Was Robin Kester met haar EP ‘Peel the Skin’ nog gratis te parkeren in het hokje indie folk, met het mini-album This Is Not A Democracy wordt meteen duidelijk dat haar talent zich niet zomaar laat temmen. Beth Gibbons, Charlotte Gainsbourg en Beach House zijn zo van die associaties.
Met Het Oog Op Morgen noemde Robin een van de beloftes voor 2019. Daar dacht ze zelf anders over. Het jaar werd vooral gebruikt om samen met Marien Dorleijn (Moss) aan nieuw materiaal te werken. In zijn studio, in een voormalig psychiatrisch ziekenhuis, gingen ze samen op zoek naar een nieuw geluid. Dat werd meer elektronica, vintage synths en drums tot een antieke vibrafonette, met haar hypnotiserende stemgeluid en eigenzinnige gitaarspel als definitieve handtekening.
Het resultaat is een dromerige, weelderige productie die is geïnspireerd op pop uit de jaren 70 en refereert aan Sufjan Stevens’ raadselachtige slaapliedjes, de indiepop van Cate Le Bon, de dreampop van Beach House en de betoverende schoonheid van Weyes Blood.
Een deel van het mini-album bracht ze vorig jaar samen met haar band al tot leven op het podium tijdens de voorprogramma’s van Villagers in Nederland en België. Frontman Conor O’Brien hoorde genoeg om een bijdrage te willen leveren: “Robin’s music awakens in me a sense of placelessness; her voice embodying the interioriority of that abstract figure, lost in the crowd, on an endless journey home. It is at once impressionistic, volatile and graceful but at its heart lies a quiet euphoria.”
Naast Conor O’Brien en Marien Dorleijn is ook Maarten Vos te horen met cello en modular synths op een drietal tracks; Sweat and Fright, Portals en Day Is Done. De laatstgenoemde track is later dit jaar in een demo-versie te horen in een Amerikaanse film.
De eerste single, Remove and Delete, haalde de playlist van het invloedrijke Amerikaanse radiostation KCRW en kreeg onlangs nog airplay op Amazing Radio, BBC Radio Ulster en BBC Radio 6 Music. Op 6 Music kwam de track voorbij in het radioprogramma van Elbow-frontman Guy Garvey. |