Popwarmer: Bea and her Business – Safety Net

De jonge Londense singer-songwriter en multi-instrumentalist Bea Wheeler, bekend als Bea and her Business, maakt soulvolle popmuziek. Ze is pas twintig jaar, maar valt op door haar volwassen zangstem en eerlijke, ontwapenende teksten. Eind 2023 bracht ze haar debuut-EP ‘Introverted Extrovert’ uit, met hierop de radiohit ‘Born To Be Alive’. Het nummer is al bijna 30 miljoen keer gestreamd op Spotify en heeft haar een grote fanbase op TikTok opgeleverd. In mei 2024 kwam opvolger ‘Me vs. Me’ uit, met hierop zes ijzersterke popnummers. Rond diezelfde periode was Bea voor het eerst in Nederland te zien in Bitterzoet, vorige week was ze terug voor een grotere zaal in de Tolhuistuin. Alles groeit dus, net als haar songs. Safety Net is een ontzettend vrolijke oorwurm die je lekker vaak hoort deze week op Pinguin Pop.

Gurriers – Dipping Out

Eerst even een raadsel oplossen. Er is een single en een albumversie van Dipping Out van Gurriers. Het verschil is 15 seconden. De edit mist een stukje gescandeerde tekst, maar wie denkt dat het nummer daarmee radiofähig is geworden luistert geen radio.

Hit-stations zullen sowieso passen, vanwege veel te onrustig en de schaarse radiostations die wel meedoen hebben liever de ongecensureerde versie. Zoals wij. Dit gezegd hebbende. Dipping Out is Gurriers op zijn post-punkst; een  vetarm noise-rocknummer, dat net niet op hol slaat. En pas in reguliere hitparades zal opduiken als Pasen en Pinksteren op een dag vallen!

Martje Serveert nieuwe muziek week 43 2024

Wekelijks maakt onze verslaggever Martje Schoemaker een podcast over de nieuwe singles die je die week nieuw hoort op de Pinguin Radio playlist.

Een nieuwe week betekent dus weer veel nieuwe muziek op Pinguin Radio, deze platen hoor je voorbij komen:

  1. Mandrake Handshake – King Cnut / IJSBREKER
  2. Dorpsstraat 3 – Die Wonen Niet Hier
  3. Cardinals – Get It
  4. Babe Rainbow – LONG LIVE THE WILD
  5. Junior Varsity – New York
  6. THUS LOVE – All Pleasure
  7. Reb Fountain – Come Down
  8. Heartworms – Warplane
  9. Father John Misty – She Cleans Up
  10. Gurriers – Dripping Out
  11. High Vis – Guided Tour
  12. trauma ray – Bardo / BREEKIJZER
  13. Bea and her Business – Safety Net / POPWARMER
  14. Bondo – Harmonica / MARTJES < 3

High Vis – Guided Tour

De laatste single van High Vis was zo hard en ondoordringbaar dat we hem maar met mondjesmaat hebben gedraaid. Vergeleken met de opgefoktheid van Drop Me Out is Guided Tour een verademing.

Het lijkt wel van een andere band, en dat was precies de bedoeling. Op hun nieuwe album wilde de High Vis niet alleen maar te hoop lopen tegen dingen , maar ook hoop uitstralen. En dat doet Guided Tour, het titelnummer van het nieuwe album. Daarin werpt frontman Graham Sayle zich op als rots in de branding. O.i.d. Het derde album van de Britse (post-)punkband is nu uit. In februari komt de band naar Nederland voor een drietal shows.

6/2 Oosterpoort, Groningen

7/2 Grauzone Festival, Den Haag

8/2 Doornroosje, Nijmegen

 

Heartworms – Warplane

Vorige single Jacked leek zomaar uit de lucht te komen vallen, maar nu weten we dat het de eerste single is van het debuutalbum van de onder de naam Heartworms opererende Jojo Orme.

Om te zeggen dat er halsreikend naar de eersteling van Heartworms wordt uitgekeken is een understatement. Heartworms maakte naam met een serie spannende singles die zich qua stijl moeilijk in een hokje latten proppen. Warplane is daarop geen uitzondering. De songs van de Britse artieste zijn vaak duister (gothic), maar ook speels en bewegelijk. Ook live is Heartworms een attractie zoals ze vorig jaar bewees met haar show op Down The Rabbit Hill.

