PAX the humanoid Archieven

PAX the humanoid wil door de pijn heen leven in video voor ‘Love Rocks’

Aan de vooravond van zijn langverwachte debuutalbum heeft PAX the humanoid onlangs zijn allereerste video ooit uitgebracht, ‘Love Rocks’. Halverwege 2017 kregen we al een sneak peak van PAX’ solowerk, waarvoor hij tien jaar eerder de eerste schetsen zette. Dat het zolang duurde kwam onder andere door het spelen met Kyteman’s Hiphop Orkest en zijn rol daarna als charismatische frontman van het Kyteman Orchestra.

Op zijn album, dat hij samen met bandleider en toetsenist Niels Broos heeft gemaakt, verkent PAX nieuwe wegen in een landschap van experimentele hiphop. Hij vertelt hoe tegenslagen de man maken; hoe zijn epileptische jeugd hem heeft gemaakt tot de artiest die hij vandaag is. Als zesjarige epilepticus besteedde hij al zijn vrije tijd thuis achter de drums terwijl zijn leeftijdsgenoten buiten het leven ontdekten. Na zijn genezing bleef de wereldvreemde puber zich al vluchtend van pesterijen verder isoleren. Op zolder behing de jonge vreemdeling de muren met ontelbare A4-tjes vol Engelstalige blokletters. Poëtische lyrics geïnspireerd op Jay-z’s Reasonable Doubt, The Roots’ Things Fall Apart en Common’s Like Water For Chocolate kwamen steeds dichterbij een eigen stijl. PAX the humanoid identificeerde zichzelf in de emancipatie van de underdog.

“Tekstueel is ‘Love Rocks’ een poëtische ode aan de existentiële loop van een epileptisch leven: oneindig vallen en opstaan.” licht PAX toe. “Kleine storingen stapelen zich op en knagen aan het bewustzijn. De enige oplossing is het omarmen van je vergankelijkheid om dwars door de pijn heen te kunnen genieten van het leven. Muzikaal is het een typische PAX the humanoid track: een ongrijpbare maar hypnotiserende groove met een liefdevolle duisternis in de harmonie. De melodie is aanstekelijk, de raps kabbelen kalmpjes door en de chorus klinkt als een weemoedig barbershop trio.”

De video toont een dag uit het leven van een man (gespeeld door Davy Eduard King) die stoïcijns zijn beste leven leeft, dwars door zijn constante epileptische aanvallen heen. King fungeert als volwassen alter ego voor het epileptische kind dat PAX ooit was. De man loopt steeds ergere verwondingen op, maar geen haan die ernaar kraait. De kijker is de enige die zijn pijn ziet en voelt. De duistere maar liefdevolle muziek brengt je ertoe de existentiële loop te omarmen. Het is eeuwig vallen en opstaan. PAX lijkt ook door de pijn heen iets te willen maken van het leven, maar dat is lastig wanneer je niet kunt vertrouwen op je eigen brein.

Het album verschijnt op 6 maart. Tijdens de releaseshow in De Helling verzorgt Loki de support en zijn er dj-sets in het café en na afloop in de zaal.

Te zien: PAX the humanoid, vrijdag 27 maart 2020 @ De Helling

PAX the humanoid komt met debuutalbum en clubtour

Met zijn solo project betreedt PAX the humanoid, bekend als charismatische frontman van het alom gelauwerde Kyteman Orchestra, nieuwe wegen in een landschap van experimentele hiphop. Zijn verhaal vertelt hoe tegenslagen de man maken; hoe zijn epileptische jeugd hem heeft gemaakt tot de artiest die hij vandaag is. Met bandleider en buitengewone toetsenist Niels Broos aan het roer, vatten vier bandbroeders zijn muziek en onmiskenbare drive in een kippenvel wekkende show.

PAX the humanoid is altijd een outsider geweest. Als zesjarige epilepticus besteedde hij al zijn vrije tijd thuis achter de drums terwijl zijn leeftijdsgenoten buiten het leven ontdekten. Na zijn genezing bleef de wereldvreemde puber zich al vluchtend van pesterijen verder isoleren. Op zolder behing de jonge vreemdeling de muren met ontelbare A4-tjes vol Engelstalige blokletters. Poëtische lyrics geïnspireerd op Jay-z’s Reasonable Doubt, The Roots’ Things Fall Apart en Common’s Like Water For Chocolate kwamen steeds dichterbij een eigen stijl. PAX the humanoid identificeerde zichzelf in de emancipatie van de underdog.

