Toen Dave, Drew, Edmund en Joe zo’n vier jaar geleden aan hun Glass Animals avontuur begonnen, waren het wat wereldvreemde bleekneuzen, die zelden de zon zagen en leefden op bezorg en magnetron maaltijden. Fast forward naar nu. De heren blaken van gezondheid, zijn helemaal bij de tijd en hebben meer van de wereld gezien dan ze ooit voor mogelijk hadden gehouden. Het verschil is een hitalbum. Het debuut van Glass Animals uit Oxford is wat je noemt een daverend succes en heeft met Gooey en Hazey en Black Mambo een aantal eigentijdse evergreens opgeleverd. Dit succes en de bijbehorende wereldtournees hebben hoorbaar invloed gehad op Glass Animals. Waar songs op het debuut vaak bescheiden en introvert klonken, blaakt Life Itself van het zelfvertrouwen en levenslust. Het is een dance-track, die zijn doel bereikt, niet door de zoveelste variant op een discobeat te introduceren, maar door smaakvol gebruik van percussie en een bijna symfonische opbouw. Meer Daft Punk dan Unknown Mortal Orchestra, zeg maar. Life Itself laat horen dat de kluizenaars van toen nu wereldburgers zijn.
