Zoals ridders in de vroege middeleeuwen op zoek gingen naar de heilige graal, is de moderne popmuzikant op zoek naar de perfecte popsong. De queeste blijft vaak zonder resultaat, maar soms steekt een talent de kop op, die schijnbaar moeiteloos de ene classic na de ander uit zijn mouw tovert. Het heeft er alle schijn van dat Andy Burrows zo’n unieke componist is die, als we over een jaar of tien terugblikken, een repertoire op zijn naam heeft staan dat zich kan meten met dat van grote voorgangers als Paul McCartney, Ray Davies, Guy Chambers en ja, Chris Martin. Toegegeven niet iedereen is geporteerd van melodieuze, Beatle-esque pop, want te zoet. Het valt echter moeilijk te ontkennen dat de songs van Burrows oorstrelend en memorabel zijn.
Voor wie het gemist heeft; Andy is de voormalige drummer van Razorlight voor wie hij o.a. America schreef. Vorig jaar scoorde hij een grote kersthit samen met Editor’s voorman Tom Smith, When The Thames Froze en hier op Pinguin hebben we zijn vorige single Keep On Moving On grijs gedraaid. Because I Know I Can komt van Andy’s 2e solo-album, Company dat bulkt van de pure popsongs.
Als je dit leest is het mogelijk te laat, maar vrijdag 26/10 en zaterdag 27/10 is hij in het land, in de Bitterzoet in A’dam en Rotown in R’dam respectievelijk. Op 17 december komt hij terug. Dan verzorgt hij het voorprogramma van Muse in de Ziggodome. En voor hen die Andy’s songs een beetje te soft vinden. We zullen proberen om volgende week een IJsbreker te kiezen met wat meer volume.