Als je Google hebt kunnen overtuigen dat je toch echt op zoek bent naar Phantastic Ferniture en niet naar fantastic furniture dan stuit je op de volgende informatie. Phantastic Ferniture komt uit Sydney. De band begon als grap. Ze boekten hun eerste optreden voordat ze nog maar één song hadden geschreven. Op de poster stond “The Phantastic Ferniture Christmas Extravaganza First and Last Gig! Dat was twee jaar geleden.
Je voelt hem al aankomen, de band is nooit meer uit elkaar gegaan en is nu een van de leidende lichten van de Australische indie-scene. Daar zijn ze momenteel dolenthousiast over de nieuwe single van de band. Wij willen bij het begin beginnen, bij debuutsingle Fuckin’ n Rollin. Als je het snel uitspreek klinkt het als rockin’ and rollin’, maar het is toch echt fuckin wat er staat en wat ze zingen. De airplay in Engels-talige landen valt dan ook tegen.
Dat Phantastic Ferniture als grap is begonnen, wil niet zeggen dat hun songs wegwerp zijn. Ondanks de ludieke titel is Fuckin’ n Rollin een sterk stukje werk. Zangeres Julia Jacklin kan niet alleen heel goed zingen, maar is ook behept met een fijn stemgeluid. Haar zang plus de prettig gestemde gitaren maken dat Fuckin’ n Rollin een beetje klinkt als een indie- Fleetwood Mac.
Als je denkt de naam Julia Jacklin komt me bekend voor dan klopt dat. Onder eigen naam maakt ze namelijk ook muziek en met succes. Vorig jaar stond Julia op onze playlist met Cold Caller.
Een teken dat Phantastic Ferniture zichzelf -of in ieder geval hun manager- nu wel degelijk serieus neemt, leiden we af uit het feit dat de zelf geproduceerde single naar de V.S. is gestuurd om te laten masteren door Brian Lucy, die dat eerder met goed gevolg deed voor o.a. The Black Keys, Liam Gallagher, Triggerfinger en Royal Blood.