Fleet Foxes – Can I Believe You

En toen was er vanuit het niets plots een nieuw album van Fleet Foxes. De meeste bands kondigen de komst van nieuw werk aan met één of twee, en soms wel vijf nieuwe singles. Fleet Foxes doet daar niet aan. De band van Robin Pecknold gooide afgelopen woensdag hup in één worp het complete nieuwe album online. Op de diverse streamings-diensten, maar ook op Youtube. Zo van, veel plezier ermee! Nou dat gaat wel lukken.

Shore is namelijk een dijk van een plaat. De band grijpt deels terug op het oude geluid, de dromerige indie-folk van het ook alweer twaalf jaar oude debuutalbum, maar gaat ook het avontuur niet uit de weg. De samenzang is om weer door een ringetje te halen en de songs zijn vrijwel zonder uitzondering erg sterk. Bij één van de maar liefst vijftien nieuwe songs op het vierde Fleet Foxes album is een lyrics video gemaakt. Blijkbaar vindt de band Can I Believe You de beste binnenkomer.

Wij gaan daar in mee, want, Can I Believe You van Fleet Foxes is de nieuwe IJsbreker!

Kiwi Jr. – Undecided Voters

De label familie uit Seatle, Sub Pop, laat de wereld met trots weten dat er een junior bij is gekomen, Kiwi Jr. uit Toronto! Dat wordt door de Canadese met een flinke scheut donkere humor gevierd en Kiwi Jr deelt de track / video Undecided Votersmet onze Amerikaanse vrienden.

Kiwi Jr. is Jeremy Gaudet (mic, guitar), Brohan Moore (drums), Mike Walker (bass), and Brian Murphy (guitar). Sub Pop maakte voor het eerst kennis met de muziek van Kiwi Jr. via het debuut van de band, Football Money. Het album, dat in 2019 werd uitgebracht door het Canadese label Mint Records en uiteindelijk internationaal in januari 2020 via Persona Non Grata / Kiwi Club, werd unaniem internationaal geroemd. Het Sub Pop debuut verwachten we in 2021 ergens, meer nieuws volgt. Voor nu wat mentale voorbereiding op verkiezingen die in verschillende landen boven ons hoofd zweven….

Rhye – Helpless

Michael Milosh, beter bekend onder de naam Rhye, komt met de nieuwe single Helpless. Een carrousel van synthesizers en strijkinstrumenten draait het nummer zachtjes rond de gestage beat en romantische snaren van het refrein. Met zijn rijke stem bezingt Rhye de pure liefde tussen hem en zijn partner. Ook in zijn vorige single Beautiful brengt hij een ode aan zijn geliefde, die nog meer voor hem is gaan betekenen tijdens de lockdown.

Helpless van Rhye hoor je op Pinguin Pop.

Matt Berninger – One More Second

In aanloop naar de release van zijn soloalbum Serpentine Prison, die op 16 oktober verschijnt, brengt Matt Berninger zijn nieuwe single One More Second uit. De frontman van The National kondigt tevens aan dat het album vanaf nu beschikbaar is voor pre-order. Net als de overige nummers die op het album staan is One More Second geproduceerd door multi-instrumentalist Booker T. Jones. Eerder bracht Matt Berninger de single Distant Axis al naar buiten, kort nadat zijn titeltrack Serpentine Prison verscheen.

METZ – Blind Youth Industrial Park

Verandering is onvermijdelijk. Of je het nou leuk vindt of niet, het is een absolute voorwaarde in een creatief proces… to remain in flux, to grow in a natural and gradual way. Metz wil niet de creativiteit kapot denken of hun muziek te veel intellectualiseren, maar het gezelschap uit Toronto wil wel wat bereiken… that pushes us forward. Daarom is hun vierde plaat weer een grensverleggend kunstwerk. Het avontuur zit in spel, noise, hoekigheid, vastberadenheid, onrust, ongerustheid en vooral veel goeie smaak. Massief, uitgesproken, vurig en oprecht.

