Julien Baker is op weg naar Tokyo. Op het moment dat het vliegtuig de daling inzet, blikt ze angstig terug op haar nog maar prille bestaan. Ze is net 24 geworden.
Een schokkerige landing met ongewisse uitkomst als metafoor voor haar/het leven. Het is miss Baker ten voeten uit. Onzekerheid, rampen die immer op de loer liggen. Het zijn bekende thema’s voor de singer-songwriter uit Tennessee. Twee en halve albums heeft ze al gevuld met songs over de broosheid van het leven. Twee onder eigen vaandel en één samen met Phoebe Bridges en Lucy Dacus als boygenius.
Hoe onzeker Julien zich toont in haar teksten, zo vol zelfvertrouwen klinken haar songs. Ze zingt met autoriteit, haar melodieën zijn helder en aansprekend, haar producties smaakvol en doeltreffend. Wie Julien Baker nog niet kent heeft aan nieuwe single Tokyo een goed opstappunt. Het nummer begint klein met alleen een elektrische gitaar en de stem van de componiste, maar als in een bolero komen er steeds meer instrumenten bij en voert Julien de intensiteit en het volume van haar zang op. Het resultaat is alweer een super sterke song van een van de boeiendste artiesten van deze tijd. Tokyo b/w Sucker Punch is (ook) uit op 7” als onderdeel van de Sub Pop singles serie.