In de zeven jaar na zijn doorbraak in 2010 heeft Tim Knol nogal wat ervaringen achter de boeg. Vroeg in zijn loopbaan werden veel jongensdromen al werkelijkheid: spelen op grote podia, ontmoetingen met grote helden en het kunnen leven van zijn muziek. Zelfs in dat prille stadium zette Knol een vraagteken achter dat hele rock ’n’ roll-gebeuren: Not real love, only one night stands. Is that what you call Rock ’n’ Roll? “Pinkpop, Lowlands, ik stond overal. Het ging maar door. Er leek geen einde aan te komen. Toen het einde er opeens wél rigoureus was, vlak voor ‘Soldier On’, viel ik plat op mijn smoel. Zo voelde het tenminste, ik was toen 23. Vanaf dat moment moest ik het zelf doen. Alles leek tot dat moment vanzelf te gaan. Het was ook gewoon te makkelijk bij mijn eerste twee platen.”
Hij stond er tijdens de grote succesjaren ook nooit alleen voor: de hechte vriendschappen, diepgewortelde liefde en natuurlijk die sweet, sweet melodies zijn altijd in de buurt gebleven. Deze kernwaarden geven de 28-jarige songwriter de moed om die draad door te knippen en roerige periodes achter zich te laten. In vele opzichten is ’Cut the Wire’ is een fraaie liedjesplaat, precies zoals we dat van Tim Knol gewend zijn. Elk van deze dertien songs is een mooi miniatuurtje an sich, met eigen vorm, ontstaansgeschiedenis en betekenis.
LIVEDATA
02 nov Poppodium Hedon, Zwolle
03 nov Bibelot, Dordrecht
09 nov Gebouw-T, Bergen Op Zoom
10 nov Mezz, Breda
16 nov Fluor, Amersfoort
23 nov De Oosterpoort, Groningen
24 nov De Pul, Uden
08 dec Metropool, Enschede
05 jan Paradiso, Amsterdam