Barbarossa is de artiestennaam van James Mathé, een zanger/componist/multi-instrumentalist uit Londen, die onlangs zijn vijfde album uitbracht. Twaalf jaar al maakt hij muziek, maar zoals het spreekwoord luidt voornamelijk voor dovemansoren. Het begon veelbelovend toen Stones, een track van zijn debuutalbum (2006) aansloeg, maar het is tot nu bij dat ene succesje gebleven. Onder eigen naam dan, want als rechterhand van José González heeft Mathé wel voor volle zalen gestaan.
Ondanks het gebrek aan aandacht is Barbarossa stug doorgegaan met platen maken. Eind vorige maand verscheen zijn vijfde. En wat wil het geval? Waar eerdere release vrijwel onopgemerkt bleven, wordt ‘Lier’ wel opgepikt. Wat productie betreft (van Ghost Culture) is het Barbarossa‘s meest verzorgde plaat. Stilistisch borduurt hij voor op de onthaastte, detaillistische laptop folk van zijn vorige albums. De grootste veranderingen hebben plaatsgevonden in Mathé’s privéleven. Hij is vader geworden (Barbapappa!) en verhuisd van het drukke Londen naar het landelijk Kent. Ouder en beter, het is niet ondenkbaar.
Met zijn prominente bed van synthesizers is Broken Beaty wat klankkleur betreft niet helemaal representatief voor het album, wat sfeer betreft weer wel. Zelf noemt de artiest Joni Mitchell en CSN&Y als belangrijke invloeden, ons doen zijn songs meer denken aan een minder arty James Blake en een minder freaky Alt-J.