Ze waren een tijdje terug nog de support van Weezer, maar Dinosaur Pile-Up mocht begin juni hun Paradiso ontmaagding als headliner ervaren. Hun derde album, Eleven Eleven, is afgelopen week op 26 augustus uit gekomen, terwijl het een wereldwijde release had moeten zijn. Frontman en zanger Matt Bigland baalt daarvan, maar is blij met hoe dit album tot stand is gekomen.
Tekst Martje Schoemaker
“Deze keer gingen we echt als een band de studio in. Bij de vorige twee was ik het alleen daarbinnen. De energie en magie die we als band op het podium hebben, staat nu echt voor het eerst op plaat.” Als band optreden, maar in zijn eentje in de studio. De vorige twee albums heeft Matt alleen opgenomen, alles. Op Nurture Nurture uit 2013 werkte hij wel al samen met producer Tom Dalgety (oa Royal Blood), die nu de hele band in de mix heeft gegooid. “Het was één van de redenen waarom hij zo graag met ons wilde werken. Wat het ook zo tof maakte is dat we gewoon echt goede vrienden zijn. Het was gewoon vier vrienden een maand lang in een studio.”De mogelijkheden in muziek maken en opnemen als band zijn toch wel een stukje groter dan als je het helemaal alleen moet doen. “In de voorproductie vond vooral het experimenteren plaats. Omdat ik het niet alleen was, kon ik mijn ideeën tegen Mike en Jim houden, en Tom. Het mooie van voorproductie is; we hadden nog geen definitieve lijst van liedjes voor op het album. Het was gewoon een waslijst aan muziek die we eigenlijk allemaal wel wilde opnemen. Dan gebeurt het dus dat we liedjes in stukjes hakken, of per gedeelte kijken wat er nog bij moet.” Producer Tom moest soms wat strenger optreden. Dan liet hij de jongens een paar uur alleen met de opdracht ‘daar moet een goed einde bij komen en dat moet lekkerder klinken. Succes!’
Er is weinig leuker dan drie uur lang lekker kunnen doen wat je wil en dan met een mooi resultaat komen. “Op het album staat een liedje Nothing Personal, in voorproductie waren dat nog twee liedjes. Twee totaal verschillende liedjes zelfs. We hielden allemaal van de coupletten van het ene liedje en het refrein bij de ander. Maar los van elkaar, als losse liedjes werkte het gewoon niet. Dus! Plak ze bij elkaar en je hebt het perfecte liedje.“ Matt geeft wel toe dat het een grote en enge stap voor hem was, als song writer, maar Tom wist wat hij deed en daar is Matt hem dankbaar voor. “Ik wilde het bijna met meer liedjes gaan doen!”
Op het podium staat een band die blijer is dan een paar jaar geleden. “We hebben zoveel meegemaakt en zo hard gewerkt om hier te komen. We hebben nu echt als band het werk gedaan en dit album opgenomen. Omdat we het samen hebben gedaan voelt het beter, klinkt het beter. We zitten vol met positieve energie!”
LIVEDATUM 19/11 Melkweg, Amsterdam