In de tweede week van mei stond de Ierse folk rocker Luka Bloom in de Waalse Kerk in Amsterdam. Een bijzondere locatie, voor een bijzondere muzikant die al ruim 40 jaar muziek maakt, maar zichzelf nog altijd muzikaal verrast en vernieuwd. Volgende week is hij terug voor een optreden tijdens het Naked Song Festival in Eindhoven.
Tekst Martje Schoemaker
“Kerken zijn een prachtige plek om te spelen, maar zijn wel een uitdaging. Vanwege de akoestiek. Waar ik ook speel, ik probeer een zo’n goed mogelijk gevoel van de ruimte te krijgen en bekijk per locatie welke liedjes ik ga spelen.” Luka Bloom, echte naam Kevin Barry Moore, heeft een nieuw album uit (Frugalisto), waarop hij met zijn levenservaring, maar vooral ook nieuwe ervaringen nog meer dan genoeg te vertellen heeft.
Maar het begon niet allemaal zo glorieus. “Tussen mijn 17e en 32e heb ik echt moeilijk gehad. Ik ben niet één van die mensen die op jonge leeftijd in 1 klap beroemd en succesvol was. En daar ben ik blij om. Want het betekende dat alle persoonlijke drempels en problemen die ik had en tegenkwam uit de weg kon ruimen voordat ik echt doorbrak.” In 1987 verhuisde hij naar New York, waar hij tekende bij Warner Brothers, waar hij drie albums bij maakte. Daarmee had hij zich meteen gevestigd. Niet alleen in Amerika, maar vooral ook Australië, België, Duitsland en Nederland. Hij speelt al in Nederland vanaf 1990. Dat niet alleen, hij heeft hier ook gewoond, in Utrecht en in Groningen.
Zijn artiesten naam Luka Bloom heeft hij mede te danken aan een liedje; Luka, van Suzanne Vega. “Toen ik naar New York kwam had ik twee beslissingen voor mezelf genomen; ten eerste dat ik echt heel hard ging werken om een publiek voor mezelf op te bouwen en ten tweede dat ik een anonieme identiteit voor voor mijn muziek wilde creëren. Het doel was echt om met een schone lei te kunnen beginnen, echt een nieuw begin.” Verhuizen naar een land waar niemand je kent is spannend, en dapper. Maar de mogelijkheid om jezelf opnieuw uit te vinden was te aanlokkelijk.
“Al tijden was ik naar namen aan het kijken, vooral namen die lekker Iers klinken. Tot ik opeens een liedje hoorde… “My name is Luka…” Het was meteen verkocht, ik hou van het liedje en ik hou van Suzanne. De naam is wat je een ‘lucky charm’ zou kunnen noemen.” Luka van Suzanne Vega is een liedje wat de magie heeft niet gedateerd te klinken. Hoe houdt zijn muziek zich staande zo door de jaren heen?“Niet alle liedjes klinken nog net zo als ze toen klonken. Er zijn een aantal liedjes die ik in de jaren ’90 geschreven heb die ik gewoon niet meer speel. Maar gelukkig zijn er ook genoeg die ik nog wél speel. Die liedjes hebben iets speciaals, ik hou gewoon van ze.” Luka Bloom heeft in die jaren ’90 zichzelf ook op een bijzondere manier op de kaart gezet, door I Need Love van LL Cool J te coveren. Meer nineties dan dat wordt het niet, iets om spijt van te hebben?“Hemel nee! Waarom zou ik daar spijt van hebben? Het is één van de dapperste dingen die ik gedaan heb. Als je als Ierse folk zanger naar Amerika gaat, krijg je meteen een label aan je gehangen, daar heb ik altijd moeite mee gehad. Het is niet erg, maar wel erg saai. Als muzikant ben ik geïnteresseerd in alle soorten muziek, zelfs punk. En als je dan in de jaren ’90 in New York woont, dan ben je omringd met rapmuziek. Ik wilde kijken of ik daar iets mee kon, maar de meeste liedjes waren… verschrikkelijk. Agressief, seksistisch en bullshit. Tot ik I Need Love hoorde. Het klonk en voelde goed en ik vond het mooi wat hij erin zei. Het coveren, kijken wat ik ermee kon, is één van de moeilijkste dingen die ik gedaan heb. Maar tot op de dag van vandaag ben ik er trots op. Ik zing het zelfs nog steeds!”
LIVEDATA 25/06 Naked Song Festival @ Muziekgebouw, Eindhoven 30/11 TivoliVredenburg, Utrecht