Enkele maanden geleden stonden ze al in de bovenzaal en onlangs werd bekend dat ze er zullen terugkeren voor Pinguins in Paradiso! dat 4 april zal plaatsvinden. De mannen van Lonely The Brave maken zich op dit moment klaar voor een uitgebreide tournee in de UK waar voor de eerste keer als headliner zal worden opgetreden. Drummer Gavin ‘Mo’ Edgeley komt superlatieven tekort wanneer wij met hem terugblikken op het succesvolle maar minstens zo bizarre carrièreverloop van de band.
Tekst Jeroen Bakker
“Dat optreden bij jullie vorig jaar tijdens het Eurosonic Festival heeft ons veel opgeleverd”, aldus Edgeley. Lonely The Brave speelde een ijzersterke set die volgens velen tot de beste van het festival behoorde. “We speelden het afgelopen jaar in Den Bosch en in Amsterdam maar ook in een plaats met de naam Zwolle? Spreek ik het goed uit? ‘The club was absolutely rammed.’ We kunnen het nog steeds niet geloven dat er zoveel mensen uit allerlei, voor ons nog onbekende plaatsen naar onze band komen kijken.”
Edgeley begeeft zich, wanneer de drukke agenda het toelaat, regelmatig zelf ook naar de clubs om naar bands te kijken. Het toeval wil dat hij na ons gesprek meteen zijn spullen zal moeten pakken voor een 24-uurs-trip naar Amsterdam om een dag later in de Winston Kingdom te kunnen kijken naar Pianos Become The Teeth, één van zijn favoriete nieuwe bandjes.
Als muzikant speelt hij zelf ook graag in de kleinere clubs maar met zijn band heeft hij al op festivals als Download, Reading, Rock am Ring, Pukkelpop en Rock in Park gestaan. “Echt nauwelijks te bevatten”, klinkt hij enthousiast en verbaasd tegelijk. “En dan te bedenken dat we op dat moment nog maar één ep hadden uitgebracht.”
Het vragen naar andere hoogtepunten levert een enorme hoeveelheid superlatieven op. “Moet je je voorstellen: je speelt nog maar kort met elkaar en staat vervolgens op de bekendste festivals ter wereld. Festivals waar je vroeger alleen maar van droomde. Het is een enorme eer om op Glastonbury te spelen maar wanneer dat ook nog eens op het John Peel Podium is, een podium vernoemd naar iemand die zoveel voor de muziek heeft betekend, dan grenst dat aan het ongelofelijke. Ook die ene keer dat we voor The Deftones mochten openen in Parijs is er één om nooit te vergeten. We zijn allemaal grote fans van die band.” Naar verluidt heeft Edgeley zelfs grote lappen tekst van de Californische metalband op zijn lichaam laten tattoeëren. Dat ook de muzikale invloed duidelijk waarneembaar is zal geen verrassing zijn.
Na twee ep’s is er dan nu The Day’s War, het eerste volwaardige album en daar hebben de fans van het eerste uur bijna vijf jaar op moeten wachten. “De release hiervan werd nog eens enkele maanden uitgesteld omdat een grote platenmaatschappij het internationaal wilde aanpakken”, klinkt het haast verontschuldigend. “Wij hebben nooit met een bepaalde doelstelling gewerkt. Wanneer je een mogelijke carrière vooraf zou uitstippelen dan ziet het er waarschijnlijk iets anders uit. Bij ons is het nu eenmaal zo gelopen. We merkten al snel dat de muziek, onze grootste liefhebberij, niet langer als een hobby kon worden beschouwd. Er hebben zich enkele kansen aangediend en die hebben we gepakt. Nee, daar hebben we nooit spijt van gehad. We vinden de tournees ontzettend gaaf om te doen en ik denk dat de vele optredens die wij samen hebben gedaan een positieve invloed hebben op het geluid zoals je dat op The Day’s War kunt horen.”
De recensies op het afgelopen najaar verschenen album zijn lovend. De band is er dan ook in geslaagd om de live-intensiteit van de haast epische indierock in de studio vast te leggen.
“We kijken terug op een zeer geslaagd jaar. Samenvattend kun je zeggen dat het een combinatie is geweest van geluk hebben en hard werken waardoor we het hebben afgedwongen. Het was in ieder geval een jaar om nooit te vergeten.” Met de vraag of dit alles in 2015 te overtreffen valt houdt hij zich niet bezig maar dat er mooie dingen staan te gebeuren staat nu al vast. “We starten binnenkort met de headline-shows in Europa, te beginnen met een tour in Engeland. Kort daarop volgt Nederland. Maar geloof me, het feit alleen al dat we overal kunnen spelen is ‘mindblowing’. Nog maar vier jaar geleden zijn we begonnen in Cambridge. Het is een uit de hand gelopen hobby waar we helemaal voor gaan. Het is nog net zo leuk als in het begin maar eigenlijk leer ik er nu pas van te genieten. Ik realiseer me nog steeds heel erg goed hoe moeilijk en onzeker de beginperiode soms was. Toch wist ik al op school dat ik dit zou gaan doen. Moet je nagaan, tijdens Aardrijkskunde werd ik vaak uit de klas gezet wegens wangedrag en desinteresse. Ik wist maar nauwelijks de gevraagde plaatsen op de kaart aan te wijzen. En nu sta ik in diezelfde plaatsen op een podium.”
LIVEDATA 04/04 Pinguins in Paradiso, Amsterdam