DEADLETTER – Mere Mortal

Om te horen hoe goed Mere Mortal, de nieuwe single van DEADLETTER wel niet is, zou je eigenlijk het nummer een paar keer (hard) achter elkaar moeten draaien.

Je kunt ook de clip bekijken. Op de een of andere manier valt het muntje dan meteen. Wat je ziet -in zwart wit- (en hoort) is een oer Britse band die oer Britse muziek maakt. Post punk, maar dan met een vet Brits accent. Door die platte tongval en de prominente rol van de sax doet Mere Mortal wel aan de legendarische Ian Dury denken. En/of aan Madness. Al met al een uitstekende nieuwe single van DEADLETTER, misschien zelfs wel hun beste tot dusver. Zij (en wij) zijn klaar voor een debuutalbum.

Been Stellar – Sweet 

Na een aanloop van twee EP’s, een handvol singles en tig optredens is Been Stellar nu klaar voor Het Grote Werk.

De band kan bogen op een goede interne chemie en een charismatische frontman. Daarnaast is hun mix van shoegaze, grunge en 90’s garage zo hot als een hangijzer. En last, maar zeker niet least schrijven ze songs die opvallen en beklijven.

Sweet is de derde single van Scream From New York, het debuutalbum van de jonge honden, dat we over een maandje mogen verwachten. Voor een ballad is Sweet net even te onstuimig. Maar vergeleken met zijn voorgangers is de nieuwe single wel wat melancholischer, wat toegankelijker ook met zijn frisse riff en plakkende refrein.

We hebben het geluk op de eerste rij te zitten van de verwachte doorbraak van Been Stellar. De band staat namelijk op de voorjaarseditie van London Calling, half mei. Als alles volgens plan, en verwachting verloopt, verkopen ze bij een volgend bezoek Paradiso op eigen kracht uit.

Wunderhorse – Midas 

Als een eigentijdse Dylan laat Jacob Slater zijn woorden stromen in Midas, de nieuwe single van zijn band Wunderhorse.

Niet alleen de verbale waterval is Dylanesk ook het onderwerp van de song doet denken aan de oude meester in diens protestperiode. In Midas wordt een zakenman opgevoerd, strak in het pak die altijd en overal ergens een slaatje uit probeert slaan. De compacte rocksong is het eerste nieuwe nummer van Wunderhorse sinds de release van hun succesvolle debuutalbum in 2022.

Wunderhorse begon als soloproject van Slater. Dat het groepje muzikanten dat hij meenam op tournee om het album te promoten nu een hechte band vormt, hoor je aan de aanstekelijk energie en dynamiek van Midas. Slater erkent het belang van de band door de leden te laten delen in de credits van de nieuwe single. Dat van die som der delen is echt waar.

Juniore – Le Silence

Bon, we hebben het wel eens eerder gehoord, maar wat is hij weer lekker om niet te zeggen delicieus, de nieuwe single van Juniore.

Het Parijse Yé Yé noir trio (Yé Yé is Franse sixties pop) is nogal zuinig met releases. Dat hun songs onderling niet al te veel verschillen is derhalve geen enkel bezwaar. Daarnaast is alles wat Anna, Swanny en Samy uitvreten altijd  smaakvol en opwindend. Le Silence is een neon surfsong die wordt aangedreven door een gitaarlickje dat nauw verwant is aan de riff van Love Buzz van  Shocking Blue zoals gecoverd door Nirvana. De kers op de cake is natuurlijk de coole en koele Franstalige zang, nou ja voordracht van mademoiselle Anna Jean. Er komt een nieuw, derde album aan van Juniore, maar niet eerder dan de herfst

Merce Lemon – Will You Do Me A Kindness

12 was Merce Lemon toen ze voor het eerst een podium beklom. Dat was als lid van een punkband. Het lag in de lijn der verwachtingen dat Merce een muzikantenbestaan ambieerde. Ze is namelijk een gevalletje paplepel. Beide ouders zaten in een band. Pa nog steeds trouwens, in die van dochterlief.

Ondanks die vroege start heeft Merce er vrij lang over gedaan om haar draai te vinden. In 2017 en in 2020 bracht ze albums uit met aardige, maar ondermaats geproduceerde songs. Daarna viel ze stil tot ze begin dit jaar met een paar Will Oldham covers kwam aanzetten, mooi gemaakt, overtuigend gezongen.

En nu is er een single die veel beter is dan je zou mogen verwachten op basis van eerder behaalde resultaten. Will You Do Me A Kindness is een langzaam ontluikende ballad die culmineert in een fraaie gitaarsolo van de zingende songwriter zelf. Vanwaar die metamorfose? Het zou zo maar kunnen dat ze besmet is door het volk met wie ze omgaat, figuren als MJ Lenderman en leden van Feeble Little Horse. Of zou ze het net als Robert Johnson op een akkoordje met de duivel hebben gegooid?

Mount Kimbie – Empty and Silent (feat. King Krule)

Kenners horen Krautrock invloeden in de nieuwe samenwerking van Mount Kimbie en King Krule.

