Category: Popwarmer

Asleep at the Wheel – New Routes

“Western swing” wordt de muziek van deze band uit Texas genoemd. Wat dat is? Volgens Ray Benson, de leider en al 48 jaar de constante factor van de groep is het “jazz with a cowboy hat”.

Voor Nederlandse oren is het vooral muziek die fans van bijvoorbeeld De Dijk of Gregory Page zullen waarderen. En zangeres Katie Shore klinkt op “Call it a day tonight” een beetje als Norah Jones.

Voor een deel schrijven ze hun eigen songs, en voor de covers kijken ze zowel heel ver terug – “Jack I’m mellow” is een lied uit de jaren ’30 – als wat dichterbij – een rockende uitvoering van “Pencil full of lead” van Paolo Nutini. Overeenkomst is dat alle nummers lekker in het gehoor liggen. Het album eindigt met een grappige ode aan Willie Nelson, een goede vriend van Ray Benson.

Gizmo Varillas – Dreaming of Better Days

Deze singersongwriter komt uit London, maar heeft Spaanse roots en dat hoor je goed terug op het merendeel van de nummers op zijn tweede album “Dreaming of better days”. Ritmisch (flamenco-achtig) handgeklap op “Losing you” bijvoorbeeld, een eerste single die al een tijd op Pluche draait. De tekst verhaalt over de verschrikkelijke schietpartij in de nachtclub in Orlando. En vanaf nu hoor je op Pluche ook “Camino al amor”, met een Spaans aandoend gitaartje en castagnetten. Maar ook andere invloeden zijn er in Gizmo’s muziek terug te vinden. In “Through the hourglass” hoor je Caribische steeldrums en een Afrikaans ritme. Verder ontdek je na vaker luisteren een didgeridoo, een Peruviaans fluitje, een marimba – voldoende exotische instrumenten dus voor een heel afwisselend album. Toch zou ik het niet het predicaat “zomers” of “exotisch” mee willen geven, daarvoor zijn de thema’s die hij aanboort te ernstig. Alhoewel  de algemene boodschap er toch eentje is van optimisme: Dreaming of better days.

Snow Patrol – Don’t Give In

Snow PatrolHun meest recente album, Fallen Empires, kwam alweer zeven jaar geleden uit en sindsdien is het behoorlijk stil gebleven rondom Snow Patrol. Na deze periode van radiostilte is de band terug met het gloednieuwe album Wildness, welke in het teken staat van wederopstanding.

De problemen en duistere periode die frontman Gary Lightbody afgelopen jaren gijzelden zijn gelukkig voorbij: de drank en drugsverslaving, gecombineerd met een zware depressie die hem op de rand van de afgrond bracht, zijn inmiddels afgezworen en verleden tijd. Lightbody is inmiddels alweer anderhalfjaar nuchter en in die tijd schreef hij nummers die intenser klinken dan de nummers op de laatste platen.

Life On Earth is de opener van het zevende studioalbum van de band, een song waar Lightbody vijf jaar aan geschreven heeft, zo gaat het verhaal. Don’t Give In, Empress en Heal Me passen moeiteloos in het rijtje met hitmateriaal wat de heren vaker op hun CV hebben staan. Gevoelige gitaar popsongs met een hoog meezinggehalte, iets waar de band een patent op lijkt te hebben. Op het catchy Dark Switch geven de strijkers het nummer diepte, net als de synths die deze track net wat extra’s geven.

What If This Is All The Love You Get is een ingetogen ballad over eenzaamheid, waarbij Lightbody, begeleidt door een piano, over zijn ervaringen en angsten zingt. Een prachtig nummer met een hoog kippenvel gehalte.

A Youth Written In Fire is een autobiografisch nummer over verslavingen en op Soon komt het verhaal van de dementerende vader van Lightbody aan bod. Heftige onderwerpen, maar prachtig verwoordt door de zanger, en tevens ervaringsdeskundige. Met Life And Death sluit Snow Patrol het met tien nummers gevulde album af.
Wildness is een mooi en boeiend resultaat geworden na een zware en donkere periode, met prachtig nieuw werk als resultaat. Chapeau! Tekst Muzine.nl | Roel Schillings

LIVEDATA 15/06 Pinkpop, Landgraaf 07/06 Rock Werchter, Werchter (BE)

Jennifer Warnes – Another Time Another Place

Al een paar weken kun je op Pinguin Pluche luisteren naar de prachtige nieuwe single Just Breathe van Jennifer Warnes. Een nummer dat je vast kent van Pearl Jam (of je hebt het gehoord bij een uitvaart, daar hoor je ‘m ook vaak). Deze cover voegt een prachtige bugel-solo toe aan het toch al indrukwekkende nummer. Zo’n single doet je natuurlijk verlangen naar meer, en nu is ook het album te koop of online te beluisteren. Het is een collectie fijne songs, over het algemeen van andere songschrijvers, maar niet allemaal even bekend. Ja, “Why worry” zul je wel kennen, van Mark Knopfler of misschien zelfs wel van Nana Mouskouri….. De andere nummers voeren je naar de blues, folk, country, gospel en jazz. En die stem van Warnes brengt in elk nummer subtiele accenten aan, waardoor de emotie in elke noot zit.

