Live Review: Bruce Springsteen & The E-Street Band @ Malieveld, Den Haag
14 Juni 2016
Tekst Jeroen Bakker
Wie dinsdag in het centrum van Den Haag moest zijn kon er op geen enkele manier aan ontkomen. Het verkeer liep overal vast en het straatbeeld werd al vroeg in de middag opgeleukt door mensen met t-shirts van hun grote held. De eerste fans zaten zelfs al donderdag bij het Malieveld in afwachting van het optreden dat Bruce Springsteen daar met zijn E-Street Band pas vele dagen later zou gaan afwerken. De bijna 70.000 beschikbare kaarten die afgelopen februari voor deze etappe van The River Tour in de voorverkoop gingen waren in recordtempo uitverkocht. Wie er niet in slaagde om het binnen anderhalf uur voor elkaar te krijgen, viste jammer genoeg achter het net.
Diegenen die wel zo gelukkig waren en de moeite hadden genomen om op tijd aanwezig te zijn, werden verwelkomd door de Britse Stereophonics en kregen een heerlijk voorafje voorgeschoteld. Afgelopen zaterdag waren de Welshmen nog de hoofdact tijdens het eigen Keeping The Summer Alive optreden in het grote Cardiff City Stadium. Vandaag mag het gezelschap onder leiding van Kelly Jones, de zanger met dat enigszins rasperige stemgeluid, het Springsteen-publiek vermaken. En wat denk je? Toeval of niet, na een grauwe, natte dag laat het zonnetje zich al vroeg in de avond ook weer eens zien terwijl Maybe Tomorrow ontspannen over het Malieveld waaiert, Have A Nice Day hier en daar wordt meegezongen en uiteraard ook het pittige Dakota bij veel bezoekers een belletje doet rinkelen.
Half acht klinkt er ‘Hallo Nederland’ en geeft The Boss het startsein aan zijn band door af te tellen voor Badlands. Het is het begin van een avondvullend programma waarin de kleine grote man uit New Jersey zijn publiek meeneemt op een muzikale trip waarin uit een bijna vier decennia lang bestaand oeuvre wordt geput en waarin de fans in het voorste vak speciale verzoeknummers gehonoreerd ziet worden. Van de grote schermen aan de zijkanten van het podium is af te lezen welke titels er op de stukken karton zijn geschreven. Bruce neemt uitgebreid de tijd om de bordjes te inventariseren en moet er zelf ook om lachen. Zelfs out-takes en ander obscuur materiaal wat nooit officieel is uitgebracht behoort tot de mogelijkheden. Er is één fan die zijn droom ziet uitkomen. Zijn wens om Jersey Girl, ooit geschreven door Tom Waits en in een sublieme live-uitvoering al eens uitgebracht op de b-kant van de single Cover Me, vanavond in Den Haag gespeeld zien worden, wordt waarheid. Springsteen beweert dat hij het zelfs nog nooit voor het Europese publiek heeft gespeeld. De tour-première van de meeslepende track is er één waar alleen de echte fans heel erg gelukkig van worden. Het grootste gedeelte zingt liever mee met het bekende Hungry Heart of The River, de bekendste tracks van het album dat deze tour centraal staat.
Pinkpop had hem er, na twee succesvolle eerdere optredens, vorige week graag bij gehad en heel even ging het gerucht dat hij zelfs zou komen opdraven bij het optreden van een ex-Beatle maar het is duidelijk dat Springsteen deze keer zelf graag bepaalt hoe lang hij speelt, waar en voor wie. Tijdens Waiting On A Sunny Day wordt er, zoals gebruikelijk, een jonge fan op het podium uitgenodigd om een coupletje mee te zingen. Er komt weinig van terecht. Het is natuurlijk best spannend om voor zoveel mensen te moeten presteren. Bruce bewaart nog een stel sterke troeven voor de finale. Born To Run, Dancing In The Dark, Tenth Avenue Freeze-Out en de swingende Detroit Medly zijn er de oorzaak van dat er ook ver achterin spontane dans-feestjes ontstaan.
Het is ongeveer elf uur als we de E-Street Band het podium zien verlaten. Bruce komt alleen terug en sluit af met een indrukwekkende akoestische uitvoering van This Hard Land. Verstandige keuze overigens om het akoestisch te doen. Mochten er namelijk gemeentelijke beleidsbepalers besluiten om de stekker er uit te trekken, zoals ooit eens in Londen gebeurde toen de band langer speelde dan officieel was toegestaan, dan kan deze nog tot een goed einde worden gebracht. Het optreden heeft dan drieënhalf uur geduurd maar het is voorbij gevlogen. Hoewel er in Den Haag veel mensen buiten de hekken mee hebben kunnen genieten van de show, heeft de gemeente bepaald dat het rond dit tijdstip afgelopen moet zijn. En daar kan zelfs The Boss niets tegen inbrengen.