder eigen naam maakt ze namelijk ook muziek en met succes. Vorig jaar stond Julia op onze playlist met Cold Caller.
Mini Mansions is een supergroep van de categorie B. Dat is niet denigrerend bedoeld. De bands waarin de drie muzikanten spelen zijn wereldberoemd, alleen bewegen zij zich op de achtergrond, zijn ook niet officieel lid. Michael Shuman, Zach Dawes en Tyler Parkford zijn huurlingen met o.a. Queens of The Stone Age, Arctic Monkeys en The Last Shadow Puppters als werkgever. Sommige sessiemuzikanten willen en kunnen echter meer dan simpel begeleiden en doen wat de baas zegt. Dat geldt dus voor het genoemde trio dat in 2010 debuteerde als Mini Mansions.
Mini Mansions maakt indie-pop met de nadruk op pop. The Beatles en Elliot Smith worden vaak genoemd om de sound van het trio te omschrijven, vergelijkingen waarmee de band goed kan leven. Nieuwe single Works Every Time, het titelnummer van een binnenkort te verschijnen EP is weer een verzorgde, melodieuze en inventieve productie, in vergelijking met doorbraakhit Vertigo iets minder retro. Alles klopt, de zachte drive, de spanningsboog, de zacht dwingende leadzang, de koortje en -last but not least- de vette gitaarsolo. Meer van dit moois volgt op 28 september.
Terwijl zijn maat Alex Turner met Arctic Monkeys is opgeschoven in de richting van de weelderige jetset rock, die ze hadden ontwikkeld voor The Last Shadow Puppets betreedt Kane solo het gebied dat Arctic Monkeys heeft verlaten, dat van de krokante indierock.
Cry On My Guitar heeft een eigentijdse sound, maar is gemarineerd in een stijl die de boeken is ingegaan als glamrock. We spreken van de vroege jaren zeventig toen Bowie als Ziggy uit de kast kwam en bands als the Sweet en Slade hun kans schoon zagen. Kane zingt zelfs over een Ballroom Blitz. Volgens de credits schreef hij het nummer samen met Jamie T, maar als er Marc ‘T Rex’ Bolan had gestaan hadden we het ook geloofd. Benieuwd of Kane in de clip met eyeliner, schoenen met plateauzolen en een nauwsluitend glitterpak zal verschijnen. Cry On My Guitar is single drie van soloalbum drie, dat rond tien augustus gaat uitkomen onder de titel Coup De Grace.
LIVEDATA 18/08 Lowlands, Biddinghuizen 01/10 Melkweg, Amsterdam 02/10 Botanique, Brussel (BE)
Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de videoclip bij single Time In Common van Rolling Blackouts Coastal Fever.
Na twee ontzettend smaakvolle ep’s was het wachten op het debuutalbum van Rolling Blackouts Coastal Fever. De band heeft laten horen excellente indierockliedjes op plaat te kunnen zetten en doet op het album Hope Downs niets anders. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, maar dat is natuurlijk niet zo.
LIVEDATA 11/08 Haldern Pop, Rees-Haldern 17/08 Lowlands, Biddinghuizen 18/08 Pukkelpop, Kiewit 01/11 Trix, Antwerpen 03/11 Paradiso-Noord, Amsterdam 04/11 Doornroosje, Nijmegen
