Leif Vollebekk, de singer-songwriter en multi-instrumentalist uit Montreal, was tegen een muur aangelopen. In het midden van een schier eindeloze tournee, trok hij zich na de shows steeds maar weer terug op zijn hotelkamer waar hij alleen in het donker naar Pink Moon van Nick Drake luisterde. Zijn eigen nummers voelden en klonken niet goed. Eigenlijk waren de enige echt goede momenten de covers van Ray Charles en Townes van Zandt die hij speelde aan het einde van zijn set.
In deze inktzwarte stemming boekte hij een geheim optreden in een bar in Montreal waar hij alleen covers speelde met een band die welgeteld één keer had gerepeteerd. Deze ervaring leidde ertoe dat Leif zijn compositorische benadering veranderde. Hij ging de ideeën die spontaan bij hem opkwamen verkennen en liet de nummers zichzelf vormen. Vanaf dat moment stroomden ze uit hem. Het resultaat verschijnt op 24 februari 2017 via Secret City Records in de vorm van het weelderige, freewheelende en vaak verpletterende Twin Solitude. Leif: “By the time the last notes die away, all that’s left should be you. And I’ll be somewhere else. And that’s Twin Solitude.”
Twin Solitude, het derde album van Leif Vollebekk, bevat tien delicate en uitgestrekte nummers met teksten die rechtstreeks uit hart van de singer-songwriter komen. De woorden van Leif gedijen op een bed van een elastisch instrumentarium vol piano, synthesizers, gitaar, elektrische bas en stijkers. Een aantal nummers dienden zich aan Leif aan en werden in een keer geschreven. Into The Ether ontstond toen hij aan het experimenteren was met een Moog synthesizer. Elegy is een bed monoloog over liefde die door je vingers glipt dat tot Leif kwam toen hij op zijn fiets door Montreal reed. Het meditatieve Michigan werd geschreven op een half gestemde gitaar toen hij wilde gaan slapen. De andere nummers vatten de ontelbare uren die Leif doorbracht terwijl hij kriskras door Noord-Amerika tourde. Big Sky Country is een herinnering aan een trip naar Vancouver die Leif met zijn familie maakte toen hij jong was. Het uitgestrekte van Montana, in de auto steeds maar luisterend naar The Gift van Ian Tyson.
Op Twin Solitude hoor je Olivier Fairfield van Timber Timbre op drums, harpenist Sarah Page van The Barr Brothers, Shahzad Ismaily van Marc Ribot’s Ceramic Dog en SecretCheifs3 op bas en het strijker duo Chargaux. Het album werd geproduceerd door Leif zelf en werd met engineer Dave Smith opgenomen in de Breakglass Studios in Canada.