Je wenst het niemand toe, liefdesverdriet, maar het levert doorgaans wel mooie platen op. Ryan Adams maakte in 2000 een vrij verpletterd solodebuut met Heartbreaker. Thema van de plaat was ‘love gone bad’. Alhoewel latere albums altijd hun momenten hadden, werd het emotionele niveau van zijn eersteling nog maar zelden bereikt. Naar nu blijkt is het artistiek het beste voor Ryan als hij af een toe een blauwtje loopt, als de liefde van zijn leven toch niet de ware blijkt te zijn, als hij noodgedwongen herontdekt, dat als puntje bij paaltje komt hij er toch echt alleen voor staat. Gelukkig heeft Adams in zijn muziek een uitlaatklep voor zijn verdriet. Zijn nieuw verschenen Prisoner album kent nauwelijks zwakken plekken en is dan ook een van zijn beste albums sinds Heartbreaker.
