Weemoedig meisje met elektrische gitaar zingt rustige rockend liedje. Je hebt het eerder gehoord en zal het nog veel vaker gaan horen. Wen er maar aan en hoop dat ze net zo goed zijn als Clairo en haar Bags.
De opkomst van vrouwen in de popmuziek zet door. Nog even en niemand kijkt er meer van op als de helft van de acts op een festival vrouw is. Veel moderne meiden beoefenen een stijl, die steeds vaker lo fi wordt genoemd, niet vanwege de matige geluidskwaliteit, maar vanwege de ongepolijste productie en de lak aan commerciële normen als lengte van het liedje en de status van het refrein. Lo fi is dus eigenlijk de nieuwe indie, een term die door inflatie aan vervanging toe is.
Bags van Clairo is lo fi op zijn finest. Er worden delen van de tekst herhaalt, maar van een duidelijk refrein is niet echt sprake. De ritme sectie kachelt lekker door tot na vier minuut twintig het stopsein wordt gegeven. De dreigende monotonie wordt ondervangen door korte solo’s op keyboards en gitaar. Centraal in de productie van voormalig Vampire Weekend man Rostam staat de stem van de 20 jarige Claire Cottrill uit Atlanta, Georgië. In augustus komt het debuutalbum van Clairo uit. De plaat gaat Immunity heten en is er één om naar uit te kijken.