Nadat Intergalactic Lovers deze zomer met de nieuwe plaat Exhale kwam, besloot het Vlaamse kwartet dat het tijd werd om Nederland te doorkruisen. Hoe ze dat doen? Met een mes natuurlijk, om de bochten af te snijden!
Tekst LiveGuide | Carlijn Kösters
Weten jullie om af te trappen al een leuk mopje over Nederlanders?
Lara Chedraoui (zangeres): “Dat moet ik even navragen aan de rest van de groep. Ik zal jullie een berichtje sturen als me een mopje te binnen schiet! Wel moet ik gelijk denken dat Nederlanders een stuk langer zijn dan Belgen. Ook zijn jullie sportiever trouwens, wij misschien wat muzikaler. En jullie praten echt heel veel tijdens concerten.”
Ah ja, the Dutch disease. Is dat jullie ook opgevallen?
“Ja, Belgen of Duitsers zijn over het algemeen een stuk stiller. Nederlanders hoor je de hele show door praten. Het straalt wel veel gezelligheid uit. Ze zijn verder superenthousiast en dansen de hele tijd mee, dus als je er eenmaal aan gewend bent, is het geen probleem. In België zijn we gewoon meer geneigd om achteraf pas de show te bespreken, terwijl je Nederlanders tijdens het concert hoort praten over welke sneakers ze hebben gekocht of over hun vakantie. Maar je ziet ze gelukkig dus ook gewoon lachen en genieten, dat is fijn.”
Onder het mom van jullie nummer Between the Lines: wie van ons leeft meer binnen de lijntjes? Nederlanders of toch Belgen?
“Ik heb het even aan mijn panel (de band, red.) gevraagd, maar we zijn het erover eens dat Nederland en België andere ‘lijntjes’ hebben. Nederlanders zijn veel directer en minder subtiel. Je kunt van jullie gezichten aflezen of iets bevalt of niet. Belgen durven dat minder snel. Maar ik vind dit niet zo’n leuke vraag; wie weet gaat iedereen in Nederland mij hierom haten. Ik vind die directheid en assertiviteit juist heel charmant. Chapeau daarvoor!”
Directheid kan te maken hebben met een bepaalde vorm van schaamteloosheid. Om te verwijzen naar jullie nummers No Shame en Fear: wie van ons leeft eerder zonder schaamte of angst?
“Ik denk dat zowel Belgen als Nederlanders met angst in hun hart leven. Er zijn mensen met ongelofelijk kleine hartjes en mensen met grote harten. Mensen met angst om keuzes te maken en mensen met angst om te verliezen. Dat heeft alles te maken met je hart en je hoofd, maar vooral met hoe deze met elkaar verbonden zijn.”
Wie zet vervolgens eerder deze angsten opzij om toch ergens mee door te zetten?
“Onze drummer zei daar gisteren nog iets over: ’Een winnaar zul je nooit horen zeggen dat meedoen belangrijker is dan winnen’. Ik denk dat dit zowel voor de Nederlander als de Belg geldt en dat instinct is geprogrammeerd in de mens. Zelf ben ik een heel slechte verliezer. Sommige gezelschapsspelletjes doe ik daarom uit principe niet. Ik heb ooit een jaar lang niet met een vriend van me gepraat omdat hij me verslagen had met Kolonisten van Catan.”
Haha! Is het echt zo erg?
“Vroeger was het nog erger; toen ging ik weleens poolen terwijl ik dat eigenlijk nog niet kon. Als ik merkte dat ik aan het verliezen was, kon ik dat totaal niet aan. Ik heb zelfs een keer de poolballen in mijn handtas verstopt en mee naar huis genomen. Daar schaamde ik me heel erg voor, hoor. Daarna besefte ik dat ik wel terug móest met die poolballen en werd ik bang dat ik de machine gesloopt had. Ik was bang dat niemand meer zou kunnen spelen door mijn actie. Maar ik wilde gewoon zo graag een keer iets winnen… Uiteindelijk was het echt een walk of shame, terug dat café in. ‘Sorry, ik ben de mevrouw die niet tegen haar verlies kan’, vertelde ik ze. ‘Alstublieft, hier zijn uw drie ballen.’”
Ben je op muzikaal vlak ook weleens een slechte verliezer? Bijvoorbeeld als mensen kritiek op je leveren?
