Category: Videoclip

Phoebe Bridgers – Scott Street

De 23-jarige singer-songwriter Phoebe Bridgers uit L.A. brak dit jaar door met de ex-IJsbreker Motion Sickness. Met fans en vrienden als Ryan Adams en Conor Oberst heeft Phoebe een streepje voor, maar dat is niet de reden dat ze momenteel gaat als een komeet. Dat komt simpelweg omdat ze prachtige songs schrijft, die ze ook nog eens overtuigend weet te brengen. En van de favorieten van de fans is het nummer Scott Street en die heeft nu ook een officiële videoclip. Inmiddels staat ze ook op de playlist met het vrouwencollectief Boygenius.

Na wat losse liedjes bracht Phoebe in september vorig jaar haar debuutalbum uit, Stranger In The Alps. Centraal in alle songs staat Phoebe’s stem, die ze regelmatig dubbel (double track) heeft opgenomen, een effect dat de nummers body en soul geeft.

Maar er is meer. Minsten zo sterk als haar zang en melodieën zijn haar teksten. Haar meeste nummers zijn (semi) autobiografisch, maar soms laat ze ook haar fantasie de vrije loop en duiken er figuren op in haar songs als David Bowie en Lemmy. What’s not to like? Met zijn prominente gitaarriff is Motion Sickness overigens een van de ‘zwaardere’ songs op het Strangers In The Alps album.

In de V.S. is er flink wat ophef over Phoebe Bridges, wat ons betreft is dat helemaal terecht.

First Aid Kit – Rebel Heart

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag. Met vandaag de nieuwe single Rebel Heart van de Zweedse zusjes First Aid Kit. De nieuwe track is weer een song zoals we van ze gewend zijn; folky indiepop. Afgelopen januari kwam nog het album Ruins uit, Rebel Heart komt op de EP Tender Offerings te staan dat vrijdag 14 september verschijnt.

Liefhebbers van First Aid Kit luisteren natuurlijk ook naar Pinguin Pop.

LIVEDATA 27/11 De Roma, Antwerpen 29/11 TivoliVredenburg, Utrecht

King Krule – Biscuit Town

De 23 jarige Brit -Archy Marschall is zijn echte naam- klinkt als geen ander. Letterlijk. Zijn stem is donker en vaak vervormd, zijn stijl een vreemde melange van indie, hip hop, dub, punk, jazz, rock en al het andere dat in zijn kraam van pas kan komen. Dansen is vrij moeilijk en meezingen vrijwel uitgesloten. Krule‘s teksten gaan veelal over mentale en fysieke ongemakken. Hij zingt ze met een tongval waarin zijn Londense roots doorschemeren.

Ondanks het feit dat King Krule vrij compromisloze muziek maakt, is hij behoorlijk populair aan het worden. Het kan dus wel. Dat er in deze tijd van plastic pop, domme dance en risicoloze rock zo veel bijval is voor de vuurrode Brit met zijn averechtse muziek is opvallend. En bemoedigend.

 

The Struts – Body Talks ft. Kesha

Een opgemaakte zanger maakt nog geen glamrevival, maar het zou zo maar kunnen dat The Struts andere bands over de streep trekt  en net als zij weer een beetje show in de business gaan brengen.  Het is wel weer eens tijd voor een beetje glans en glitter. Aan beiden geen gebrek bij Luke, Adam, Jed en Gethin van The Struts. Na negen jaar samen is er ook voldoende ervaring. Combineer dat met een fysiek, die zich leent voor strakke pakken en kekke kapsels plus een koffer vol songs met flair en je hebt je de voorwaarden voor een topband.

Vreemd genoeg hebben de Amerikanen dat eerder door dan de landgenoten van The Struts uit het oer Engelse Derby. Dat komt waarschijnlijk omdat Dave Grohl uitgesproken fan is. Foo Fighters heeft uitgebreid getoerd in de V.S. met The Struts als support act. De relatie gaat verder dan voetballen voor de optredens. Dave heeft zanger Luke, die in zijn vrije tijd gitaren beschildert ook gevraagd een paar van zijn instrumenten onder handen te nemen.