Dat ze als relatieve nieuwkomer al zo’n eigen geluid heeft, komt voor een niet onbelangrijk deel op het conto van producer/platenbaas Dan Carey (Wet Leg /Fontaines DC).  Het Glutton For Punishment album verschijnt begin februari op zijn Speedy Wunderground label.

trauma ray – Bardo

Bardo is een naam voor de tussenfase. Dat kan een wachtkamer zijn, maar ook het Vagevuur. Afgaand op de sound en naam van het Texaanse trauma ray zal het het laatste zijn.

De derde single van het debuutalbum van de schoenenstaarders uit Forth Worth is de vlezigste van de drie. De ritmesectie zit dicht op je gezicht, maar de gitaren zwemmen in een bad van galm. De zang zit er tussenin. In het (de?) Bardo dus. De sfeer is duister, het volume hoog. trauma ray lijkt een prima band voor een festival als Roadburn. Toch hebben hun songs ook iets toegankelijks om niet te zeggen iets poppy’s. Kortom best wel verwarrend dat trauma ray, maar dat zijn vaak de beste.

Chameleon komt uit op 25/10.

Mandrake Handshake – King Cnut

King Cnut (Knoet De Grote) was een Deense koning die dacht dat hij de mentale kracht had om de getijden naar zijn hand te zetten. Dat viel dus vies tegen. Zijn hoogmoed was stof voor legendes en duizend jaar later voor een liedje van het Britse Mandrake Handshake.

King Cnut is ongeveer de zesde single van het zeven tot tien koppige Mandrake Handshake. De band heeft zich vernoemd naar een plant -alruin in het Nederlands- uit de niet zelden giftige nachtschade familie. King Cnut is een zacht rockend, ietwat exotisch nummer met een sierlijk vervormde gitaar en een mantra-achtig koor dat je als luisteraar in een roesje achterlaat. Het zijn duidelijk hippies die we hier horen, maar daar is natuurlijk niks mis mee.

Villagers – Mountain out of a Molehill

Wij zeggen het net andersom, ‘maak van een molshoop geen berg’, maar de betekenis is natuurlijk hetzelfde, maakt het niet belangrijker dan het is..

Mountain out of a Molehill is weer zo’n fraai en elegant nummer zoals Connor O’Brien er nog veel meer heeft. Je hoort sporen Ierse folk terug in de melodie, maar ook de fijne neus die de Villagers frontman heeft voor slijtvaste refreinen. O’Brien zit momenteel in een creative stroomversnelling. Het laatste Villagers album is bij wijze van spreken nog warm en hij deelt al weer compleet nieuwe nummers uit. Voor de fans is er ook een nieuw boek met songteksten en poëzie van de man achter een van Ierland’s betrouwbaarste bands

The Horrors – The Silence That Remains

Fans van duistere pop hebben een goede herfst. Na eindelijk weer eens nieuwe muziek van The Cure betreden nu ook The Horrors de arena weer.

The Silence That Remains is de eerste single van een nieuw album van de band, die voor de helft uit nieuwe leden bestaat. Dat heeft hun sound niet aangetast. Silence That Remains is hetzelfde soort superieure spookrock waarmee de Britse band al zo’n kleine twintig jaar furore maakt. Op het eerste gehoor lijkt de nieuwe single meer en misschien wel minder van het zelfde. Maar dat blijkt schijn, het nummer besluipt je, kruipt onder je huid en voordat je het door hebt sta je er mee op en ga je er mee naar bed. Je bent gewaarschuwd.

Nieuw album, Night Life verschijnt op 3 maart. Op het zelfde label als The Cure.

ratbag – pinky girl

De vorige single van ratbag alias Sophie Brown kwam uit tijdens de vakantie, die hebben we dus even gemist. De nieuwe single van het Nieuw Zeelandse multitalent verscheen gelukkig wel weer op onze radar.

Pinky girl is wat in het Engels heet ‘a companion piece’ van ‘pinky boy,’ de single die ons ontglipt is. Waar boy nogal neurotisch is, op het uneasy listening af, is girl een glorieuze, rijk geschakeerde popsong, smaakvol opgetuigd met blazers, strijkers en nog veel meer. In pinky boy verbaast Sophie zich over boys, die vaak niet door hebben wat voor fantastische girls ze aan de haak hebben geslagen. Pinky girl is een soort van liefdesverklaring aan haar seksegenoten. Na slechts zes songs is wel duidelijk dat ratbag enig is in haar soort.