The Sore Losers op 2 februari naar Gigant te Apeldoorn

Er komt veel goeds van onze zuiderburen, en daar is dit kwartet geen uitzondering op. The Sore Losers spelen een lekker potje bluesrock en vergelijkingen met bands als The Stooges, The Raconteurs en The Black Keys zijn snel gemaakt. Rauw, hard, maar nooit te beroerd voor een gouden riff of pakkende melodie. Live staat de band als een huis en deden ze o.a. al festivals als Rock Werchter, Pukkelpop en Pinkpop aan. Begin oktober komen The Sore Losers met nieuwe plaat Gracias Señor en met die plaat op zak komt de band in februari naar Gigant te Apeldoorn!

Lees hier ons interview met The Sore Losers!

Ten Times A Million
Ten Times A Million (voorheen Mandrake’s Monster) is een Nederlands/ Duitse alternatieve rockband, opgericht in 2012. De vijf mannen brengen een onderscheidend geluid, waarbij ze filmische stemmingen tegenover euforische manie zetten. Liefhebbers van Queens of the Stone Age, Arctic Monkeys, Foo Fighters en Royal Blood komen bij Ten Times A Million absoluut aan hun trekken! In september kwam eerste single When The Lights Go Out uit en in oktober volgde debuut EP Ten Times A Million. Op dit moment dendert de band door het land met de Popronde!

The Glücks
De Vlaamse, sleazy garagepunk van geruchtmakend koppel Tina en Alek, oftewel The Glücks, werd door muziekblog Cutting Edge omschreven als “rock ontdaan van alle ballast, puur en onversneden.” Als dat geen understatement is…! De band kwam begin dit jaar met nieuwe plaat ‘Run Amok’, waar Indiestyle al over schreef: “Snelheid, pit en no-nonsense onder een fundament van enthousiasme: The Glücks’ muzikale variant van scheikunde blijft simpel doch zo doeltreffend. En hoewel die garageblues en rammelende punk ook de kar trekken op deze tweede plaat, varieert het duo daarin op zo’n boeiende manier, dat je onmogelijk kan spreken van herhaling of opvulling”.

LIVEDATUM
02 februari Gigant, Apeldoorn

The Glücks oftewel de Belgische ‘Bonnie & Clyde’ van de garagerock

“Het is rauw met triestesse”, vertelt Alek over Oostende, de Belgische plaats waar het garage duo The Glücks vandaan komt. De twee zijn de afgelopen tijd niet veel te vinden geweest in hun melancholische doch inspiratievolle woonplaats. De ‘Bonnie & Clyde’ van de Belgische garage speelden show na show, waaronder in Nederland. Wie zijn deze twee rockende figuren uit ons buurland? En waarom Bonnie & Clyde?

Tekst Nadieh Bindels Foto’s Jos van den Broek

“We zijn constant met z’n tweeën op de weg, net als die twee opgehemelde cultfiguren en ons leven vertoont veel gelijkenissen. Maar het is niet zo dat we onszelf zo hebben genoemd hoor”, vertelt gitarist Alek. Tina: “De naam werd ons ooit in een interview toegewezen en werd meerdere keren overgenomen. Het is grappig dat het zo snel is gegaan en nu iedere keer weer naar voren komt.

The Glucks
The Glucks

Ex drummer
De band The Glücks begon zo’n zes jaar geleden in de Belgische kustplaats Oostende. Eigenlijk waren ze met z’n drieën, maar al gauw bleven gitarist Alek en drumster Tina met z’n tweeën over. Tina: “We hadden een show, maar de drummer kon niet. Toen zei Alek ‘kom op, ga jij drummen’. Ik had nog nooit gedrumd, maar ik heb het gedaan en dat ging eigenlijk best goed.” Alek: “Iedereen was enthousiast en riep ‘keep the drummer’. Sindsdien zijn we met z’n tweeën.”

Wie de film Ex Drummer over een band in Oostende heeft gezien, zal een vrij melancholisch beeld hebben bij de Belgische badplaats en volgens het garage duo klopt dat beeld ook wel. Alek: “Je vindt er de onderbuik van de maatschappij en komt er daar wel achter hoe en wat de samenleving echt is. Het is er rauw en er is veel armoede.” Tina: “Ja, en veel geweld en drugsgebruik, maar het is er ook wel mooi hoor. Oostende heeft een bepaalde charme die uniek is en waar wij van houden.”

No bullshit
De rauwheid uit hun woonplaats komt ook terug in de muziek van de twee en dan niet alleen in het geluid. Alek: “Je woonplaats kan je beïnvloeden in de manier waarop je over het leven denkt. We zingen over wat we tegen komen, ook de nare dingen, the no bullshit. We staan redelijk achter bepaalde zaken, zoals gelijke rechten, groene toekomst, geen elite, en dat komt ook terug in onze muziek. Zingen over whiskey is ook cool hoor, maar het is niets voor ons.”

Het ‘no bullshit’-idee gaat verder dan alleen de teksten en het gevoel. De band wil in het hele proces van muziek maken en uitgeven ook ‘no bullshit’. Ze doen dan ook zo veel mogelijk zelf. Alek: “We willen het zelf in handen houden en willen niet dat onze muziek in handen valt van anderen of bedrijven.” Tina: “Onze muziek is een soort van ons kindje en dan is het niks als iemand anders gaat vertellen hoe dingen moeten. We doen de financiering, bedenken het art-work. We willen de eigenheid bewaren.” Om dat voor elkaar te krijgen, heeft de band toen ze de eerste plaat maakte een eigen labeltje ‘Suck My Goo Records’ opgericht. Maar soms kan het niet anders en kom je handen en tijd tekort. Daarom is de tweede plaat Run Amok, die afgelopen maart uitkwam, uitgebracht door Drunkabilly. De band drukte vijfhonderd platen, waar er trouwens nog een paar van over zijn.

LIVEDATA 01/09 Epop Festival, Epe 08/09 Girls Go Boom: The Loud Edition @ Roodkapje Rotterdam

In het najaar gaat de band op tour door Europa met The Sonics, daarover vind je hier meer.