Zondag 7 mei zal de Q-Factory in Amsterdam geheel in het teken staan van Doug Sahm, de ‘Texas Tornado’ die nog altijd tot de verbeelding spreekt van iedereen die de Tex-Mex-muziek een warm hart toedraagt. Een bijzondere gelegenheidsband onder leiding van Tim Knol zal de muziek van deze veelzijdige, en helaas veel te vroeg overleden Amerikaanse held op een waardige wijze onder de aandacht brengen. Met Knol blikken we vast vooruit op deze speciale middag en praten we met hem over zijn liefde voor deze geweldige muzikant en zijn prachtige muzikale nalatenschap.
Tekst Jeroen Bakker
Hij zit er ontspannen bij wanneer we hem aantreffen in een hoofdstedelijk café. Toch staat er op korte termijn veel te gebeuren rondom zijn persoon. Naast het fotograferen voor een vervolg op het boek ‘Passion for Vinyl’ wordt er gewerkt aan een nieuw solo-album en nee, The Miseries zijn niet gestopt. “Die staan even op een lager pitje”, aldus Tim Knol.
Tussen alle bedrijven door neemt hij maar wat graag de tijd om te praten over het optreden van aanstaande zondag en over de muziek van Doug Sahm, de muzikant die voor hem altijd een grote bron van inspiratie is gebleken. “In mijn jeugd werd thuis altijd muziek van Doug Sahm gedraaid. Als mijn vader thuis een feest gaf dan draaide het altijd uit op dansen met de muziek van de Texas Tornados, de band, overigens vernoemd naar een song van Sahm, waarmee hij groot succes had. Dat waren de eerste momenten dat ik met zijn muziek in aanraking kwam. Prachtig vond ik dat. Echt een geweldig stel muzikanten. Flaco Jiménez op accordeon, heeft ooit nog eens in Hoorn in het Huis Verloren gespeeld maar hij komt tegenwoordig helaas het land niet meer uit vanwege allerlei problemen, Freddy Fender, Augie Meyers en dan ook nog Doug Sahm. Daarnaast werd regelmatig materiaal van Sir Douglas Quintet gedraaid, bijvoorbeeld Dynamite Woman, ook Who Were You Thinkin’ Of van The Texas Tornados en uiteraard ook solo-werk zoals Groover’s Paradise of Is Anybody Going To San Antone waarop hij samenwerkt met Bob Dylan en Dr. John.”
Tijdens zijn bezoek op het South by Southwest Festival 2015 met The Miseries zag hij Sir Doug & The Genuine Texas Cosmic Groove, de documentaire van Doug Sahm in première gaan. “Daar werd ook een tribute gedaan maar het was niet bepaald goed te noemen. Het was een genante vertoning. Steve Earle was echter een positieve uitzondering. De zonen van Doug Sahm waren er en ook Augie Meyers kwam opdraven. Charlie Sexton, de gitarist van Dylan, had zich verkleed als Doug Sahm. Het was een beetje teveel show. Het zijn juist de liedjes die het moeten doen maar het was meer een incrowdfeestje van de familie van Doug en veel interessant-doenerij. Ik vond het maar deprimerend. Je hebt de liedjes en je hebt de muzikanten in huis. Daar mag het dus niet aan liggen denk je dan. Wij hebben toen we terugkwamen in Nederland daarna in het Huis Verloren een tribute gedaan en in september 2015 speelden wij, dat zijn Jan The Lazyman, Jur Scherpenzeel, Kees Schaper, Jeroen Tenty, Rikkie van Doorn en Melle Boersma, tijdens het Sugar Mountain Festival in Paradiso onder de naam The Special Twenties. Het bleek enorm aan te slaan bij het publiek. Het is geen imitatie, het gaat er om hoe je het brengt en de soul, het gevoel, dat je er in legt. Sahm deed het heel losjes en hij maakte ook foutjes maar dat mag. Hij kende 3000 liedjes en speelde altijd zonder setlijst. Hij liet zich, zeg maar door de whiskey ‘sturen. Wat ik zo bijzonder vind is dat hij je kan raken met zijn muziek maar het is ook feestmuziek, geschikt voor een polonaise om vervolgens weer te schuifelen zoals bij She Never Spoke Spanish To Me. In Amerika gebeurt dat dus en trouwens ook in Paradiso op die avond. Het is een vibe die de muziek in zich heeft, vaak feestelijke muziek maar dan wel met een donker randje. Hij had veel soul in zijn stem, een mystieke stem ook. Een veelzijdige artiest, blues, soul, country, folk. Kijk hij werd al als zes- jarig jongetje door de grote Hank Williams het podium opgetrokken. Dan doet dat natuurlijk wel iets met je…”
“Ik hoop dat de mensen geraakt worden door zijn muziek en dat ik ‘de soul’ van die muziek kan overbrengen. En of er nu 50 of 300 bezoekers zijn, het moet een feest worden. Wij vinden het ook ontzettend leuk om die muziek te spelen. Veel medestanders in de muziek zijn er niet te vinden in Nederland. Uiteraard is Rowwen Hèze schatplichtig aan de muziek van de Texas Tornados. Verder is er nog een accordeonist uit Limburg. Zijn naam is Dwayne Verheyden, een ontzettend goeie muzikant. Hij speelt Tex-Mex en is voor een jaar naar Amerika en Mexico gegaan om daar te spelen. Hij is heel populair in Mexico en kreeg een paar jaar geleden zelfs een Tejano Music Award in San Antonio.Verder zijn er hier maar weinig die er iets mee doen en dat maakt ons denk ik wel redelijk uniek.”
Dough Sahm overleed op 58-jarige leeftijd aan een hartaanval. Deze middag is de muziek van hem echter springlevend. Een mooie ode van een groep bevriende en bevlogen muzikanten die met hart en ziel de Tex-Mex van Doug Sahm spelen.
LIVEDATUM 07/05 Q-Factory, Amsterdam