We weten wie Sufjan Stevens is, maar wellicht behoeft de naam Tonya Harding enige toelichting. Tenzij je een fan bent van kunstschaatsen, dan weet je dat de Amerikaanse meervoudig kampioene in 1994 de voorpagina’s haalde met het bericht dat ze haar man had aangezet om haar concurrente uit te schakelen. Hij deed dat door haar een knieblessure te bezorgen. Met een wapenstok.
Harding heeft altijd ontkend in het complot te hebben gezeten, maar niemand die haar geloofde. Toen de rook weer wat was opgetrokken, maakte Harding begin deze eeuw een comeback als bokser. Over de affaire Harding is eerder deze maand een film verschenen, waarin een poging wordt ondernomen tot rehabilitatie van de sportvrouw.
De regisseur van I, Tonya blijkt is niet de enige die gefascineerd is door de gevallen kunstrijdster. Ook Sufjan Stevens blijkt al jaren in de ban van Tonya. Volgens de bijsluiter van ‘Tonya Harding’ houdt de zaak Stevens al 30 jaar bezig. Nu pas echter heeft hij er een liedje over gemaakt, twee eigenlijk die als non-albumtracks zijn verschenen, zo’n drie weken na zijn Greatest Gift-album. Stevens kiest geen partij, maar heeft duidelijk sympathie voor Harding.
Tonya Harding is er dus in twee versies, in D major en in Eb major. De tekst van beide versies is hetzelfde, de tempi, toonsoort en orkestratie verschillen. Tonya Harding past zowel wat onderwerp als wat stijl betreft in het oeuvre van Sufjans Stevens, die eerder thema-albums maakte over de staten Michigan en Illinois en (de dood van) zijn ouders.