Er zijn rockopera’s, geweldige soundtracks van musicals én van films, maar er begint langzaam ook een stroming te ontstaan van muziek die in theatervorm wordt gegoten. Verhalende albums waar je echt voor moet gaan zitten. Charlie Fink, ex-frontman van Noah and the Whale levert met zijn solodebuutalbum Cover My Tracks een intrigerend stukje muzikaal theater.
Tekst Martje Schoemaker
“Nee, het is niet voor het theater geschreven. Het is echt muziek, liedjes. Precies zoals ik muziek ervaar en ook echt wil maken. Ik heb de liedjes allemaal rondom dit grotere verhaal geschreven. Liedjes horen verhaaltjes te zijn en nog mooier als het album en de liedjes samen één groot verhaal vormen.” Er zit een verschil tussen muziek voor het theater en popmuziek, theatermuziek vraagt vaak een meer actieve luisterhouding, popmuziek ervaar je meer. Nick Cave, Lou Reed, Tom Waits, allemaal muzikale helden van Charlie gingen hem natuurlijk al voor. Maar vergeet ook niet David Bowie en zijn Lazarus, een muzikaal theaterstuk. “Er is zoveel veranderd in ons luistergedrag de afgelopen tien jaar. Zelf ben ik iemand die heel graag naar albums luistert, en daarom vind ik het triest om te zien dat een album langzaam waarde verliest.”
Er zijn meer artiesten die albums maken die echt als album bedoeld zijn. Waar je voor gaat zitten en echt naar luistert. “Het is niet dat je het album aanzet en van begin tot eind stil moet zitten. De liedjes spreken ook voor zich. Maar! Het is wel heel fijn om het hele album te beluisteren, daar zit de kracht.” Het idee om een album te maken en een theatershow te maken waren er tegelijk. Charlie is daarin op zoek gegaan naar wat voor hem de oorsprong is van liedjes schrijven, de kracht (en macht) van de zanger, troubadour. “De rol van de muzikant, als je terug naar het begin gaat, dan zie je dat de muzikant de rol had van verhalen vertellen. Niet alleen het overbrengen van verhalen, maar daarmee ook het dichterbij brengen van gemeenschappen. En bedenk je dan ook hoe raar het eigenlijk is dat muzikanten in de 21e eeuw opeens idolen zijn, sterren, die juist verder weg van de maatschappij staan.”
Hij gaat toeren met de theatershow, maar zal ook in zijn eentje op het podium staan. Terug naar de basis, met alleen een gitaar. Wat je uit de muziek haalt verschilt dus per uitvoering; vanaf vinyl of digitaal, tot zijn solo optreden of het theaterstuk. “Als theaterproductie wil ik echt de ervaring verbreden, alleen wil ik terug naar de ‘bare necessities’ en als je alleen thuis bent, zet de plaat dan op!” Charlie is een van de vele artiesten die weer een album maakt voor het album. Mede door de terugkeer van vinyl gaan mensen weer naar muziek luisteren als een belevenis. “Het is ook wat mensen willen, ze willen ervaren. Net zo goed als dat livemuziek nooit zal uitsterven, we willen connectie maken. Met de muziek, met de artiest, met elkaar.”
De Cover My Tracks-theatershow gaat in première in London, in The Old Vic theater. “Het theater op zich is al een beleving. Het is dan ook een grote eer daar mijn muziek ten gehore te mogen brengen.”