Het Arnhemse Donnerwetter doet een greep in zestig jaar pophistorie en combineert inspiraties tot een broeiende soundtrack van een denkbeeldige roadmovie. Aan de vooravond van een clubtour, en met veel buitenlandse data in het vooruitzicht, spreken we met voorman Rocco Ostermann.
Tekst Chris Dekker
“Er lopen hier mensen van het gasbedrijf en er hangt al de hele ochtend een rare geur,” meldt Ostermann als we hem voor muzikantenbegrippen veel te vroeg bellen. De suggestie dat een gasexplosie tijdens een interview wel een mooie primeur zou zijn, wordt met Arnhemse nuchterheid beantwoord. “Liever niet voor de koffie.”
Nuchter maar zeer gedreven. Dat is het werkethos van de band en het bracht zanger/gitarist Rocco Ostermann, gitarist/zanger Wout Kemkens, toetsenist/bassist Matthijs Stronks en drummer Mike Visser naar de Popronde, DWDD, Oerol en Zwarte Cross. Voor wie Donnerwetter de afgelopen jaren gemist heeft, legt Rocco het nog eens uit.
“We combineren eigenlijk elke stijl. Van blues en soul tot Zappa, Beatles en Howlin’ Wolf. Het is als een soundtrack van een roadtrip door de pophistorie. Soms willen we bewust een floorfiller en dan moet alles wijken voor het ritme, maar meestal doen we gewoon iets. Op een bepaald moment komt dan dat uitroepteken op je voorhoofd; die ‘YES!’. We staan op de schouders van de groten, maar met al die inspiraties proberen we wat unieks te maken.”Met jou en Wout lijkt het op een band met twee kapiteins. Is dat zo?
“Nee, we vullen elkaar juist perfect aan. Vijf jaar terug ontmoetten we elkaar, we speelden een dag later samen en we zijn nooit meer gestopt. Alsof we tweelingbroers zijn, hebben we aan één blik genoeg en we stimuleren juist onze verschillende inzichten en verschil in karakter in de muziek. Het gaat als vanzelf en met veel lol. Alles kan, we proberen alles en dat geldt zeker ook voor Matthijs en Mike.”
Na een zomer van soms drie festivals op een dag, gaan jullie de zalen weer in. Past jullie broeierige sfeer beter in de brandende zon, of mag het zweet van de muren lopen?
“We hebben echt een topjaar achter de rug, met een goed ontvangen plaat en inderdaad heel veel festivals. Maar ik kijk toch wel uit naar de clubshows. Op festivals speel je vaak drie kwartier en met eigen shows, spelen we soms tegen de twee uur. We willen nog wel eens wat improviseren, haha! Daarnaast kunnen we nieuwe dingen proberen.”
En Europa lonkt.
“We hebben een boeker voor het buitenland, dus reken op meer data, en we praten binnenkort met ons label over promotie in het buitenland. Als je als band Europa in wilt heb je dat allemaal nodig. Wat dat betreft zouden we meer in Amerika passen. Bands zingen daar over liften, troosteloze vlaktes en eindeloze reizen in gammele treinwagons: die cultuur heb je hier niet. In plaats van uren diep in gedachten over highways te rijden, donder je hier de Afsluitdijk af of je belandt in, het overigens zeer fijne, België.”
Voor de nabije toekomst zit de band in ieder geval vol plannen.
“Naast de clubshows hebben we nog de Donnerwetter Day in maart, waarvoor de voorverkoop deze maand start. In Arnhem brengen we daar allerlei kunstdisciplines bij elkaar. Van muziek tot mode en van schilderkunst tot film. Vorig jaar ontstond het geleidelijk bij onze cd-presentatie, maar we willen er een jaarlijkse dag van maken om de Arnhemse kunstwereld op de kaart te zetten. Het mooie van die dag is dat al die kunstvormen elkaar inspireren, stimuleren en uitdagen. Verder hebben we in een kasteel in twee dagen vijf nieuwe nummers geschreven. Dat is gefilmd en tussen alle shows door komt dit binnenkort samen met een portret van de band als documentaire uit.”
LIVEDATA 05/11 Atak, Enschede 16/11 Cul De Sac, Tilburg 18/11 De Vorstin, Hilversum 25/11 Merleyn, Nijmegen 26/11 Mezz, breda 10/12 W2, Den Bosch 11/03/2017 Donnerwetter Day, Arnhem