Het PAX the humanoid – album is in essentie een hiphop album, muzikaal versnipperd in allerlei odes aan allerlei stijlen van old school funk bangers tot new school electro soul symfonieën. Verhalen worden verteld met rap en op rap gebaseerde zang die qua inhoud springen van ironische materialistische burn-out filosofie tot fascinatie en controledrang over de natuur. PAX’ teksten liggen tussen de intimiteit en de filosofie maar zijn directer dan ooit en scheppen voelbare werelden om in te verdwijnen. Niels Broos zijn dynamisch harmonieus compositiewerk en rijke, warme productie stijl halen het onderste uit de kan van PAX zijn songwriting.

“Dit album is een symbool voor hoe fragmentarisch het leven wordt als je 10 keer per dag out gaat door een epileptische aanval.”, aldus PAX.

De single Luxury Problems is lyricaal gezien een ironische 3 traps raket richting een burnout: het ultieme luxe probleem in een wereld van overprikkeling en onderwaardering. Het is een opsomming van problemen die verlopen van aards naar existentieel. Muzikaal heeft het de triomfantelijke glans van luxe met een rauwe rand van verstoring: de glitch in de matrix: de scheur in de facade.

PAX the humanoid brengt EP uit en staat op Noorderslag

Als epileptische dorpeling groeide Pax op in het ultieme isolement. Waar voor leeftijdsgenootjes het avontuur aanbrak, was dat voor hem levensgevaarlijk. De meeste tijd bracht hij door op zijn zolderkamer. Hij herkende zich in hiphop als een outsider met geldingsdrang. Terugblikkend in de luwte na een hectische carrière als frontman van The Kyteman Orchestra komt het kind weer langzaam naar buiten en vallen de herinneringen langzaam op zijn plek.

In de titeltrack Love Rocks verkent Pax zijn betekenis van liefde in de context van het wantrouwen van zijn eigen brein. “Something is constantly shaking my beliefs”. Vanuit een oersoep van Pax zijn diepe vocalen, de magnetische percussie van Binkbeats en de snijdende productie van toetsenist Niels Broos vloeit de song als een fluoriderende rivier door de ziel, met wankele beddingen, maar een onontkenbare onvermijdelijkheid in haar stroom. We horen het hart van de rapper kloppen in de beat en zijn hart van de tong rollen. Hoe abstract ook, er is nooit een duidelijker plaatje van de ziel van de man ten gehore gebracht.

Leaves is een staring contest met een plant. We weten dat gras groeit maar we kunnen het niet waarnemen. “Thirty years ago, I started watching all the leaves grow.” Pax bekijkt de mens in al haar eenvoud door een stel kinderogen. Mensen zijn in essentie net planten. We hebben vooral water en liefde nodig. Leaves verwondert zich over de drang van mensen om zich aan de natuur te onttrekken in betonnen dozen, om vervolgens de natuur weer in huis te halen om zich thuis te voelen.

Carpe Diem is de tirade van een opa aan een kind. Een smeekbede aan een jonge dorpeling om naar de stad toe te trekken en het leven te ontdekken. Pax spreekt zichzelf als kind toe, in de rol van zichzelf als opa. Pax is dankbaar voor zijn dorpse jeugd, maar heeft zijn leven en zijn liefde te danken aan de stad, aan het avontuur. Als verse vader voelt hij zich geroepen om de drang naar avontuur over te dragen aan de volgende generatie. “I pray that you will Carpe the fuck out of this Diem and I won’t see you around.”

PAX speelt de volgende shows binnenkort:

– 30 November – Urban Dock Fest – Breda

– 13 December – Simplon Groningen

– 19 December – Paradiso Amsterdam

– 11 Januari – Better Get Hit Festival – Tilburg

– 18 Januari – Noorderslag – Groningen