“Absoluut, maar dat is ook het fijne van in een band zitten. De mannen houden mij met beide voeten op de grond en vertellen dat het gewoon oké is. Het is immers maar één sukkel of sukkelin die zegt dat mijn stem nergens naar klinkt. Ik denk dat ik me daar te veel van aantrek. Er hoeft maar één iemand te zeggen: ‘Ik vind het kak’. Dan blijf je toch die mening meedragen in je achterhoofd, in plaats van de honderden mensen die het wél leuk vinden. ‘Ik moet stoppen en een andere baan vinden, want dit is verschrikkelijk’, denk ik dan.”
Hoe zorg je er vervolgens voor dat je weer met je neus omhoog loopt?
“Dat hangt af van het seizoen. In de zomer ga ik door de stad lopen tot ik rustig ben. In de winter blijf ik juist binnen om series te bingewatchen, omdat ik daar vrolijk van word. Iedereen heeft trouwens het recht om zich slecht te voelen, maar uiteindelijk moet je jezelf weer uit die put omhoog hijsen. Daarom heb ik mezelf een jaar geleden een les geleerd: ik maak mezelf onwijs vaak belachelijk en doe veel gênante dingen. Daar mag ik dan tien dagen om huilen en daarna is het klaar.”
LIVEDATA 14/12 TivoliVredenburg, Utrecht 15/12 ‘t Beest, Goes 16/12 Rotown, Rotterdam 10/01 Bibelot, Dordrecht 11/01 Neushoorn, Leeuwarden 12/01 Doornroosje, Nijmegen 13/01 Muziekgieterij, Maastricht
Klinkt als: de ultieme soundtrack om tijdens een roadtrip door het Vlaamse landschap heel direct en hardop pratend uit het raam te staren.
—
Het extra dikke winternummer van LiveGuide is overal in het land verkrijgbaar. Snel halen dus deze 37ste editie van de gratis concert- en festivalkrant.
King Krule prijkt op de cover van het blad waarin de focus ligt op artiesten die in december en januari naar Nederland komen. De roodharige rockende Brit met gouden tand bracht vorige maand met The OOZ een van de toonaangevende albums van het jaar uit en vertelt in LiveGuide over alle worstelingen die ervoor zorgden dat het zo lang duurde.
Bloody hell
Minstens zo spraakmakend is het interview met de bizarre hiphoppunkers van Ho99o9. Eaddy en theOGM gaan vanuit hun studio in L.A. los zoals we ze kennen van hun met bloed, zweet, absurditeit, naaktheid en euforie doordrenkte liveshows. Kalmer zal het eraan toe gaan bij Finn Andrews. De Engelsman komt voor het eerst solo naar Nederland en zegt na jaren vlammen in The Veils optreden nog steeds ‘maar een gek iets om te doen’ te vinden.
Show van het jaar
Verder wordt in LiveGuide #37 uitgebreid teruggeblikt op het concertjaar 2017. De schrijvers van het medium noemen shows van onder meer The National, Benjamin Clementine, Radiohead en Eddie Vedder als hoogtepunt van het jaar, terwijl de beste fotografen van de krant hun favoriete livefoto’s delen. Pinguin Radio-hoofdredacteur Wilbert Stuifbergen (hé!) deelt de beste albums van het moment en Intergalactic Lovers-zangeres Lara Chedraoui biecht op dat ze ooit na een verloren potje pool boos de ballen mee naar huis nam.
Schizofreen
Dan zijn we er nog niet, want zoals gezegd is de krant deze maand extra dik. Zo deelt de Zaanse fanfarepunkband De Kift z’n licht schizofrene rider, worden vijf Deense acts op Eurosonic Noorderslag getipt (Velvet Volume, check die shit!), wordt de The Prodigy-kennis van Olaf Caarls (Folk Road Show) getest, vertelt Suus van Sue the Night hoe goed zij overweg kan met boerderijdiertjes en staan we met een voormalig metalhead en groupie van Run the Jewels stil bij hun magistrale double bill met Danny Brown in TivoliVredenburg.
Unday Records kondigt vandaag met trots haar nieuwste signing Intergalactic Lovers aan. De video bij Between The Lines, een hommage aan René Magritte, is meteen ook de voorloper van hun derde album Exhale, dat 15 september verschijnt.