De Amerikaanse folk artiest Jess Williamson brengt op 15 mei haar nieuwe, vierde studioalbum Sorceress uit via Mexican Summer. Sorceress werd in Los Angeles geschreven, opgenomen in Gary’s Electric in Brooklyn, New York en vervolgens afgemaakt bij Dandy Sounds in Dripping Springs, Texas. De eerste single Wind on Tin is nu uit.
Jess Williamson groeide op in Dallas, Texas, maar woont sinds een paar jaar in LA. Deze move resulteert ook in een iets andere sound ten opzichte van haar vorige album Cosmic Wink wat in 2018 verscheen. Ze blijft trouw aan haar country roots, maar de muziek ik met haar ambities meegegroeid. Williamsons stem is zowel sterk als kwetsbaar en de muziek doet denken aan ’70s cinema, ‘90s country muziek en ‘breezy West Coast psychedelia’.
We zitten midden in een occulte wederopstanding, voornamelijk omdat mensen op zoek zijn naar betekenis. De interesse in Tarot, astrologie, kristallen en zelfs online yoga groeit. De esoterisch geleerde Erik Davis schreef: “We turn to psychedelics, the occult, meditation, not just as another form of ideology, but because they reflect something true about the situation we’re in.” Magie leeft op in chaos, en het zijn chaotische tijden. Op Sorceress verweefd Williamson liefdes brieven met het verwarrende heden en de onzekere toekomst. Zo bezingt ze reflecties op vrouwelijkheid, het (na)streven van perfectie, het ‘New Age’ geloof, kritiek op kapitalisme en social media. Maar ook intieme verhalen over het leven en de dood van naasten. Het is een album over het verlies van onschuld en de mogelijkheid om zelfkritisch, zelfbewust en vol bezinning te zijn.
De eerste single afkomstig van Sorceress is Wind on Tin. Jess Williamson zegt hierover: “Wind on Tin is a song about my experience of traveling to the remote desert town of Marfa, Texas to attend a memorial service for a friend who passed away. Grief has a way of making the veil between worlds very thin. Prior to the memorial service, I was sitting on a porch passing around a guitar and drinking beers with a few very dear people in my life who I look up to greatly and who were very close to the person who had passed. We heard an unexplainable sound in the wind that made us all pause. Like a flute, but more angelic. It kept going. We tried, unsuccessfully, to record it. The sound was indescribably beautiful and heavenly. “Was it the angels singing just for us, or is that what the wind out here does on tin?””