Jennifer Warnes brengt niet vaak een nieuw album uit, maar op deze was het wachten meer dan waard. Je moet ‘m zeker ook beluisteren met koptelefoon op en verder helemaal niks aan je hoofd.

Sara Tavares – Fitxadu

Wat zou het toch leuk zijn als je op een zomerse dag uit een hippe Hollandse strandtent de remix hoort van Coisas Bunitas, een extra track op het nieuwe album van Sara Tavares. Het nummer draagt in elke noot de zon met zich mee, wat overigens ook geldt voor de oorspronkelijke versie die halverwege op Fitxadu staat. Dit nieuwe album van Sara Tavares mengt allerlei muziekstijlen van Portugal, Kaapverdië, Angola en noem nog maar een paar Portugees sprekende landen op. En dan niet op een traditionele manier, maar juist met lichte elektronische beats en frisse arrangementen. Intrigerende ritmes zorgen ervoor dat je niet makkelijk uitgeluisterd raakt op de nummers.

Fitxadu betekent “iets dat nooit verloren zal gaan” en Tavares zorgt er met haar moderne aanpak voor dat de muziek van deze Zuidelijke landen ook prima in de 21e eeuw past en dus niet in nostalgie ten onder zal gaan.

Mary Chapin Carpenter – Sometimes Just The Sky

Als je al sinds 1990 zeer succesvolle albums maakt, dan heb je een aardige hoeveelheid aan goede liedjes op je repertoire staan. Dat vond Mary Chapin Carpenter ook, en dus toog ze de studio in en nam ze een aantal van haar favoriete nummers nog een keer op. Dit keer samen met producer Ethan Johns, die al eerder samenwerkte met Crowded House, Rufus Wainwright, Emmylou Harris en talloze andere grote artiesten. Samen met Carpenter maakte hij een plaat die behoorlijke diepgang heeft, niet alleen in de teksten maar zeker ook in de klankkleur. En de stem van Mary Chapin Carpenter heeft, als je de nummers van nu vergelijkt met de originelen, ook alleen maar meer emotie gekregen. Daarom is het zeker geen tussendoortje van een singer/songwriter zonder inspiratie. Als groot fan heb je met dit album zelfs nog één geheel nieuw nummer in je collectie: het titelnummer.

Alela Diane – Cusp

Misschien viel Alela Diane je het eerst op toen je “A pirate’s gospel” hoorde, ergens aan het begin van deze eeuw. Die krachtige stem en het stoere thema zette haar meteen op de kaart. Daarna volgde er regelmatig een nieuw album, en nu is er Cusp. Heel ingetogen van sfeer, maar die stem is niet minder indrukwekkend. Als thema’s heeft ze het over ouderschap, haar bewondering voor zangeres Sandy Denny, haar moeizame relatie met haar moeder en het vluchtelingenprobleem. Om er maar een paar te noemen. De piano lijkt het instrument te zijn waarop ze de meeste songs heeft geschreven, en daardoor klinkt het allemaal wat minder als pure folk.

In april komt Alela Diane naar Nederland:

14 april                 Doornroosje, Nijmegen

21 april                 Motel Mozaique, Rotterdam

22 april                 Zonnehuis, Amsterdam

Mary Gauthier – Rifles & rosary beads

Een singersongwriter pur sang die haar talent gebruikt om nou juist eens anderen een lied te laten schrijven. Mary Gauthier doet het op haar nieuwe album Rifles & rosary beads.

Ze werd uitgenodigd voor het project “Songwriting With Soldiers” waarbij vooral veteranen uitgedaagd worden om iets over hun werk te schrijven. Het levert uiteraard indrukwekkende teksten op, over werken in een oorlogsgebied, over thuis komen en het gewone leven weer oppakken (of niet), over kameraadschap en over de motivatie om dit werk te doen. Mary Gauthier blijft in de arrangementen dicht bij haar eigen americana-idioom, wat prima bij de teksten past. Een paar nummers van dit album hoor je vanaf nu op Pluche.

Volg Pinguin Pluche op Facebook voor elke week weer nieuwe muziek!

Polo & Pan – Caravelle

Wat staat er voor leuks op Eurosonic dit jaar? Te veel om op te noemen, maar zeker een paar bandjes die je al op Pluche hoort. Zoals het Franse duo Polo & Pan.

Twee DJ’s die zich Polocorp en Peter Pan noemen lieten zich inspireren door Air, Maurice Ravel en Giorgio Moroder. Wat uit die mix van invloeden komt is zweterig en broeierig. Onweerstaanbaar zomers dus, zoals je eigenlijk al ziet aan de hoes van het nieuwste album Caravelle. “Wij zijn van de romantiek”, zegt één van de DJ’s in een interview. Behalve van romantiek en electronische muziek houden de mannen ook van bijzondere instrumenten uit de hele wereld, waardoor de liedjes regelmatig opgefleurd worden met geluidjes die je niet één twee drie kunt plaatsen. Maar eclectisch klinkt het daardoor allemaal wel. Voor een onherroepelijk goed humeur.