Het leven lacht Tim Carroll toe. De zanger van Holy Holy geniet van de populariteit van de tweemansband, maar ook van het uitzicht op zijn vijftig hectaren aan achtertuin in Tasmanië, waar hij vier jaar geleden met zijn Zweedse vrouw kwam wonen. Wij waren benieuwd of de man met zoveel moois om zich heen ook net zulke mooie verhalen heeft. Het resultaat bleek niet eens met een clickbait-kop te omschrijven.
Tekst LiveGuideNL | Thomas van Waardenburg
Een band genaamd Holy Holy brengt een single uit getiteld Darwinism. Hoe pissig willen jullie religieuze instanties precies maken?
“Haha! Het zou geweldig zijn om boze brieven van hen te krijgen, maar onze single gaat niet over de evolutietheorie. Onze laatste tour trapten we af in de stad Darwin, in het noorden van Australië. Toen we na de show nog een paar dagen bleven hangen, schreef ik op mijn telefoon wat teksten die ik daarna heb opgeslagen onder de naam ‘Darwin’. De naam is dus eigenlijk ook geëvolueerd.”
Holy Holy staat ook compleet los van religie, natuurlijk. Jij laat je duidelijk inspireren door de Amerikaanse poëet Allen Ginsberg en psychotherapeut Carl Jung.
“Dat is nog nooit iemand opgevallen, maar het klopt! De song Holy Gin, van ons laatste album When the Storms Would Come, bevat verwijzingen naar het gedicht Footnote To Howl van Allen Ginsberg. Ik luister graag naar podcasts en die geven me ook regelmatig inspiratie voor teksten. Vooral In Our Time van Melvyn Bragg: een historicus die uitlegt hoe geleerden uit verschillende tijden over bepaalde onderwerpen dachten. Zo kwam ik bijvoorbeeld op de verwijzing naar Carl Jung in de song A Heroine. Ik raad iedereen aan ernaar te luisteren.”Je hebt bandgenoot Oscar Dawson leren kennen in Azië toen jullie daar vrijwilligerswerk deden. Toch duurde het daarna nog jaren voordat de band werd gesticht. Wat deden jullie in de tussentijd?
“Ik ben eerst naar Zweden gegaan en Oscar naar Berlijn. Het was niet per se mijn plan om lang te blijven, maar toen ik in Zweden mijn vrouw ontmoette, wilde ik natuurlijk niet zomaar weg. Oscar was ondertussen druk bezig met zijn band Dukes of Windsor, maar we hielden altijd contact. Toen hij een keer naar Stockholm kwam en ik hem voor wat hulp met mijn muziek vroeg, beviel dat zo goed dat we die dag nog de band zijn begonnen.”
En de naam voor de band kwam tot je na het nuttigen van spacecake, begreep ik?
“Haha, dat heb je goed begrepen! Op een middag vroeg mijn pianoleraar na de les of ik een hasj-koekje met hem wilde delen. We zouden daarna naar een show gaan, maar eenmaal bij de bushalte beseften we dat dát niet meer ging gebeuren. Daarna volgde een behoorlijk introspectieve nacht waar ik over een boel dingen heb nagedacht, zoals de kracht van dubbele woorden. Zo kwam ik op Holy Holy. Het woord alleen al draagt een bepaald gevoel met zich mee en dat is ook wat wij met onze muziek willen bereiken.”
Je organiseert eens per jaar een festival in je achtertuin. Dat is vast de beste bijbaan die een muzikant kan wensen?
“Absoluut. Afgelopen maart was de derde editie van Panama, zoals het festival heet. Het is de beste baan ooit! Ik weet niet eens of ik zonder dat festival in een band zou kunnen zitten, omdat touren en opnemen soms heel slopend is. Maar dat festival kan ik gemakkelijk tijdens een tour organiseren en dat houdt me gemotiveerd. We hebben grote acts als Charles Bradley, Courtney Barnett en Seun Kuti gehad, maar ook een boel opkomende bands uit Australië. Op het festival verkopen we appelcider die we zelf maken. Ik word altijd enorm blij als ik erover mag praten, haha! Had ik al gezegd dat het podium naast een meer vol lelies staat?”
LIVEDATA 21/09 Indiestadt @ Paradiso, Amsterdam 22/09 Merleyn, Nijmegen 02/10 Rotown, Rotterdam
Klinkt als: van podcasts en spacecake smullende indie-Aussies met een gezegende dubbele tong
Het september-nummer van LiveGuideNL is nu uit en gratis verkrijgbaar op meer dan 550 adressen.