Body Talks is een uitstekende opwarmer voor het tweede album dat The Struts ook een beetje vastigheid in Engeland en Europa moet brengen.  De single heeft swing en schwung en lijkt dankzij de stem van frontman Luke Spiller meer dan een klein beetje op Queen. Het tempo is in bruikleen van Iggy’s Lust For Life en de koortjes roepen prime time Stones in herinnering. Wie niet de neiging krijgt bij het horen van Body Talks van The Struts om op te springen en te gaan dansen is hier aan het verkeerde adres.

Rolling Blackouts Coastal Fever – An Air Conditioned Man [LIVE SESSION]

Elke ochtend om acht uur is het tijd voor een verse Clip van de Dag! Vandaag één van onze hoogtepunten van Lowlands 2018: de Australische indieband Rolling Blackouts Coastal Fever. Check de nieuwe livesessie van de single An Air Conditioned Man.

LIVEDATA 02/11 Trix, Antwerpen 03/11 Paradiso Noord, Amsterdam 04/11 Doornroosje, Nijmegen

Clipprimeur: William Fitzsimmons – Angela

Singer-songwriter en producer William Fitzsimmons brengt op 21 september zijn zevende  studioalbum Mission Bell uit op Groenland Records. Mission Bell werd met producer Adam Landry (Los Lobos, Vanessa Carlton) in Nashville opgenomen. De nieuwe single Angela is nu uit en hij speelt vandaag op Into The Great Wide Open!

“Angela is about giving your life to someone and them giving it to someone else, but still not being able to let go of them. It’s about being blinded to reality by one’s emotions…”

Mission Bell is een optekening van een bewogen jaar, voornamelijk door de scheiding met zijn vrouw. Het album werd oorspronkelijk in de zomer van 2017 opgenomen in te thuisstudio van Fitzsimmons, maar de opnames werden teniet gedaan door en na de scheiding. In 2018 ging Fitzsimmons naar Nashville om het album opnieuw op te nemen met producer Adam Landry. Mission Bell is het eerste album van Fitzsimmons dat hij analoog opnam. Het geluid is rauw, echt en tastbaar.

Het proces en resultaat van Mission Bell is zowel pijnlijk als helend, met begrip van de complexiteit van de mens, vooral in slechte periodes. Maar het is geen goed versus slecht album geworden of een poging om empathie te krijgen. Mission Bell gaat over verraad, maar ook over verzoening en vergiffenis. Het gaat over mensen die hun best doen, maar elkaar toch vaak pijn doen.

“Having to let go of the first version of this record was incredibly strange and something I’ve never done before. But it was the right thing to do. That record was made at a time when nearly all involved, including myself, were living dishonestly and selfishly and poorly, and it was clear in the results. When I was forced to see the truth of how rotten things had become inside and around me, I deleted every note and every word. My dear friend and manager, Rishon, connected me with producer Adam Landry, and together the two of us spent weeks upon weeks breathing back life into a project that I thought was lost for good. By the time we finished, I felt like I had reclaimed something that was taken from me and I remain terribly proud of this work as a result” -aldus Fitzsimmons.

LIVEDATA 31/08 Into The Great Wide Open, Vlieland 14/10 Paradiso, Amsterdam 16/10 Botanique, Brussel (BE)

Scram C Baby – Elephant

Waarom Scram C Baby na 8 jaar stilte plotseling weer de geest heeft? Geen idee. Maar wat maakt het uit zolang de hoofdstedelijke rockers met sterk nieuw werk komen als de single Elephant. Het is gelukkig niet zo dat de band doet alsof de tijd stil is blijven staan. In het laatste decennium van de vorige en het eerste van deze eeuw maakte Scram C Baby naam met begeesterde rammelrock van het soort dat we nu garage noemen. Soort van tijd vooruit dus, als je bedenkt dat garage nu een populair genre is bij de jongste generatie Neder-rockbands.

Vergeleken met uitslaande bermbrandjes als Kisses Suziki (1996) en Earstruck (2010) is de nieuwe single Elephant het toonbeeld van beheersing, een in een Berlijnse Bowie saus gedipte bolero, een slowburner met een gradueel opgevoerde spanning en de dreiging van een naderend onweer.

Het zou kunnen zijn dat de verandering van stijl is ingegeven door het besef dat de veteranen als het gaat om onstuimige energie het zullen moeten afleggen tegen de jeugdige overmoed van jonge hondenbands als Korfbal en Canshaker Pi (waarin de zoon van de zanger SCB speelt). Scram C Baby is  ouder, wijzer, anders en terug. En dat is goed nieuws.