Nee, het ligt niet aan je oortjes of speakers. Lost klinkt bewust alsof het gemixt is in een blender i.p.v. een studio. De reden zal duidelijk zijn, de vervorming dient om het gevoel van verlatenheid te benadrukken.
Want daar gaat Lost tenslotte over. De Canadese rockers zich noemende cleopatrick hebben Lost niet zelf geschreven. Dat hadden ze waarschijnlijk wel gewild, maar beter dan Frank Ocean en zijn team wisten Luke en Ian hun gevoelens en frustraties niet te verwoorden. Dus zijn ze maar aan he coveren geslagen.
Je moet echter van goede huize komen wil je het origineel in hun herkennen. Los van de tekst hebben ze geen enkele steen op de andere laten. Frank’s versie is fris en funky. De toon desolate van de tekst hoor je nauwelijks terug in de productie. Lost in handen van cleopatrick is een schreeuw recht uit het hart. Hopelijk lucht het op.