Ons doet het synthesizermotief dat door het nummer loopt sterk denken aan de buitenaardse melodie uit de film Close Encounters. Empty & Silent kan in eerste instantie wat monotoon overkomen. Maar dat euvel verdwijnt na een paar keer luisteren. Wat je dan hoort is een hypnotiserende track met een aantrekkelijke rockabilly echo op de zangstem, diepe bassen en andere onaardse geluiden.

Mount Kimbie komt uit de electro-underground scene van Londen, maar opereert tegenwoordig steeds vaker bovengronds. Empty & Silent komt op het nieuwe album van het de band, The Sunset Violent. Het is overigens niet de eerste keer dat ze de degens kruisen met King Krule, Dat deden ze 13 jaar geleden ook al toen de King nog maar een prinsje was.

concert; 29 april , Paradiso.

 

Slowwves – Anywhere Else

Hoe wijdverbreid shoegaze inmiddels wel niet is, moge blijken uit het feit dat Slowwves uit Bangkok komt. Zelfs in de hoofdstad van Thailand wordt in galm en reverb gedrenkte gitaarmuziek geproduceerd, met in geval van Slowwves, (slow waves) zacht fluisterende vrouwenzang.

Anywhere Else, de debuutsingle van Slowwves is geschreven door Iya Ngoentaweekoon. Of dat de zangeres is of de gitarist weten we niet, maar de naam is te mooi naam om niet even te noemen. Meer dan dit is er nog niet te vertellen over Slowwves. Maar het is niet ondenkbaar dat we nog veel meer gaan horen uit Bangkok. En niet alleen van Slowwves.

 

Home Counties – Uptight 

Uptight van Home Counties is een lekker allegaartje met elementen uit de (post) punk en new wave, disco en techno.

Ofwel een plaatje waar hokjesgeesten flink van in de war raken. Je kunt er op dansen, maar ook over napraten. Te tekst is zowel een aanklacht tegen de belachelijk hoge prijzen van de drankjes en de lange rijen voor de deur van de clubs. En een uiting van vrees, of je niet saai bent of te oud tussen al dat jongen volk. Uptight komt op het debuutalbum van Home Counties dat op 3 mei moet gaan uitkomen. Opgetreden wordt er vooralsnog alleen in de U.K.

Ugly – Shepherd’s Carol

Het is en blijft een rare naam, Ugly (UK). Misschien wil de band de haters de wind uit de zeilen nemen door zelf al aan te geven dat je voor lieve en gezellige muziek bij hen aan het verkeerde adres bent. En haters zullen er zeker zijn; mensen die in de war raken van nummers als Shepherd’s Carol waarin meer gebeurt dan op een compleet album van zeg Harry Styles of Sam Smith.

Het kan dus niet worden ontkent dat de band uit Londen (via Cambridge) moeilijke muziek maakt, maar moeilijk is iets anders dan lelijk. Als je echter een beetje tijd investeert in Shepherd’s Carol levert dat een zeer bevredigend rendement op. Je zult bijvoorbeeld horen dat er wel degelijk lijn zit in de op het eerste gehoor chaotische compositie.  En dat er op hoog niveau wordt gemusiceerd en vooral ook gezongen. Het is sowieso lovenswaardig als een band het aandurft om van het platgetreden padje af te gaan.

Ugly (UK) lijkt niet echt op, maar kan je qua ambitie en ongrijpbaarheid wel vergelijken met als bands als als Black Country New Road, Squid en black midi. Het genre wat eigenlijk geen genre is wordt wel postrock genoemd. Het instrumentarium is des rock’s, maar de rest is vrij invulbaar. Van alle post rockers is Ugly (UK) het meest folky. En dan (uiteraard) niet in de traditionele Britse folkstijl, maar in die van hippiebands als Pentangle en Fairport Convention.

Shepherd’s Carol komt op de debuut EP van Ugly (UK). Die heet Twice Around The Sun komt in april uit.

Girl and Girl – Hello  

Een jaar geleden riepen we een nummer van Girl and Girl uit tot IJsbreker. Om nou te zeggen dat ons enthousiasme voor All I See breed werd gedeeld is de waarheid geweld aan doen.

Grote delen van ons luisterpubliek viel over de vreemde vibrato van frontman Kai James. De songs sneuvelde dan ook al snel in de Graadmeter. Maar na de aanvankelijke protesten trad al snel de gewenning en niet veel later de waardering. Een volgende single, Strangers (Flight Nite) schopte het zelfs tot -1!

Of de Australiërs die huzarenstukje gaan herhalen met Hello zal de toekomst uitwijzen, maar dat het lied gretig aftrek zal vinden in Pinguinland, en daarbuiten lijkt wel zeker. Hello is een positief energieke rocksong door James weer gezongen met zijn karakteristieke bibberatie. Girl and Girl heeft inmiddels een deal bij het befaamde Sub Pop label. Hopelijk laat een debuutalbum niet al te lang op zich wachten en blijft het niet bij dat ene concert in Europa op 4 juli op het Les Eurockkéennes festival in Frankrijk.