De debuutsingle van Jerry Hormone Ego Trip is misschien wel het vrolijkste liedje over de dood ooit in het Nederlands gezongen. En het duidelijkste. Op een melodie die het midden houdt tussen een carnavalsschlager en een punksong herinnert zanger Jerry ons fijntjes aan het feit dat we allemaal dood gaan. Iedereen altijd overal. Jerry gebruikt geen eufemismen, biedt troost noch hoop. Toch is Dood Dood Dood geen deprimerend lied. Je zou Jerry’s filosofie kunnen omschrijven als positief fatalisme, zo van het is niet anders, laten we er iets van maken zolang we nog niet dood zijn. Dat laatste zingt hij niet expliciet en zou dus wishful thinking kunnen zijn. Wie is die man die onze kop uit het zand trekt? Jerry Hormone is het alias van Jeroen Albers. Jeroen schrijft en maakt muziek. Hij is auteur van een succesvolle serie jeugdverhalen, redigeert een literair tijdschrift en publiceerde onlangs een verhalenbundel. Ook wie nooit een letter leest, zou van hem gehoord kunnen hebben. Jeroen speelde jarenlang gitaar in de polderpunk legende The Apers, deed dingen met Ella Bandita in Anne Frank Zappa en zingt behalve in zijn Ego Trip ook in The Windowsill.