Antonis Pratsinakis – Blueroom

Antonis nodigt zijn publiek uit mee te gaan op een reis door licht en duisternis, een ultieme ontmoeting met de werkelijkheid. CELLECTRIC roept een sfeer op waarvan emoties en verlangens nauwelijks in woorden uit te drukken zijn: een tocht langs filmische melodieën met verborgen hedendaagse elementen en flarden van verdriet, verlangen, blijdschap en vele andere emoties die het leven zoal ontlokt.

Met zijn muziek vangt Antonis het vergankelijke moment, soms provocatief, vaak verrassend en uitdagend. Hij benadert de cello compositie als een mengpaneel. Zelfs uit de kleinste kiertjes van de klankkast weet hij elektronisch gemoduleerde klanken te verleiden. Het werk van Pratsinakis beslaat grootse synth-achtige cellotonen uit gemanipuleerde tikken van de strijkstok, elektronische percussie-elementen en passages die de marges van neoklassieke experimentele elektronische composities schampen.

Antonis Pratsinakis is een Amsterdamse cellist. Hij houdt zich bezig met het creëren van performances in het speelveld tussen dans, video, theater en kookkunst. Hoogtepunten van zijn recente producties zijn onder meer zijn rol in “Vesalii Icones” van P.M. Davies als solo cellist, danser en in het ensemble, zijn rol als componist en live performer in “The Nonsense Society” (**** recensie in de Volkskrant) met choreograaf Jasper van Luijk en de Autralische première op het Dark MOfo Festival van “Backwards from Winter”. In september 2019 sloeg hij als componist en performer de handen ineen met het traditionele Sushou Kunqu Opera House in China, waarbij hij een nieuwe versie van “Surprising Dream” van Peony Pavilion met de dansers van Groundbreakers.

Hij heeft opgetreden als solist en kamermuzikant in Europa, Australië, Noord-Amerika en China, waar hij zeer goede kritieken kreeg. Hij heeft zowel in Thessaloniki als in Amsterdam gestudeerd en is daarbij ondersteund door een staatsbeurs van Griekenland en het Nederlandse Scholingsfonds.

Gabriel Garzón-Montano – Bloom (Acoustic)

De debonaire leidende man is een voortzetting van de esthetiek die men kent van de vorige albums. Vrouwelijkheid verkennen door middel van mode, maar nog steeds een smeltkroes van geluiden zoals gevonden in Amerika. Het is geïnspireerd door soul / fusion uit de jaren ’70, uitsluitend geproduceerd door Gabriel en ontwikkeld door de analoge goeroes Henry Hirsch en Arun Pandian, opgenomen op 2-inch tape.

Hij heeft een Franse moeder en is beïnvloed door Europa. De weemoedige impressionist is heeft ook wat vrouwelijke trekjes en is een doordachte theatrale verschijning. Geïnspireerd door Bjork, drag, Alexander McQueen en Radiohead. Veel meer Europees in zijn inspiraties en esthetiek.Het is ambient, sfeervol, filmisch en maakt gebruik van een combinatie van analoge en digitale opnamemethoden.

De Latin invloeden van een Colombiaanse vader. De hitmaker van Urbano is Latinx en eigentijds. Hij viert het mannelijke terwijl hij traditionele hiphop en latino machismo-energie ondermijnt. Kritisch maar toch grappig, egocentrisch en beslist ‘un papi’. Het is moderne trap, rap, reggaeton en r & b, digitaal opgenomen en geschreven en geproduceerd door Gabriel alleen.

Delta Spirit – How Bout It

Het is weer goed te horen dat Matthew Logan Vasquez en kornuiten, na 6 jaar een heel nieuw album uitbrengen, het album zou uitkomen bij New West/PIAS op 11 september maar was uitgesteld naar 25 september.  Het album heeft 10 nummers die zijn geproduceerd door de band en Tchad Blake (U2, Black Keys) sie ook de mixer is van het geheel. Het album heet “What Is There”.  Naar verwachting als alles weer meezit in de wereld…Volgend jaar een tour de world!

