The Jaded Hearts Club – Nobody But Me

Je hebt bijbands en je hebt hobbybands, En hoofdbands natuurljk. Een bijband is meestal bedoeld als uitlaatklep voor een muzikaal ei dat men niet kwijt kan in de hoofdband. Denk aan The Voidz van Julian Casablancas. Een hobbyband is een clubje muzikanten dat gewoon ongecompliceerde lol wil maken. Zoals The Jaded Hearts Club, een speeltje van Matt Bellamy van Muse, Graham Coxon van Blur en Miles Kane. Plus nog een paar mindere goden. Paul McCartney is soms ook van de partij.

De meeste hobbybands nemen niet de moeite om ook de studio in te gaan. The Jaded Hearts Club  heeft dat wel gedaan. Het resultaat is zo leuk dat we onze ongeschreven ‘geen covers’ wet er graag voor opzij zetten. The Jaded Hearts Club  is ooit begonnen als Beatle coverband. Vandaar de naam. Hun eerste release komt echter uit een andere koker dan die van Lennon & McCartney. Het origineel is de enige hit van The Human Beingz, een 60’s garage-rockband uit de V.S. Qua lol en opwinding doet de versie van The Jaded Hearts Club  niet veel onder voor het origineel.

The Human Beingz hadden niet The Beatles als rolmodel maar The Stones. Nobody But Me is een rafelige witte r&b track die het moet hebben van een opwindende uitvoering. Oorspronkelijk werd met garage-bands amateurs bedoeld. Bands die alleen in het weekend actief waren in de garage van pa met de auto op de oprit. Ze imiteerden bands als The Stones, Them en The Yardbirds die op hun beurt de kunst hadden afgekeken van Amerikaanse bluesartiesten. Bands als The Human Beingz deden dus Engelse bands na die Amerikaans artiesten nadeden. Kan je het nog volgen?

Veel 60’s garagebands worden nu met terugwerkende kracht beschouwd als pioniers van de punk. Dat geldt zeker voor The Huan Beingz. Tot zo ver dit lesje popgeschiedenis 🙂