Met ‘Bang’ onderzoekt Hilbrandt onze kleine angsten.
De kleine barrières die ons er van weerhouden om onszelf te zijn.
We zeggen niet wat we hadden willen zeggen, we dansten niet toen het kon.
‘Bang’ gaat over die angst en eenzaamheid, maar ook over de realisatie dat iedereen zich soms zo voelt en dat dus niemand alleen is.