What Is There is de vijfde plaat van het Californische kwintet Delta Spirit en verbreekt een stilte die zes jaar in beslag nam. ‘We zijn een soort van familie,’ legt zanger en blikvanger Matthew Logan Vasquez uit. ‘En familieleden hebben soms een tijdje een hekel aan elkaar.’ Het gaf de groepsleden tijd voor solocarrières en sessiewerk, maar uiteindelijk kwam de familie gelukkig weer bij elkaar met What Is There als overrompelend resultaat. Popmuziek die soms zonnig is, maar die toch vooral dezelfde diepgang en dat onbenoembare mysterie heeft dat een band als Wilco kenmerkt. Geweldige groep, geweldige plaat.

Ben Harper kondigt nieuwe single London aan

Ben Harper heeft zijn nieuwe single “London” uitgebracht, als voorloper op zijn aanstaande album Winter is For Lovers (ANTI-Records). Het nieuws valt samen met de aankondiging van de releasedatum van zijn album die valt op 23 oktober 2020. Het album is Harper’s allereerste volledig instrumentale project, en in vele opzichten een samenvatting van waar Harper in zijn carrière naartoe heeft gewerkt. De solo-opname, met alleen Harper en zijn Monteleone lap steel gitaar, bestaat uit 15 tracks met originele instrumentale composities, gepresenteerd als een symfonie.

 

De eerste persing van een vinyl in beperkte oplage is al uitverkocht, maar fans kunnen hier nog steeds zowel digitale als extra fysieke versies van Winter Is For Lovers pre-orderen.

 

In onderstaande link laat Harper een live uitvoering zien van “London” die zojuist is opgenomen in The Folk Music Store, de invloedrijke instrumentenwinkel in Californië die zijn grootouders in de jaren vijftig openden.

“Het nummer ‘London’ is voor mij beïnvloed door de grote Britse gitaristen, zoals Richard Thompson, Nick Drake, John Martyn, Jimmy Page. Het heeft die stuwende Britse ‘push & pulse’ en het doordenderende ringelende geluid dat voor mij specifiek aanvoelt als London.” zegt Harper over het nummer.

 

De muziek met meditatieve invloeden op het instrumentale album Winter Is For Lovers zit diepgeworteld in het DNA van Harper en leidt terug naar The Folk Music Store, die onderdak bood aan beroemdheden van alle niveaus, waaronder Sonny Terry, Brownie McGhee, Rev. Gary Davis, Doc Watson en John Fahey. Toen Harper in zijn jeugd in de winkel werkte, ontmoette hij al iconische gitaarspelers als Leonard Cohen, Taj Mahal, David Lindley en Jackson Browne.

 

Winter Is For Lovers verkent op filosofische wijze de American Primitive movement, ooit opgestart door Leo Kottke en John Fahey. Harper combineert het met de muziek die hij hoorde toen hij opgroeide, luisterend naar de blues-, Hawaiiaanse en klassieke gitaarmeesters in de platencollectie van zijn moeder. Hij werd al vroeg aangetrokken door het onderscheidende en kenmerkende geluid van de slide gitaar, leerde fingerpicking van slide-master Taj Mahal en studeerde later bij Chris Darrow van Nitty Gritty Dirt Band – een lap steel-virtuoos die grote invloed had op Harper’s levenslange liefde voor het instrument.

 

Sinds zijn debuut in 1994 heeft Harper muzikale grenzen verlegd waarbij zijn lap steel gitaar gedurende zijn hele carrière een grote rol heeft gespeeld in zijn uitgesproken sound. Maar nooit eerder heeft hij een album gemaakt dat zo puur zijn bewondering voor het instrument en de beheersing ervan laat horen.